Νίκος Φελέκης

Η Ν.Δ. προηγείται σταθερά με διαφορά που βρίσκεται κοντά στην περιοχή του 10%. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προηγείται του Αλέξη Τσίπρα σε δημοτικότητα και καταλληλότητα για την πρωθυπουργία. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κλείσει την ψαλίδα της διαφοράς χωρίς όμως να το καταφέρνει με τρόπο που να ικανοποιεί την ηγεσία του. Το ΚΙΝ.ΑΛ. φαίνεται να αποκτά προβάδισμα έναντι του ΚΚΕ και κυρίως της Χρυσής Αυγής για την κατάληψη της τρίτης θέσης, που ενδεχομένως να αποδειχθεί σημαντική σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί από τη Ν.Δ. ο στόχος της αυτοδυναμίας. Τα τρία μικρότερα κοινοβουλευτικά κόμματα (Ποτάμι, ΑΝ.ΕΛ. και Ενωση Κεντρώων) συνεχίζουν να κινούνται κάτω από το όριο του 3%, ενώ από τις εκτός Κοινοβουλίου πολιτικές οργανώσεις η μόνη που τουλάχιστον προσώρας εμφανίζεται να διεκδικεί την είσοδό της στο Κοινοβούλιο είναι η ακροδεξιά Ελληνική Λύση του τηλεδημοσιογράφου Κυριάκου Βελόπουλου.

Οι εξ αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ σχηματισμοί (ΛΑΕ, Πλεύση Ελευθερίας, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΕΡΑ25 κ.ά.) δεν δείχνουν να έχουν αξιοσημείωτη δυναμική, παρότι αθροιστικά η δύναμή τους φτάνει μέχρι και το 5% του εκλογικού σώματος. Η Ν.Δ., με βάση τα δημοσκοπικά ευρήματα και τις αναγωγές που γίνονται από τους αναλογιστές των εταιρειών, είναι πιθανό να υπερβεί το 35%-36% που είχε πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ στις δύο προηγούμενες εκλογές χωρίς να αποκλείεται ακόμη και υψηλότερη πτήση αν το ποσοστό της αποχής από τις κάλπες είναι αυξημένο.

Οι περί τα εκλογικά ειδήμονες υποστηρίζουν πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενδέχεται να κατακτήσει την αυτοδυναμία και να εκλέξει ίσως και περισσότερους από 155 βουλευτές αν η επόμενη Βουλή είναι πεντακομματική και το ποσοστό της αναντιπροσώπευτης ψήφου διψήφιο.

