diamantopoulos

Τάκης Διαμαντόπουλος

Ένα Γολγοθά χωρίς τέλος ...ανεβαίνει η εστίαση τα τελευταία δυο χρόνια της πανδημίας. Αν προσθέσει κανείς και τα δέκα χρόνια των μνημονίων εύκολα ένας πρόχειρος απολογισμός φέρνει τα πάνω -κάτω στον χώρο της εστίασης.

9

Στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών στο ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ είχε καθαρό νικητή τον Νίκο Ανδρουλάκη. Ο νικητής όμως της επόμενης μέρας ήταν ο απλός πολίτης, ο οπαδός του ΠΑΣΟΚ, που στήθηκε για ώρες στις ουρές για να ψηφίσει, χάνοντας από τον πολύτιμο χρόνο του σε μια ηλιόλουστη μέρα.

14

Η Ελλάδα καίγεται στην κυριολεξία από τον Έβρο μέχρι την Ρόδο, απόρροια των συνεπειών από την κλιματική αλλαγή

11

Η εμφάνιση του Νίκου Δένδια στην κοινή συνέντευξη με τον Τσαβούσογλου την Πέμπτη στην Άγκυρα, σηματοδότησε μία ενδεδειγμένη και κατάλληλη απάντηση στις προκλήσεις της Τουρκίας, ταυτόχρονα δε υπήρξε και αρχηγική, εάν δούμε πόσο επιδρά και μπορεί να επιδράσει την εσωτερική πολιτική σκηνή  αυτή η δυναμική απάντηση που έδωσε ο υπουργός Εξωτερικών τον τούρκο ομόλογό του.

Βαδίζοντας προς τις εκλογές, τα δύο μεγάλα(;) κόμματα προσπαθούν με κάθε τρόπο να πολώσουν και να διχάσουν, διεκδικώντας τη ψήφο των πολιτών, όχι για να εφαρμόσουν το (ανύπαρκτο) πρόγραμμα τους αλλά για να απολαύσουν ξανά τους «καρπούς» της εξουσίας.

Επιστροφή... στην κανονικότητα, είναι το νέο, καθ΄όλα ευφάνταστο, αφήγημα της αριστερής κυβέρνησης που στηρίζεται από αποστάτες, από «κηπουρούς» του ΓΑΠ αλλά και από... «μεταγραφέντες» (ultra) δεξιούς.

Η απαξίωση της έννοιας της πολιτικής από το ίδιο το πολιτικό προσωπικό, σίγουρα δεν είναι καινούριο φαινόμενο ούτε μόνο ελληνικό.

Είναι γνωστό ότι η εξουσία έχει την τάση να ξεγυμνώνει, αποκαλύπτοντας τον πραγματικό χαρακτήρα και τις προθέσεις όσων κάθε φορά την ασκούν. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς και με τους σημερινούς κυβερνώντες οι οποίοι πολύ γρήγορα ξεγυμνώθηκαν από τον μανδύα του όποιου … ηθικού πλεονεκτήματος(sic).

Η πρόσφατη «συμφωνία» - ή όπως αλλιώς τη λένε τώρα τα μέρη, που συμμετείχαν στις σχετικές συζητήσεις – ανάμεσα στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, κατέδειξε για μία ακόμη φορά το κυνικό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ.

O “οικονομικός Ζορμπάς", που χτυπά αυτές τις ημέρες το Ελληνικό χρηματιστήριο, με επίκεντρο τις τράπεζες, είναι σαν ένα προαναγγελθέν έγκλημα και θυμίζει επανάληψη του δράματος που έζησε το τραπεζικό μας σύστημα το 2010 – ίσως και το 2015.

Από την Ιθάκη έως τη Σύρο κι από το Λαύριο, όπου παραθερίζει έως το Μαξίμου και την Κουμουνδούρου, που λαμβάνει τις αποφάσεις του, ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να μας πείσει ότι μετά την 21η Αυγούστου πρέπει να αισθανόμαστε όλοι κάπως διαφορετικά... απελευθερωμένοι, πιο ισχυροί οικονομικά και εθνικά υπερήφανοι, δηλαδή, έξω από τα μίζερα και καταστροφικά μνημόνια και την αβάσταχτη λιτότητα.

Επικοινωνιακή καταιγίδα ακολούθησε την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, με στόχο να πιστέψουν οι πολίτες, ότι τα οφέλη από τον Λευκό Οίκο είναι πολύ περισσότερα από όσα, αρνητικά, θέλουν να προσάψουν οι εχθροί της κυβέρνησης, όπως λένε στο Μαξίμου. Εδώ πάει γάντι η λαϊκή ρήση, «τα κεφάλια μέσα».