Θάνος Παπαδόπουλος

Η αλήθεια είναι ότι ο πονηρός Ασιάτης δικτάτορας έβαλε στο τσεπάκι του τον ματαιόδοξο κτηματομεσίτη που βγήκε πρόεδρος των ΗΠΑ με 2,9 εκατομμύρια ψήφους λιγότερους από την αντίπαλό του.
Ο πραγματικός τίτλος είναι "Το Βατερλό ενός κτηματομεσίτη" ή "Ο Τραμπ ναυάγησε στα ρηχά του κόλπου του Τονκίνο"…Ο χοντρούλης κληρονομικός δικτάτορας της Βορείου Κορέας πήρε όλα όσα ήθελε από τον Τραμπ, χωρίς να δώσει ούτε μια τρίχα από την κατάμαυρη κόμη του. Ιδού τα κέρδη του Βορειοκορεάτη "μεγάλου ηγέτη":
1. Έξοδος από τη διεθνή απομόνωση της Β. Κορέας και του ίδιου του Κιμ. Εκεί που κανείς δεν του έδινε σημασία και όλοι άφηναν το Πεκίνο να τον χειρίζεται και όταν χρειαζόταν να του τραβάει το λουρί, μετά τη συνάντηση ο Κιμ έγινε παράγοντας της ειρήνης και της ασφάλειας στην περιοχή.
2. Οι συναντήσεις του Τραμπ με τον Κιμ στη Σιγκαπούρη και στο Ανόι νομιμοποιούν  οποιαδήποτε άλλη συνάντηση κάνει ο τελευταίος με άλλους ηγέτες. Ήδη ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Αμπε δήλωσε ότι επιθυμία του είναι να συναντηθεί και ο ίδιος με τον Κιμ. Και έπεται συνέχεια.
3. Η Βόρεια Κορέα τώρα μπορεί να επαναλάβει τις δοκιμές των πυρηνικών όπλων σχεδόν νόμιμα, επικαλούμενη τη μη ύπαρξη συμφωνίας με τις ΗΠΑ. Ο Τραμπ νομιμοποίησε τις πυρηνικές και πυραυλικές δοκιμές της Β. Κορέας και της παραχώρησε ένα πιο ισχυρό όπλο εκβιασμού και πίεσης της Δύσης.

Γιατί όμως ο Τραμπ έφτασε σ' αυτή τη διπλωματική πανωλεθρία; Για έναν και μοναδικό λόγο. Επειδή πιστεύει στο ταλέντο του να κλείνει επωφελείς συμφωνίες σαν κτηματομεσίτης. Μπέρδεψε τα κόλπα της κτηματαγοράς με τις διεθνείς σχέσεις των ΗΠΑ. Πίστευε ότι επειδή έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ όλοι θα κάθονται μπροστά του σούζα και θα ήταν εύκολο να τρομοκρατήσει και να ξεγελάσει τον Κιμ Γιονγκ Ουν. Δεν του πέρασε καθόλου από το μυαλό ότι πολύ πιο ισχυροί πρόεδροι των ΗΠΑ δεν κάθισαν ποτέ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους δικτάτορες της Βόρειας Κορέας. Αλλά προτιμούσαν όταν η Πιονγιανγκ περνούσε τα εσκαμμένα να χρησιμοποιούν τη μέθοδο "μαστίγιο και καρότο", για να την επαναφέρουν στην τάξη. Από τη μια την απειλούσαν με επέκταση των κυρώσεων  κι από την άλλη έστελναν φάρμακα και τρόφιμα για τον χειμαζόμενο πληθυσμό της χώρας. Δυστυχώς η Βόρεια Κορέα δεν είναι "κυρία με μεγάλα στήθη" που τη μια θα της υποσχεθείς ότι θα την κάνεις σταρ και τηλεπερσόνα και την άλλη θα την πετάξεις στα αζήτητα σαν παλιό φθαρμένο ρούχο…

Ο Ντόναλντ Τραμπ, ως τηλεπαρουσιαστής, δεν πιστεύει ότι για να πραγματοποιηθεί μια διακρατική συμφωνία που αφορά μάλιστα πυρηνικά και πυραυλικά όπλα χρειάζεται να προηγηθούν μακρές συναντήσεις διπλωματών και πολύπλοκες διαπραγματεύσεις τεχνοκρατών. Ούτε ότι πρέπει να διατυπωθούν αλλεπάλληλα σχέδια συμφωνίας όπου ο ένας θα απορρίπτει  το άλφα σημείο και ο άλλος το βήτα, μέχρι που από τροποποίηση σε τροποποίηση να φτάσουν ύστερα από αμοιβαίες υποχωρήσεις σ' ένα σχέδιο συμφωνίας όπου θα συναινούν και οι δύο πλευρές. Τότε και μόνον τότε θα προετοιμαστεί η συνάντηση των δύο ηγετών για να υπογράψουν τη νέα συμφωνία μέσα σε φανφάρες και ταρατατζούμ. Πίστευε ότι για να κάνεις μια συμφωνία είναι τόσο εύκολο όσο το ν' αποσυρθείς μονομερώς από κάποια άλλη.

