Θέμος Αναστασιάδης

Να ’ναι καλά οι υπάλληλοι της Βουλής και να χαίρονται τα κεκτημένα τους, γιατί με τη γενική ξεφτίλα που έκαναν στην εθνική αντιπροσωπία και την κοινή γνώμη μάς θύμισαν κάτι πολύ σημαντικό: ότι κατά βάθος-βάθος στο ελληνικό βαθύ κράτος και στο πολιτικό σύστημα δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα μετά από τρία χρόνια βασανιστικών θυσιών για τους απλούς Ελληνες του ιδιωτικού, αλλά και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το μόνο που κατάφεραν μέχρι σήμερα οι «μνημονιακές κυβερνήσεις» είναι να πέσει από 30% έως 50% ή και... 100% (κατά περίπτωση) το κατά κεφαλήν εισόδημα των ιθαγενών, χωρίς να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα κ.λπ. κ.λπ. της χώρας στο ελάχιστο, διότι δεν άλλαξαν τίποτε άλλο. Ολα τριγύρω περικόπτονται και οι «δομές» στα ίδια μένουν. Στα μάτια της κοινής γνώμης φοβάμαι ότι διαμορφώνεται μια εξοργιστική εικόνα όπου 300 άνθρωποι, που εισπράττουν από 6.000-7.000 ευρώ καθαρά ο καθένας, αποφασίζουν περικοπές επί περικοπών για τα υπόλοιπα 8 εκατομμύρια Ελλήνων, πλην εκείνων που... τους κρατούν τα πρακτικά, τους βγάζουν φωτοτυπίες και τους φέρνουν τους καφέδες! Αν αυτό λέγεται Δημοκρατία, ας το απαντήσουν οι ίδιοι. Και ακόμη απορούν που ανεβαίνουν τα ποσοστά των «άκρων», αριστερών και δεξιών;

Ισοπεδωτικές αντιλήψεις; Οχι πιο πολύ απ’ ό,τι ισοπεδώθηκε το εισόδημα του κάθε ελληνικού (πρώην) νοικοκυριού. Απλουστευτικές εξηγήσεις; Οχι περισσότερο από την πίκρα που έχει πια ο μέσος Ελληνας, ο οποίος, όσο χαζό και να θέλουν να τον πιάσουν, ξέρουν ότι δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ της υφηλίου όπου ο βουλευτής να παίρνει 7.000 ευρώ, ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου... λιγότερα από τα μισά (στα 3.000 ευρώ), ο αρχηγός των Ενόπλων (ο Θεός να τις κάνει) Δυνάμεων ακόμη πιο κάτω (2.000 ευρώ) και όλοι οι υπόλοιποι, μεταξύ των 600 και 1.000 ευρώ, να πληρώνουν συνεχώς όλο και βαρύτερους φόρους. Οχι ότι οι μισθοί των πολιτικών είναι αυτό καθαυτό το πρόβλημα. Απεικονίζει, όμως, μια απίθανη διαστρέβλωση που έχει επέλθει στην κοινωνία μας και δεν τους νομιμοποιεί ηθικά να κόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις των άλλων. Είναι προφανές ότι, ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους ως κομμάτων και την εντιμότητα του κάθε βουλευτή ξεχωριστά, έχουμε μια απίστευτη και πρωτοφανή δυσαρμονία ανάμεσα στους κυβερνώντες (στους οποίους περιλαμβάνεται και η αντιπολίτευση) και τους κυβερνώμενους. Σε μια Ελλάδα που, έτσι όπως την κατάντησαν, ο συμβασιούχος του Δημοσίου με τα 900 ευρώ βάλλεται σαν προνομιούχος και ο ιδιωτικός εξίσου σε σχέση με τον άνεργο, έχει επικρατήσει η νοσηρή αντίληψη του να μην εμπιστεύεσαι κανέναν που παίρνει πιο πολλά από σένα. Ετσι και οι δικαστικοί θα τα βγάλουν όλα αντισυνταγματικά και θα μπλέξει η δουλειά που στήνουν τρόικα - πολιτικοί... Πάλι καλά που οι στρατιωτικοί δεν έχουν μέσα και διάθεση να «κινηθούν» όπως παλιά, γιατί τότε είναι που θα τελειώναμε μονομιάς. Ο εφοριακός θα κυνηγήσει μέχρι θανάτου όποιον έχει δύο σπίτια, αυτός θα τον «καρφώσει» ότι «τα παίρνει», ο δάσκαλος θα κάνει τα στραβά μάτια μπροστά στη χάι-τεκ αμάθεια, ο γιατρός θα κατηγορήσει τον ασθενή ότι τζάμπα του φορτώνεται, κι όλοι μαζί τους πολιτικούς των 7.000 ευρώ. Πώς να πας έτσι μπροστά;

Λαϊκισμός; Οχι λιγότερο ή περισσότερο από τα πολιτικάντικα θλιβερά καμώματα που είδαμε το τελευταίο τριήμερο σε όλους τους κομματικούς χώρους. Λες και δεν έχουν καταλάβει τίποτα από τη ΣΥΜΦΟΡΑ που συντελείται γύρω τους, έκανε ο καθένας τα παιχνιδάκια του! Η Ν.Δ. πήγε να λιποθυμήσει για την απώλεια ενός βουλευτή που δεν τον ξέρει ακόμα ούτε η μαμή του, το ΠΑΣΟΚ θυμήθηκε τα ενδοκομματικά του ενώ μπάζει από παντού γερμένο σαν το «Costa Concordia» πέρυσι τέτοια εποχή, και ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιζε ανέμελα κλεφτοπόλεμο με τον Κανονισμό της Βουλής, λες και θα έλυνε κάνα θέμα προκαλώντας καθυστερήσεις. Η δε ΔΗΜ.ΑΡ. ήταν στο κρεβάτι του ψυχίατρου για να τη θεραπεύσει από τον διπολισμό της και η Χρυσή Αυγή έδινε ανεμπόδιστη το σόου της. Ειλικρινά... νομίζουμε ότι... δεν μας βλέπουν οι έξω, τους οποίους υποτίθεται ότι είχαμε «ψήσει» πως σοβαρευτήκαμε; Στα σοβαρά, απορούμε γιατί ακόμη δεν έχουν πεισθεί για την ειλικρίνεια και τη μεταμέλειά μας, όταν στην πιο κρίσιμη, όπως έλεγαν, στιγμή ολόκληρη κυβέρνηση έκανε κωλοτούμπα χάριν μιας συντεχνίας εκλεκτών της, η οποία αποτελείται από συγγενείς, στενούς φίλους και... συνεταίρους καμιά φορά; Αν κάποιος παρακολούθησε το τι ακριβώς συνέβη, για ένα πράγμα μόνο θα πρέπει να πείσθηκε: ότι η Ελλάδα ακόμη δεν αλλάζει! Βουλιάζουμε αλλά δεν αλλάζουμε, που 'λεγε κι ο ΓΑΠ.
Παίρνουμε, λοιπόν, με τον α’ ή β’ τρόπο τη δόση, ή μία δόση σε δόσεις, ή τη δόση της δόσης, και ό,τι άλλο προαιρούνται. Αλίμονο, ΤΙΠΟΤΑ δεν θα προχωρήσει στη συνέχεια αν δεν αλλάξουμε κι εμείς οι ίδιοι νοοτροπία, ως πολιτικό σύστημα πρώτα και ως κοινωνία μετά. Εξι μήνες αργότερα στο ίδιο σημείο θα βρισκόμαστε, αν δεν ανατραπεί με κάποιο ειρηνικό τρόπο η σημερινή εκτρωματική μορφή της νέας ελληνικής ολιγαρχίας: η ύφεση και η ανεργία θα τινάξουν τα πάντα στον αέρα, και όχι σε δόσεις, μονομιάς! Κινούμαστε ήδη στη δυσδιάκριτη γραμμή μεταξύ αβάστακτης δυστυχίας και απίστευτης εθνικής τραγωδίας. Προσοχή, πέφτουμε!!!