Θέμος Αναστασιάδης

Είπαμε ότι  ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδος, έτσι όπως την κατάντησαν , η ανάδειξη νέου πρωθυπουργού δεν υπακούει στον κανόνα « η αρχή  είναι το ήμισυ του παντός». Για μας ειδικά, ακόμη και με τον κ. Λουκά Παπαδήμο στο Μαξίμου, η αρχή μπορεί να ‘ναι το «ήμισυ του τίποτα», αν δεν συνειδητοποιήσουν άπαντες, ότι τίποτα δεν τελείωσε. Μόλις ΑΡΧΙΣΕ η σοβαρή δουλειά, γιατί μέχρι τώρα, κακά τα ψέματα, παίζαμε τους κουμπάρους.

Η καλή είδηση και θετική αρχή είναι ότι η κουμπαριά πέτυχε, θέλαν δεν θέλαν και τόσο πολύ, η νύφη, ο γαμπρός, ο πρώην και ο επόμενος πρωθυπουργός…

Αυτή ήταν και η βασική προϋπόθεση ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ  μια που αν δεν εμφανίζαμε εντός της εβδομάδας, ένα σοβαρό «Ευρωπαίο» τεχνοκράτη στις Βρυξέλλες, τότε η Ε.Ε και το ΔΝΤ ήταν έτοιμοι να μας τραβήξουν το χαλί, για να αρχίσουμε να ολισθαίνουμε τάχιστα προς την δραχμή.

Πιθανολογούμε και ευχόμαστε ότι η επιλογή του τέως αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θα τους πείσει να μας δώσουν μια ακόμη πιο τελευταία ευκαιρία να ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΥΡΩ, έστω κι αν ήδη έχουν δρομολογήσει την έξοδο μας. Για να επιτευχθεί όμως αυτό δεν αρκεί η βούληση των Ευρωπαίων, ούτε η ανάγκη διάσωσης του ευρώ, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε και μείς για τον σκοπό.

Η πρώτη ικανή και αναγκαία συνθήκη είναι να αφήσουμε τον ΠΑΠΑΔΗΜΟ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΣΑΝ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗΣ ΚΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ, μεταξύ της σύνθεσης των δυο πολιτικών κομμάτων, τα οποία θα ‘ταν καλύτερο για ‘κανα δυο μήνες τουλάχιστον, να μην ανακατευτούν πέρα απ’ όσο χρειάζεται. Μην ξεχνάμε ότι βγάζουμε τον ΠΑΠΑΔΗΜΟ με σιωπηλή παλλαϊκή εντολή, με στόχο να υπογραφεί η συμφωνία Δανείου Διάσωσης της Ελλάδας και παραμονής της στην Ευρωπαϊκή ζώνη. Και τον βγάλαμε γιατί καταλαβαίνουμε όλοι ότι ήταν ο τελευταίος Έλληνας που μπορούσε να εμφανισθεί στην Ευρώπη χωρίς να εισπράξει την γενική κατακραυγή.

Άλλωστε οι πολιτικοί  αρχηγοί ήδη προσέφεραν και μια  καλή μεγάλη υπηρεσία στο έθνος, συμφωνώντας να παραμερίσουν τα άμεσα προσωπικά   τους συμφέροντα, ή ακόμη και να τα διακινδυνεύσουν. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός των τελευταίων πενήντα χρόνων, αν όχι του αιώνα, που αποσύρεται ουσιαστικά αυτοβούλως, γιατί όλοι ξέρουν ότι αν επέλεγε να δώσει τελευταία μάχη στην Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ- προ περιστατικού Πετσάλνικου- μπορεί και να την ξανακέρδιζε… Ανεξάρτητα από κάποιες τελευταίες ατυχείς επιλογές του, που κινδύνευσαν να αποβούν μοιραίες για όλους μας και για τον ίδιο, δεν μπορεί να μην του αναγνωρισθεί η μάχη που έδωσε δυο χρόνια για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρώπη έστω κι αν τελευταία στιγμή τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του. Σωστή ή λάθος , με ή χωρίς ολιγωρίες, ή εσφαλμένες επιλογές (όπως του μοιραίου πρώτου «τσάρου» οικονομίας της ύφεσης της ανεργίας, της εξαπάτησης της Ε.Ε και της αποτυχίας) ο Παπανδρέου παρέλαβε χάος, μας κράτησε στη ζωή, και παραδίδει προ του αδιεξόδου σε ένα σοβαρό άνθρωπο.

