Σωτήρης Χιωτάκης

Εντάξει, δεν μπορώ να αποκλείσω ότι οι άνθρωποι κάτι βλέπουν για την Ελλάδα στο μέλλον που εμείς οι αδαείς δεν το βλέπουμε.

Ειδικοί είναι, εμείς απλώς σχολιάζουμε, προφανώς έχοντας λυμένα όλα τους τα προβλήματα μέχρι 5ης γενεάς μπορεί να κρίνουν πολύ πιο αντικειμενικά από το περιβάλλον ενός πολυτελούς σπιτιού, με θέα ένα δάσος και μια λίμνη, ακούγοντας με ηρεμία λ.χ. τον "Κανόνα" του Πασχεμπέλ από όσο εμείς που στροβιλιζόμαστε στην κρίση, είμαστε μόνιμα με ένα στιλό και ένα κομπιούτερ στο χέρι για να δούμε πως θα κόψουμε κάτι ακόμη και πώς θα πληρώσουμε τα νέα χαράτσια που μας επιβάλλουν οι ...ήρεμοι με τους εδώ συνεργάτες τους.

Παρένθεση: το ότι έπεσαν τραγικά έξω με το Μνημόνιο που μας φόρτωσαν, δανείζοντας αλόγιστα την χώρα και επιβάλλοντας εξουθενωτικούς φόρους και περικοπές, χωρίς να μειώσουν έγκαιρα το χρέος, ήταν ασφαλώς μια σύμπτωση - άλλωστε ο Σόιμπλε το έχει παραδεχθεί ότι "κάναμε λάθος"... Όπως και ήταν σύμπτωση ότι αρκετοί εξ ημών των αγχωμένων τα λέγανε και τα γράφανε δύο χρόνια τώρα...

Ήταν, μάλλον, η ...τύχη του ατζαμή, τι λέτε τώρα, μπορείτε εσείς να αμφισβητήσετε αυτούς τους σοφούς;

Αλλά, αλήθεια, πώς πηγάζει αυτή η σοφία, πώς έχουμε την τύχη να γινόμαστε κοινωνοί της; Πώς μπορεί, ας πούμε, η κα Λαγκάρντ και οι συνεργάτες της να οραματίζονται ότι, με τόσους φόρους στο κεφάλι και με τους μισθούς να κόβονται συνέχεια, θα βγάζουμε εμείς σε δυο-τρία χρόνια μια καβάτζα με 10 δισεκατομμύρια τον χρόνο, ώστε να συνεχίσουν να μας δανείζουν;

Το ψάχνω από εδώ, το ψάχνω από εκεί και επειδή, ασφαλώς, δεν μπορώ να φτάσω στα επίπεδα διανοησης των σοφών του ΔΝΤ - και καθώς έχω εκ των προτέρων αποκλείσει να θέλει η Γαλλίδα να δείχνει στην εσωτερική νοτιοαμερικάνικη αντιπολίτευσή της ότι είναι σκληρή με την Ελλαδίτσα - δεν έχω άλλη λύση, από το να αναλογιστώ πώς έφταναν στο παρελθόν άλλοι σοφοί στην ανακάλυψη των μεγάλων αληθειών.

Και επειδή είμαι ακόμη Έλλην, θυμήθηκα ότι όταν, για παράδειγμα, συζητούσε ο Πλάτων με τους μαθητές τους στα συμπόσια, ήταν σαφές ότι ο οίνος έρεε αφθονος από τους κρατήρες, ενώ διάφορα θυμιάματα και ατμοί από βρασμένα χορταρικά δημιουργούσαν μια ατμόσφαιρα ευμάρειας και χαλαρότητας τέτοια, ώστε ο μεγάλος φιλόσοφος και οι συνδαιτημόνες του να φτάνουν, όντως, στη σύλληψη εκπληκτικών θεωριών, μύθων και αληθειών που σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσαν το κύριο σημείο αναφοράς στην πορεία της φιλοσοφικής σκέψης τουλάχιστον μέχρι την εμφάνιση του Ιμάνουελ Καντ.

Δεν μπορώ, δηλαδή, να αποκλείσω ότι οι σοφοί του ΔΝΤ μετέρχονται αναλόγων μεθόδων για να ...ξελαμπικάρουν και να συλλάβουν τις μεθόδους διάσωσης χωρών όπως η κατεστραμμένη Ελλάς! Ο ποταπός Στρος Καν αποβλήθη του συστήματος για τις ηδονικές αδυναμίες του, οπότε πραγματικά πιστεύω ότι το νέο πρότυπο του ΔΝΤ θα μπορούσε να στηρίζεται σε κάτι το τελείως διαφορετικό από το "πηδάμε όπου βρισκόμαστε, για να καθαρίζει το μυαλό"...

Αυτό που εμένα τον αδαή με προβληματίζει είναι ότι ο Πλάτων, έστω στα ογδόντα του, απεβίωσε εν μέσω κατάθλιψης, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η Πολιτεία που είχε οραματιστεί δεν ήταν εφικτό να υπάρξει. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο κορυφαίος μαθητής του Αριστοτέλης πήρε άλλη ρότα, εισηγούμενος ουσιαστικά την αρχή κάθε επιστήμης, πατώντας πολύ περισσότερο στη γη σε σχέση με τον δάσκαλό του.

Αν λοιπόν η κα Λαγκάρντ και οι συνεργάτες της έχουν με αυτόν τον τρόπο - γιατί στην γη αποκλείεται να πατούν με τους στόχους που μας βάζουν - συλλάβει τις αλήθειες που θα καθορίσουν την μοίρα όλων μας και στο τέλος διαψευστούν - λέω "αν", αφού συνέβη η σύμπτωση με το Μνημόνιο, δεν είναι λογικό να ξαναπέσουν έξω, απλή υπόθεση κάνω - μήπως στο τέλος έχουμε μια ανάλογη κατάληξη για την συμπαθή πολιτικό και, μάλιστα, σε πολύ μικρότερη ηλικία προς; εκείνη του Πλάτωνος, αφού οι εποχές τρέχουν πολύ πιο γρήγορα και καθώς οι στόχοι έχουν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα επίτευξης;

Μήπως δηλαδή το ...Χριστινάκι - συγγνώμη για την οικειότητα, αλλά με τόση τριβή πια... - δει την χώρα μας τα επόμενα χρόνια να εξελίσσεται σε ένα τσούρμο επαιτών πολιτών, εξαθλιωμένων γερόντων και εγκληματιών μεταναστών και κατρακυλήσει στην κατάθλιψη, συνειδητοποιώντας ότι τα 10 δισεκατομμύρια καβάτζα κάθε χρόνο ήταν το ίδιο ουτοπικά με την Πολιτεία του Πλάτωνα;

Θα είναι τραγικό! Και τότε ίσως το ΔΝΤ την σχολάσει και επαναφέρει πιθανότατα κάποιον με τα χούγια του Στρος Καν, για να αλλάξει και πάλι το αποτυχημένο πρότυπο...


http://twitter.com/SotosChiotakis