Τάσος Καραμήτσος

Εβγαλε ανακοίνωση το Μέγαρο Μαξίμου για να μας πει ότι ο Τσίπρας συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Νικαράγουας Ντανιέλ Ορτέγκα, ότι ο Ραφαέλ Κορέα του Ισημερινού τού είπε «Αλέξη, κράτα γερά», όπως επίσης και ότι προσκλήθηκε από διάφορους ημιδικτάτορες ανά τη λατινική υφήλιο κ.λπ. κ.λπ. Για την επένδυση του ΔΕΣΦΑ που χάθηκε μετά από τόσο καιρό και τόσο κόπο και θα κοστίσει 400 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα, δεν βρήκε λέξη να πει ούτε ο ίδιος, ούτε φυσικά το γραφείο του.

Μας πρήξανε εδώ και δύο μήνες ότι και καλά θα έπαιρναν (ούτε στον ύπνο τους, βέβαια, έτσι όπως τα έκαναν) 250 εκατ. ευρώ μέσα σε 10 χρόνια από τους καναλάρχες και μέσα σε μια νύχτα κατάφεραν να χάσουν 190 εκατ. ευρώ ως κράτος και άλλα 210 τα ΕΛ.ΠΕ. (στα οποία το Ελληνικό Δημόσιο κατέχει υψηλό ποσοστό και μάνατζμεντ) από την ακύρωση της αποκρατικοποίησης του ΔΕΣΦΑ.

Δεν βρέθηκε κανείς να εξηγήσει στην κοινή γνώμη γιατί στράβωσε μια τόσο... κλεισμένη επένδυση, με τους Αζέρους μάλιστα να έχουν προειδοποιήσει από τον Ιούλιο μέσω επίσημης επιστολής το γραφείο του πρωθυπουργού, δηλαδή τόσο τον ίδιο τον Τσίπρα όσο και τον αντιπρόεδρο Δραγασάκη αλλά και τον αρμόδιο υπουργό Σκουρλέτη, ότι με αυτούς τους κυβερνητικούς χειρισμούς κινδυνεύει να ματαιωθεί.

Και οσονούπω έρχεται ο λογαριασμός των 190 εκατ. ευρώ, τα οποία φυσικά θα λείψουν από τα ταμεία του κράτους, αφού τα έσοδα από την αποκρατικοποίηση είναι εγγεγραμμένα στον Προϋπολογισμό και η τρόικα δεν ξεχνά ποτέ. Πρόκειται για μία ακόμη μνημονιακή υποχρέωση που δεν τήρησε η χώρα και οι δανειστές θα τη χρεώσουν σε κάποια ατυχή κατηγορία Ελλήνων πολιτών για να εισπραχθεί το ποσό αυτό, όπως οι συνταξιούχοι, οι ναυτικοί, οι αγρότες, όποιος να ’ναι, τέλος πάντων. Ούτως ή άλλως χάθηκε το μέτρημα στα μέτρα.

Και να ήταν η μόνη περίπτωση που χάθηκε το μέτρο, καλά θα ήταν. Βάζω στοίχημα ότι στο Αμπού Ντάμπι όπου πήγε ο Τσίπρας, όταν θα του ανέφεραν την εξευτελιστική για εμάς υπόθεση των επενδύσεων του Κατάρ στην Ελλάδα, όπου λίγο έλειψε να συλλάβουμε τον εμίρη, θα έκανε σίγουρα τον ανήξερο. Και το χειρότερο είναι ότι μπορεί και να είναι όντως τελείως άσχετος με το όλο ζήτημα ή να το έμαθε από τις εφημερίδες ή να του το εξήγησαν εν πτήσει.

ΥΓ. για την επίσκεψη στην Κούβα: Καλό είναι να σέβεται κανείς την Ιστορία του και ειδικά αυτή του χώρου από τον οποίο προέρχεται πολιτικά, δηλαδή στην περίπτωση του Τσίπρα αυτόν της Αριστεράς. Την ώρα, όμως, που σε πιέζουν οι δανειστές και παίζεται τι θα πάρεις από το χρέος και τι θα δώσεις στο 4ο μνημόνιο, την ώρα που οι Τούρκοι «στήνουν χοντρή δουλειά» στο Αιγαίο, εσύ, ως πρωθυπουργός, δεν γίνεται να ασχολείσαι τόσο πολύ με τον θάνατο του Κάστρο. Αλλωστε η αλήθεια είναι ότι εμείς εδώ στην Ελλάδα, όπως και στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο, δεν έχουμε ως πρότυπο τον Φιντέλ. Ούτε πούρα παράγουμε, ούτε τα κορίτσια μας θέλουμε να καταντήσουν «χινετέρας» (όσοι δεν γνωρίζουν τη λέξη, μπορούν άνετα να μαντέψουν τι σημαίνει... στην Αβάνα).