Τα μικρά κόμματα

Κάτι που ουδόλως αποκλείεται αν δεχτούμε τον «κανόνα 3 Χ 5» των πολιτικών αναλυτών, όστις περιγράφεται ως εξής: Υπάρχουν τρεις κατηγορίες μικρών κομμάτων. Τα κοινοβουλευτικά (Ποτάμι, ΑΝ.ΕΛ., Ενωση Κεντρώων), τα αριστερά των οποίων ηγούνται η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Αλέκος Αλαβάνος, ο Γιάνης Βαρουφάκης συν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και τα δεξιά με τους Κυριάκο Βελόπουλο, Γιώργο Καρατζαφέρη, Τάκη Μπαλτάκο, Φαήλο Κρανιδιώτη και άλλους. Καθεμία από αυτές τις κατηγορίες μπορεί να συγκεντρώσει ποσοστό 3%-5% και αθροιστικά όλοι μαζί να υπερβούν το 10% χωρίς να αποκλείεται να ξεπεράσουν και το 12%-13%, ενώ κάποιοι δεν αποκλείουν και την πιθανότητα να φτάσουν ή και να ξεπεράσουν το 15%. Στην περίπτωση αυτή το πρώτο κόμμα θα μπορεί να πάρει την αυτοδυναμία με ποσοστό μικρότερο και από 35%. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι οπωσδήποτε σε πλεονεκτικότερη θέση από τον Αλέξη Τσίπρα όχι μόνο επειδή φαίνεται να είναι περισσότερο δημοφιλής και πλέον κατάλληλος για την πρωθυπουργία, αλλά και γιατί η παράσταση νίκης της Ν.Δ. είναι θηριώδης έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Η αίσθηση υπεροχής και νίκης προσθέτει, ως είναι φυσικό, επιπλέον ποσοστό στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης καθώς υπάρχει ένα ποσοστό της τάξης του 4%-5% των ψηφοφόρων που παραδοσιακά την τελευταία στιγμή επιλέγει να συμπαραταχθεί με τον εικαζόμενο νικητή. Τούτων δοθέντων θα πρέπει, λένε οι συνεργάτες του Κυρ. Μητσοτάκη, να προστεθεί στο δημοσκοπικό ποσοστό που εμφανίζει σήμερα η Ν.Δ.και ένα επιπλέον ποσοστό που θα προκύπτει α) από την πιθανολογούμενη αποχή, η οποία ευνοεί το πρώτο κόμμα, β) από το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό αυτών που αποφασίζουν να πάνε με τον νικητή και γ) από το μεγαλύτερο μερίδιο των περίπου 15% αναποφάσιστων ψηφοφόρων, το οποίο, σύμφωνα με τις συνεχείς ποιοτικές έρευνες που πραγματοποιεί η Πειραιώς, βρίσκεται πιο κοντά στη Ν.Δ. Από την πλευρά του το Μαξίμου υποστηρίζει πως οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι, επειδή το μεγαλύτερο ποσοστό προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα προτιμήσει τελικά να επιστρέψει οίκαδε αφού η χώρα βρίσκεται πλέον εκτός μνημονίου και οι πολιτικές της κυβέρνησης (συντάξεις, εισφορές, ΕΝΦΙΑ, μισθοί, συλλογικές συμβάσεις, απασχόληση) αρχίζουν να έχουν έντονο φιλολαϊκό χρώμα και να βρίσκονται κοντά στις υποσχέσεις του κόμματος. 

Επιπροσθέτως, υποστηρίζουν πως οι δημοσκοπήσεις αργά αλλά σταθερά δείχνουν ότι μειώνεται η διαφορά σταθερά, τόσο από την αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ όσο συχνά και από ταυτόχρονη μείωση -ή διατήρηση στα ίδια- των ποσοστών της Ν.Δ.». Μάλιστα οι συνομιλητές μας διατείνονται ότι «πρόκειται για μια επίμονη τάση που αν συνεχιστεί μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ανατροπή του σκηνικού». Επιπροσθέτως λένε ότι «σε όλες τις έρευνες καταγράφεται μεγάλη διαφορά συσπείρωσης ανάμεσα στη Ν.Δ. (πάνω από 80%) και τον ΣΥΡΙΖΑ (κοντά στο 50%). Αυτή η διαφορά διαμορφώνει το προβάδισμα τις Ν.Δ. στις δημοσκοπήσεις». Συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη, υπ’ όψιν των οποίων θέσαμε τα αριθμητικά δεδομένα που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ για να δείξει ότι η διαφορά «μειώνεται και θα συνεχίσει τους επόμενους μήνες να μειώνεται», λένε ότι αυτά είναι «κουραφέξαλα και όνειρα φθινοπωρινής νυκτός και περισσότερο θυμίζουν τους πανηγυρισμούς οπαδών ομάδας που έβαλε γκολ και μείωσε τη διαφορά από 5-0 σε 5-1». Τονίζουν δε ότι «και μόνο η σημαντική μετακίνηση (περίπου 15% ή 5 μονάδες του εκλογικού σώματος) των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Ν.Δ. είναι αρκετή για να διασφαλίσει τη νίκη του Κυριάκου, η οποία είναι σίγουρη. Απλώς υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις για τα ποσοστά, τη διαφορά και την επίτευξη ή μη της αυτοδυναμίας». 

Σκανδαλολογία

Προσθέτουν δε ότι «το πιο ενδιαφέρον στοιχείο των εκλογών δεν είναι ποιος θα κερδίσει, αλλά αν θα υπάρξει, μαζί με το ΚΙΝ.ΑΛ., προεδρική και συνταγματική πλειοψηφία 180 ψήφων ώστε να μην οδηγηθεί, λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, η χώρα σε εκλογές με το σύστημα της απλής αναλογικής και να υπάρξει ουσιαστική συνταγματική αναθεώρηση». Εδώ να σημειώσουμε ότι κάποιοι καραμανλικοί βουλευτές θεωρούν πως η αιφνίδια ανακίνηση του σκανδάλου με το C4I, εκτός των άλλων, στοχεύει και στο να πληγεί ο Προκόπης Παυλόπουλος ώστε να μην έχει το προσιδιάζον, για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα, κύρος προκειμένου να ανανεώσει τη θητεία του στο Προεδρικό Μέγαρο. Διακεκριμένος υπουργός, εξ απορρήτων του πρωθυπουργού, αντιλέγει ότι «ο Μητσοτάκης και η ακροδεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. στην οποία έχει υποταχθεί πλήρως θα βρεθούν προ εκπλήξεων όταν σε μερικούς μήνες -που θα αρχίσουν να αποδίδουν τα μέτρα που λαμβάνονται για μισθούς, συντάξεις, απασχόληση, φόρους, δικαιώματα- θα δουν τη διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων όχι μόνο να μειώνεται, αλλά και την εκλογική αναμέτρηση, ανάμεσα στην προοδευτική και τη συντηρητική παράταξη, να γίνεται ντέρμπι». Αυτός είναι, λέγεται, και ο λόγος που ο Αλ. Τσίπρας απορρίπτει, τουλάχιστον προσώρας, τις εισηγήσεις συνεργατών του να στήσει βουλευτικές κάλπες πριν από τις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο και την Αυτοδιοίκηση. 

Μάλιστα, εάν οι δημοσκοπήσεις συνεχίσουν να είναι αρνητικές, η πιθανότητα να αφεθούν οι εκλογές για τον Οκτώβριο του 2019 είναι μεγάλη, αφού, όπως μας λέει παλαιός κοινοβουλευτικός, «κανείς πρωθυπουργός, ό,τι κι αν του λένε οι σύμβουλοί του, δεν πάει στις εκλογές για να χάσει. Θα προσπαθήσει μέχρι τέλους μήπως βελτιωθούν οι συνθήκες. Αν τα γκάλοπ δεν είναι καλά, θα εξαντλήσει την τετραετία. Ακόμη και αν χάσει με διαφορά στις ευρωεκλογές δεν τον πειράζει. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία». Με την προσέγγιση αυτή συμφωνεί και κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ., ο οποίος επιπροσθέτως διατείνεται ότι «ο Τσίπρας θα κάνει εκλογές όταν θεωρήσει πως θα πάρει μεγάλο ποσοστό. Με μεγάλο ποσοστό και έχοντας, από τα αποτελέσματα, ξεκαθαρίσει ότι αυτός και όχι η Φώφη ή κάποιος άλλος από το ΠΑΣΟΚ είναι το αφεντικό στην Κεντροαριστερά, αποκτά ασπίδα προστασίας απέναντι σε ευθύνες, ακόμη και ποινικές, που θα αναζητηθούν από εμάς για όσα ο ίδιος και οι υπουργοί του έχουν κάνει».

Ο έλεγχος του Κέντρου

Ανεξαρτήτως του τι λέγεται ένθεν κακείθεν η έκβαση της μάχης θα παιχτεί στον χώρο του Κέντρου. Από το Κέντρο και τον χώρο του πρώην ΠΑΣΟΚ προέρχεται η πλειοψηφία των αναποφάσιστων ακόμη και αυτών του ΣΥΡΙΖΑ. Στο Κέντρο θα παιχτούν οι διαφορές, η αυτοδυναμία, η διακυβέρνηση, το Σύνταγμα, η απλή αναλογική. Στη διαμάχη για τον έλεγχο του Κέντρου αποδίδουν στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη το πρόβλημα που προέκυψε αίφνης με τον Κώστα Σημίτη, το άνοιγμα των λογαριασμών του και την εκ νέου έρευνα για το σκάνδαλο με το C4I από την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Οποιος κυριαρχήσει στο Κέντρο θα βρεθεί σε πλεονεκτική θέση όταν προκηρυχθούν και επισήμως οι εθνικές εκλογές. Και είναι μια μάχη που δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΙΝ.ΑΛ., αλλά και τη Ν.Δ.

Η έστω μικρή δημοσκοπική ανάκαμψη που δείχνει στις τελευταίες έρευνες το ΚΙΝ.ΑΛ. οπωσδήποτε, λένε οι δημοσκόποι, συνδέεται με το ανέβασμα των τόνων ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τη Φώφη Γεννηματά στη Βουλή και στην αντίδραση που υπήρξε από παραδοσιακό κόσμο του ΠΑΣΟΚ για τη στοχοποίηση του Κώστα Σημίτη. Κάτι που παραδέχονται και αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι μετά το θέμα Σημίτη πάγωσε και η υποστηρικτική στον ΣΥΡΙΖΑ κίνηση που ετοίμαζαν στο παρασκήνιο στελέχη προερχόμενα από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ. (Μουζέλης, Λιάκος, Μπίστης, Χλωμούδης, Παναγιώτου κ.ά.) και τα οποία έχουν αναφορά στον λεγόμενο σημιτικό εκσυγχρονισμό. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που παραδέχονται ότι υπήρξε λάθος πολιτικός χειρισμός στο θέμα Σημίτη προσθέτουν ότι λάθη έγιναν και στο ζήτημα της μισθοδοσίας των κληρικών και ιδιαίτερα η βιασύνη που επεδείχθη από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο να συνδέσει το θέμα των παπάδων με την πρόσληψη 10.000 νέων υπαλλήλων στο Δημόσιο.

Επίσης, κάποιοι βουλευτές, ιδιαίτερα οι πασοκογενείς, θεωρούν λάθος και το γεγονός ότι εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ να προφυλάσσει τον Κώστα Καραμανλή και τους καραμανλικούς βουλευτές στο θέμα του C4I: «Δίνουμε την εντύπωση ότι θέλουμε να προστατέψουμε τους καραμανλικούς που κατηγορούνται για ζημία του Δημοσίου, τη στιγμή που άλλους, όπως τον Σημίτη, τον Χρυσοχοΐδη και τον Μαλέσιο, τους έχουμε βγάλει στη σέντρα για το ίδιο σκάνδαλο». 

Αυτά τα λάθη χειρισμών φαίνεται πως ανέκοψαν τη δυναμική που θα μπορούσε να αναπτύξει ο ΣΥΡΙΖΑ με την αδιαμφισβήτητη επιτυχία να μην περικοπούν οι συντάξεις και να εγκριθεί από τους δανειστές το σύνολο των θετικών μέτρων που είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Πάντως η πρωτοφανής στήριξη που απολαμβάνει η κυβέρνηση από τους Ευρωπαίους εταίρους και τις ΗΠΑ εκ των πραγμάτων τη διευκολύνει στην προσπάθεια να αναστρέψει το εις βάρος της δυσμενές δημοσκοπικό κλίμα. Βεβαίως, υπό την προϋπόθεση ότι πριν από τις εκλογές του Μαΐου δεν θα της τραβήξουν γρήγορα και βίαια το χαλί στο θέμα ειδικά των τραπεζών, οι οποίες εξαιτίας και των υπέρογκων κόκκινων δανείων αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λειτουργίας, ακόμη και ύπαρξης, αν δεν αναληφθούν σύντομα γενναίες και δομικού τύπου αποφάσεις για το μέλλον τους. Εκτός όμως από τους ξένους ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει να ανακάμψει εκλογικά επειδή εμφανίζεται να απευθύνεται σε μεγαλύτερο ακροατήριο από τη Ν.Δ. Οι 2.500.000 συνταξιούχοι, οι 700.000 δημόσιοι υπάλληλοι, οι πάνω από 2.000.000 αναξιοπαθούντες συνάνθρωποί μας που απολαμβάνουν δωρεάν ιατρονοσηλευτική φροντίδα, τα 300.000 νοικοκυριά που λαμβάνουν δωρεάν ρεύμα, οι εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες, οι πάνω από 80.000 συμβασιούχοι, οι κοινωνικές μειονότητες συγκροτούν ένα πολυπληθές ακροατήριο και δυνάμει ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι οι μισοί, αλλά το 1/3 από αυτούς να εκφράσει στις κάλπες την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ελπίδες να αυξήσει σημαντικά το ποσοστό του.