Ξαφνιάστηκε λοιπόν όταν του την έφερε ο Βορειοκορεάτης "φίλος" του και "μεγάλος ηγέτης» , όπως τον αποκάλεσε, Κιμ Γιονγκ Ουν. Γι' αυτό και άρχισε να ψελλίζει δικαιολογίες πως ο βασικός λόγος που οδήγησε στο ναυάγιο ήταν η αξίωση των Βορειοκορεατών να αρθούν όλες οι αμερικανικές κυρώσεις προκειμένου να προχωρήσουν σε αποπυρηνικοποίηση της χώρας τους. Αλλά αυτό , είπε, "δεν μπορούσαμε να το δεχτούμε". Κατά τα άλλα ο Ντόναλντ Τραμπ πιστεύει, όπως και ο υπουργός του των Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, ότι η διμερής συνάντηση στο Ανόι, ήταν … θετική! (Σίγουρα, αλλά μόνο για τον …Κιμ Γιονγκ Ουν).

Το βράδυ, ωστόσο, της ίδιας μέρας ο υπουργός Εξωτερικών της Βόρειας Κορέας κ. Ρι Γιονγκ Χο, έδωσε συνέντευξη και είπε ότι: Ο Κιμ Γιονγκ Ουν ζήτησε (μόνο) μερική άρση των κυρώσεων, εκείνων που "βλάπτουν την οικονομία και το βιοτικό επίπεδο του λαού". Σε αντάλλαγμα μάλιστα προσέφερε το μόνιμο πάγωμα των πυρηνικών και πυραυλικών δοκιμών, όπως και την καταστροφή του ερευνητικού και παραγωγικού κέντρου Γιονγκ Μπίον που αποτελεί την καρδιά του πυρηνικού προγράμματος της Βόρειας Κορέας. Δηλαδή κατηγόρησε τον Τραμπ, εμμέσως πλην σαφώς, ότι λέει ψέματα… Αλλά δεν είναι μόνον ο κ. Ρι που τον είπε "ψεύτη". Λίγες μέρες νωρίτερα ο πρώην προσωπικός δικηγόρος του Τραμπ, ο Μάικλ Κοέν, καταθέτοντας στην Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής των ΗΠΑ τον χαρακτήρισε ρητά και κατηγορηματικά ως "ρατσιστή" και "απατεώνα". Και δεν είναι ο μόνος…

Η συνέχεια, ωστόσο, της υπόθεσης ήταν ακόμη πιο ξεκαρδιστική. Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικλ Πομπέο, προσπαθώντας να μαζέψει τα σπασμένα του Τραμπ, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του ανυπομονεί να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αλλά ο κ. Ρι, προβλέποντας αυτή την κίνηση απελπισίας είχε δηλώσει, αποδυναμώνοντάς την εκ των προτέρων, ότι "οι προτάσεις μας δεν πρόκειται ν' αλλάξουν ακόμη κι αν οι ΗΠΑ προτείνουν νέες διαπραγματεύσεις". Λίγο αργότερα μάλιστα η υφυπουργός Εξωτερικών της Β. Κορέας κ. Τσόε Σον Χούι έκανε πιο απελπιστική την κατάσταση. Εμφανίστηκε πολύ απαισιόδοξη για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων κι εξέφρασε αμφιβολία αν θα υπάρξει νέα συνάντηση Κιμ - Τραμπ, επειδή ο ηγέτης της Β. Κορέας "μπορεί να χάσει το ενδιαφέρον του για την επιδίωξη συμφωνίας"!Αυτό θα πει ψιλό γαζί!...

Μετά απ' όλα αυτά ο NicholasKristof έγραψε στους NewYorkTimes: "Ο Τραμπ χειρίστηκε με τον χειρότερο τρόπο την προετοιμασία της συνόδου, δηλώνοντας προκαταβολικά την διακαή του επιθυμία για υπογραφή συμφωνίας και την προοπτική "καταπληκτικής επιτυχίας". Και καταλήγει: "Άστοχη ήταν επίσης η ρητορική του Τραμπ που επέλεξε να αποκαλεί τον Κιμ "φίλο" και "μεγάλο ηγέτη". Η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων με αιμοσταγείς δικτάτορες δεν συνάδει με τις δημοκρατικές αρχές των ΗΠΑ".

Ο Τραμπ δεν στάθηκε άτυχος μόνο με τον Κιμ Γιονγκ Ουν. Και οι υπόλοιπες πολιτικές του την ίδια τύχη είχαν. Το Κογκρέσο λ.χ. δεν δίνει μία για το τείχος στα σύνορα του Μεξικού κι ας έσβησε ο Τραμπ για ένα μήνα τη Διοικητική μηχανή των ΗΠΑ - πράγμα που κατέβασε τη δημοτικότητά του από το 42% στο 32%. Κανείς δεν πιστεύει βέβαια ότι οι ΗΠΑ, χώρα μεταναστών, κινδυνεύουν από 5.000 Αμερικανούς μετανάστες κι από τα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα! Ανοησίες. Εξάλλου, παρά τον εμπορικό πόλεμο και τους δασμούς που επέβαλε, το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 12,4% μέσα σ' ένα χρόνο. Από 552,3 δισ. δολάρια το 2017 έφτασε το 2018 στα 621 δισ. δολάρια. Τέλος, οι ΗΠΑ στην περίοδο Τραμπ έχασαν το 35,4% των φίλων τους. Σύμφωνα με έρευνα της Gallup σε 133 χώρες, μόνο το 31% εγκρίνει ως θετική την ηγεσία των ΗΠΑ, όταν το 2016 επί Ομπάμα την ενέκρινε το 48%. Αντίθετα, η Ρωσία μέσα σ' ένα χρόνο ανέβηκε από το 27% στο 30%. Ίδια κι όμοια με τις ΗΠΑ. Χάρη στα "Έργα και Ημέραι" του Ντόναλντ Τραμπ…

* Ο Θάνος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας