Θάνος Παπαδόπουλος

Ούτε ο Χαρίλαος Τρικούπης, ούτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος νίκησαν στις εκλογές τρεις φορές συνέχεια… Στη Μεταπολίτευση ο μόνος Πρωθυπουργός που νίκησε τρεις φορές ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αλλά η τρίτη φορά δεν ήταν συνεχόμενη. Είχαν παρεμβληθεί οι κυβερνήσεις του Τζαννή Τζαννετάκη, του Ξενοφώντα Ζολώτα και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και φυσικά η δική του.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι ο μόνος πολιτικός αρχηγός που νίκησε σε τρεις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις αλλά δεν ήταν Πρωθυπουργός. Πρωθυπουργός έγινε μόνο μετά την τρίτη νίκη του. Ο Κώστας Σημίτης, ο Κώστας Καραμανλής ο μικρός και ο Αλ. Τσίπρας κέρδισαν από δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου ο μικρός και ο Αντώνης Σαμαράς κέρδισαν μόνο από μία φορά τις εκλογές, όταν άρχισε η κρίση χρέους.

Η ήττα λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 δεν ήταν τόσο αποτέλεσμα της κακής πολιτικής που άσκησαν οι κυβερνήσεις του, αλλά αποτέλεσμα για μια φορά ακόμη του σιδερένιου νόμου ότι κανείς Πρωθυπουργός δεν κέρδισε και τρίτη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Αυτό το πιστοποιεί και το γεγονός ότι κράτησε ένα ποσοστό πολύ υψηλό, 31,5% και 86 έδρες. Και είναι λάθος που στην κριτική που παρουσίασαν στο εισηγητικό κείμενό τους οι "τρεις σωματοφύλακες" δεν ανέφεραν αυτόν τον λόγο. Επειδή θα τους έδινε άλλοθι για να κάνουν πιο βαθιά και πιο ουσιαστική την κριτική τους και να δείξουν τις θεμελιώδεις αιτίες που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον άτυπο σιδερένιο νόμο της τρίτης νίκης.

Οι θεμελιώδεις ανεπάρκειες των κυβερνήσεων Τσίπρα δεν ήταν μόνο η συνεργασία με το ακροδεξιό ΑΝΕΛ του Ψεκασμένου, ούτε το τρίτο Μνημόνιο, ούτε η διαπραγμάτευση του "Γιάνη" κλπ. Αυτά ήταν μόνο βλαβερά συμπτώματα μια πρωτόγονης αντίληψης για την πολιτική σε δημοκρατικό καθεστώς. Πιο κοντά σε αυτό βρίσκεται εκείνη η ξεχασμένη δήλωσή του ότι "είχα αυταπάτες", επειδή δείχνει σ΄ έναν βαθμό την άγνοιά του, τη βαθιά άγνοια τη δική του, των συνεργατών του κι ενός μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων του, που τον κρατούν και τώρα δέσμιο στην αρχέγονη αντίληψή τους ότι η δημοκρατία είναι για… κατανάλωση. Τη δημοκρατία, πιστεύουν, τη χρησιμοποιείς όσο τη χρειάζεσαι και μετά την πετάς σαν παλιό εσώρουχο...

Τα λάθη και τα πολιτικά εγκλήματα αρχίζουν πολύ πριν τις εκλογές. Η προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώθηκε στο "θα σχίσω τα μνημόνια', "οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλι" , "θα φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ενωση" και άλλες γελοιότητες κι ανοησίες μικρών παιδιών. Αυτά οδήγησαν σε δύο κεφαλαιώδη λάθη: α) στη συνεργασία με τον ρατσιστή κι εθνικιστή Ψεκασμένο – αυτό κανένας πραγματικά αριστερός δεν θα σου το συγχωρέσει και β) Στη συγκρότηση κυβέρνησης Μίκυ Μάους και παιδιών με κουβαδάκια που παίζουν στην άμμο και μαλώνουν ξεδιάντροπα. Έβαλες υπουργό Οικονομικών τον Μπρανκαλεόνε και υφυπουργό την κυρία "Δεν πληρώνω". Έβαλες στην ανάπτυξη, τον κύριο "Χολαργό”, που υποκλινόταν στους κλητήρες του Κρεμλίνου. Έβαλες στην κυβέρνηση συνδικαλιστές και για άλλοθι ανόητους καθηγητές Πανεπιστημίου. Δημιούργησες όχι κυβέρνηση, αλλά θίασο τσίρκου.

Σε όλα όσα έλεγε ο Αλ. Τσίπρας πριν και μετά τις εκλογές και ο Μπρανκαλεόνε της οικονομίας ήταν φανερή η άγνοια των εννοιών κυβέρνηση, οικονομία, Δημόσιο Χρέος, κοινωνική πολιτική, Ευρώπη και Ευρωπαϊκή Ένωση, διαπραγματεύσεις κλπ. Κλπ.

Δεν είχε ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς αυταπάτες, ήταν βυθισμένοι έως και πάνω από το κεφάλι σε ιδεοληψίες που είχαν καλλιεργηθεί στις καταλήψεις των Λυκείων και των ΑΕΙ. Και μετά, Αλέξη Τσίπρα, ποιος λόγος υπήρχε να βρίσεις τον μισό ελληνικό λαό: "Μερκελιστές", "Γερμανοτσολιάδες", "Τσολάκογλου" , "προδότες" κλπ. Κλπ.;

Νομίζεις ότι κάνεις από μας που είχαμε τη σωστή άποψη ότι "Ελλάδα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα γίνει Μπόκο Χαράμ θα σου το συγχωρέσει ποτέ αυτό; Ποτέ των ποτών….

Αφησες τον Μπρανκαλεόνε να απειλεί την Ευρώπη ότι "η Ελλάδα θα φύγει από την Ένωση", όταν ο Σόιμπλε και οι περισσότεροι υπουργοί Οικονομικών παρακαλούσαν να φύγουμε και μας έδιναν και 50 δισ. ευρώ για να τους πούμε "Αντίο"! Και όταν έληξε αυτή η ανόητη και άθλια παράσταση του Μπρανκαλεόνε που πολεμούσε με… ανεμόμυλους κατέφυγες στο Δημοψήφισμα. Πίστευε ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ τον ακολουθούσε σαν αρνί στη σφαγή, ότι το Δημοψήφισμα θα έβγαζε "Ναι", επειδή θα έμπαινε θέμα Ευρώπης. Αλλά ο λαός πίστεψε την κυβέρνησή του και ψήφισε "Όχι" σε μια συμφωνία που δεν υπήρχε! Γι΄ αυτό αναγκάστηκες να κάνεις κωλοτούμπα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να σας στηρίξουν.

Αλλά μήπως μετά την κωλοτούμπα ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβαν τι συμβαίνει στη χώρα και πάρα έξω; Χαμπάρι δεν πήραν. Έτσι συνέχισαν την ίδια πολιτική αμέριμνοι σαν μέλη 15 μελούς μαθητικού συμβουλίου. Αρχισαν τη σκληρή διαπραγμάτευση, για να σώσουν τα ψηφουλάκια όσων έπαιρναν συντάξεις με 15, 20 και 25 χρόνια δουλειάς, τις συντάξεις χηρείας, τις συντάξεις των φοιτητών και τις συντάξεις των άγαμων θυγατέρων. (Γιατί όχι και των γα….μένων;) Για να υποστηρίξεις αυτή την πολιτική διόρισες μετά την κωλοτούμπα υπουργό έναν ακόμη ανόητο καθηγητή Πανεπιστημίου που είχε ταχθεί υπέρ της "επιστροφής στη δραχμή"!

Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν η μόνη σωστή ενέργεια της κυβέρνησης σε μεγάλο θέμα κι αυτό το έκανε με λάθος τρόπο.

Ετσι, με Μπρανκολεόνε ή χωρίς Μπρανκολεόνε, κατάφερε ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ να φορτώσουν την Ελλάδα και την ελληνική οικονομία με 200 δισ. ευρώ βάρος. Τα 100 δισ. ευρώ ήταν το μετρημένο αποτέλεσμα από το Γ' Μνημόνιο, δηλαδή: α) 50 δισ. ευρώ επί πλέον Δημόσιο Χρέος. Τον Απρίλιο του 2019 το Δημόσιο Χρέος έφτασε τα 357 δισ. ευρώ. β) 50 δισ. ευρώ μέτρα σε βάρος του λαού, δηλαδή 15,5 δισ. ευρώ επί 3,5 χρόνια και άλλα 100 δισ. ευρώ έχασε η ελληνική οικονομία από α) τα capital controls, β) την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και γ) το έλλειμμα της ανάπτυξης (της αύξησης του ΑΕΠ) επί 4,5 χρόνια. Τον Δεκέμβριο του 2014 το ΑΕΠ της Ελλάδας για πρώτη φορά είχε αύξηση 0,7-0,8% και ήταν η μεγαλύτερη αύξηση στην Ευρωζώνη.

Ο Αλ. Τσίπρας σαν μαθητευόμενος μάγος έβαλε τη χύτρα στη φωτιά και έριχνε μέσα υλικά που αγνοούσε τι είναι και τι κάνουν αν ενωθούν μεταξύ τους. Αν δημιουργούν άρωμα ή δηλητηριώδη αέρια, αν δημιουργούν ποτά ή εκρήξεις. Απλώς περίμενε ο ίδιος σαν τους αλχημιστές το μολύβι να γίνει χρυσός, επειδή κατείχε το μαγικό ραβδί επιτέλους - το κράτος. Αυτός θα διέταζε το κράτος κι αυτό θα του έλυνε όλα τα προβλήματα από μόνο του, ενώ αυτός και οι υπουργοί το θα μπορούσαν να ασχοληθούν με τα ρουσφέτια και την ψηφοθηρία, για να παραμείνουν μόνιμα στην εξουσία. Θεία αφέλεια και βλακεία των παιδιών του 15μελούς! Δεν καταλαβαίνουν ότι ο κρατισμός είναι εχθρός της δημοκρατίας.

Ο κρατισμός θέλει τη συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια ενός και της αυλής του, είτε είναι μονάρχης, βασιλιάς, αυτοκράτορας, τσάρος, χαλίφης, σουλτάνος, χαγάνος (χαν), δικτάτορας, είτε είναι πρόεδρος και πρωθυπουργός. Η δημοκρατία, αντίθετα, επιβάλλει αποκέντρωση των εξουσιών: εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική, ανεξάρτητων αρχών, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Συνδικάτα, επαγγελματικοί, επιστημονικοί, καλλιτεχνικοί, αθλητικοί, πολιτιστικοί σύλλογοι, οργανισμοί, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, επιμελητήρια κλπ. Αν ο Αλ. Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατανοήσουν αυτή τη θεμελιακή αλήθεια, θα σέρνουν συνεχώς τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά που αντιπροσωπεύουν σε δρόμους οπισθοδρομικούς, μεσαιωνικούς, πρωτόγονους και αντιδραστικούς που θα τους επιτρέπουν συμμαχίες με ακροδεξιά μορφώματα.

* Ο Θάνος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας