Τάκης Τρακουσέλλης

Αναμφίβολα, μία από τις πιο λαβωμένες λόγω της οικονομικής κρίσης αγορές στην Ελλάδα είναι αυτή του αυτοκινήτου. Μια αγορά που κάποτε ήταν από τις πιο υγιείς στην Ελλάδα, προσφέροντας πάμπολλα δημοσιονομικά έσοδα στο κράτος και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίες, πλέον έχει μπει σε φάση… βραδυκαρδίας.

Οπως έχω γράψει πολλές φορές, η ύφεση στην ελληνική αγορά αυτοκινήτου είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της χώρας μας, ενώ οι απολύσεις συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς. Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία, στην αγορά αυτοκινήτου περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι έχουν μπει στην ανεργία σε σύνολο περίπου 100.000 εργαζομένων. Και αυτοί μόνο από τον «βαρύ» πυρήνα της αγοράς, δηλαδή τις εισαγωγικές, τους επίσημους εμπόρους και τα συνεργεία τους. Διότι, αν βάλουμε στον λογαριασμό και τις λεγόμενες ελεύθερες επιχειρήσεις, δηλαδή τα μη εξουσιοδοτημένα συνεργεία, τους ελεύθερους εμπόρους αλλά και τα παρακλάδια της αγοράς, όπως τα ελαστικά, τα καύσιμα, ακόμα και τις ασφάλειες αυτοκινήτων, μιλάμε για μια αγορά στην οποία απασχολούνται πάνω από 400.000 άνθρωποι.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι πωλήσεις των προηγούμενων ετών ήταν μια φούσκα που έσκασε, ενώ άλλοι ότι είναι καλό που δεν πουλιούνται πλέον αυτοκίνητα, αφού έτσι μειώνεται το ισοζύγιο εισαγωγών - εξαγωγών. Σε αυτές τις απόψεις έχουμε απαντήσει πολλάκις: τότε που πουλιούνταν 300.000 αυτοκίνητα η χώρα μας ήταν στον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού υπήρχαν -και υπάρχουν- κράτη που σε σχέση με τον πληθυσμό τους πουλούν πολύ περισσότερα αυτοκίνητα απ’ ό,τι η Ελλάδα. Από την άλλη, η αγορά αυτοκινήτου, ακόμα και τις καλές εποχές, επηρέαζε ελάχιστα το ισοζύγιο εισαγωγών - εξαγωγών.

Ωστόσο αυτός ο τόσος πληγωμένος τομέας στη χώρα μας, με τις χιλιάδες των εργαζομένων, τι ψήφισε στις εκλογές; Σαφώς, και δεν έχω μονολεκτική απάντηση σε αυτό το ερώτημα, παρά μόνο μια ξεκάθαρη εικόνα από τις δεκάδες συζητήσεις που κάνω καθημερινά με τους εργαζομένους στην αυτοκινητοβιομηχανία.

Το βασικό συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι οι περισσότεροι τρέμουν ένα πράγμα: την έξοδο της χώρας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Και αυτό γιατί εφόσον επιστρέψουμε στη δραχμή με την αισιόδοξη υποτίμηση του 50%, παράλληλα και με τη μείωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, θα σημάνει αυτομάτως και αντίστοιχη αύξηση της τιμής των αυτοκινήτων, των ανταλλακτικών, των ελαστικών, των καυσίμων κ.λπ. Δηλαδή ένα μικρό αυτοκίνητο που κοστίζει σήμερα 10.000 ευρώ θα κοστίζει αύριο, το λιγότερο, 15.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι θα γυρίσουμε σε εποχές που μόνο οι λίγοι θα μπορούν να έχουν αυτοκίνητο. Οπότε, απλά, οι χιλιάδες επιχειρήσεις αλλά και οι 400.000 εργαζόμενοι δεν θα έχουν εργασία…