Περιττό ίσως, αλλά επιβεβλημένο να ειπωθεί ότι τίποτα απ’ όλα αυτά – δεν θα ναι δυνατά, χωρίς την εθνική υπεύθυνη στάση του ΑΝΤΩΝΗ Σαμαρά που έβαλε στην άκρη και τους κάθε λογής καλοθελητές, και παραμέρισε απίθανες γελοίες «ανταρσίες» κάποιων έτοιμων να τον μαχαιρώσουν πισώπλατα από καιρό,   και για να μην το κρύβουμε διόρθωσε χωρίς δισταγμό ορισμένες αρχικές τοποθετήσεις του για το εθνικό καλό.

Τρίτη κατά σειρά ,αλλά όχι λιγότερο ουσιαστική ή αυθόρμητα ΑΝΤΑΡΣΙΑ…  του Γιώργου Καρατζαφέρη ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ, που εκφράσθηκε αυθόρμητα ξεπερνώντας τα «θεσμικά» υπέρ της αναγκαιότητας Παπαδήμου, και έδωσε σε Παπανδρέου- Σαμαρά την χρονική στιγμή να εγκαταλείψουν την ήδη «ημιθανή» επιλογή Φ.Πετσάλνικου και να αναστείλουν τις προδιαγεγραμμένες εξελίξεις. Το τι θα κάνουν τα μικρότερα κόμματα δεξιά και αριστερά, είναι δική τους υπόθεση αυτή την στιγμή. Όσοι πιστοί στην ανάγκη της σωτηρίας της Ελλάδος ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ. Όποιοι μείνουν κάτω απ’ τα κομματικά πανό τους, τα λάβαρα και τα ρόπαλα τους, θα απομονωθούν στον χώρο τους, όση βαβούρα, και μπάχαλο κι αν προκαλέσουν. Αν και θα μπορούσε να γίνει μια τελευταία προσπάθεια και προς τις πιο ακραίες πλευρές της κοινοβουλευτικής Αριστεράς να δώσουν ένα περιθώριο ΑΝΟΧΗΣ στην Ελλάδα για να σωθεί έως ότου διαρκεί αυτή η προσωρινή κυβέρνηση. Στο κάτω-κάτω αν αποτύχει και το πείραμα Παπαδήμου οι «αριστερές δυνάμεις» φθάνουν αυτομάτως στον αυτοσκοπό τους: Δεν θα υπάρχει καπιταλισμός για να γκρεμίσουν, θα ‘χει καταρρεύσει από μόνος του, τουλάχιστον στην Ελλάδα και στην διπλανή μας χώρα.

Ας μην  κάνουμε όμως λογαριασμούς μόνο χωρίς τον ξενοδόχο. Οι συνθήκες ανέδειξαν τον κ. Λουκά Παπαδήμο, ως επικεφαλής ενός σχήματος εθνικής σωτηρίας αναθέτοντας του πρωτόγνωρα βάρη, που κανένας άλλος πολιτικός δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει εύκολα. Γι’ αυτό άλλωστε του πέρασαν την «σκυτάλη». Όσο καλός ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΗΣ και να ‘ναι ο κ. Λουκάς Παπαδήμος τώρα πρέπει να γίνει ένα είδος πολιτικού ΑΤΛΑΝΤΑ που θα σηκώσει όλη την Ελλάδα στους ώμους του. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τον αφήσουν, μόνο του στην τύχη του, αλλά και εκείνος δεν πρέπει να «μπερδευτεί» και να λειτουργήσει με τραπεζοοικονομοτεχνικά κριτήρια και μόνο. Πρέπει πάντα να θυμάται ότι η ΑΝΑΔΕΙΞΗ του σε αυτή την ιστορική στιγμή στην ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΑ έγινε ουσιαστικά απ’ τους βουλευτές, από τον λαό,…τα SMS, και κάποια ΜΜΕ τα μηνύματα των οποίων πήραν οι πολιτικοί όταν ήδη είχαν χαράξει την πορεία Πετσάλνικου (για τον οποίο πρέπει να σημειώσουμε ότι η απόρριψη του δεν έχει να κάνει με την ακεραιότητα και την αξιοπρέπεια του. Δεν του αξίζει κανένα αρνητικό σχόλιο. Του το ζήτησαν, δεν το ζήτησε).

Έστω λοιπόν, κι αν δεν έγιναν εκλογές ο Παπαδήμος ουσιαστικά εξελέγη αυτόματα και ηλεκτρονικά απ’ τον ΛΑΟ, με ένα και μόνο κεντρικό αίτημα! Να μας κρατήσει στο ΕΥΡΩ και να αποκαταστήσει την ανύπαρκτη αξιοπιστία της Ελλάδας . Σ’ αυτή του την αποστολή θα βρει συμπαράσταση από το 80% των Ελλήνων, και φυσικά από εμάς, όσο κι αν το όποιο πρόγραμμα μας πονά όσο κι αν είναι αργά.