Μάκης Πολλάτος

Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί αποφάσισαν να σταματήσουν τις διακοπές τους και να προβληματιστούν. Ο λόγος που τους έκανε να βγουν από τον ύπνο του δικαίου, είναι το γεγονός ότι η κρίση φτάνει στις χώρες τους. Για την ακρίβεια, επειδή η τοξική ζύμωση που άρχισε από την κρίση χρέους στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία εξαπλώνεται στο κέντρο της Ευρώπης.

Ο πλούσιος Βορράς θεωρεί ότι ο κίνδυνος αρχίζει να τον απειλεί, λόγω των προβληματικών οικονομιών των χωρών του νότου. Και, στην πλειονότητά τους, οι πολιτικές ηγεσίες των χωρών του κέντρου της Ευρώπης, με τη στάση τους, δείχνουν πως, ό,τι ήταν να κάνουν για τους ασθενείς από το Νότο, το έκαναν.

Σου λένε οι Βορειοευρωπαίοι: γιατί να φτιάξουμε ευρωομόλογο; Για να πληρώνουμε εμείς οι υγιείς επιτόκια από 3,5% έως 4% σαν τις χώρες που είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας; Έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι η φράου και ο μεσιέ θα συζητήσουν για μας;

Το κέντρο της Ευρώπης ανησυχεί για τον εαυτό του, όχι για την Ελλάδα. Και η Μέρκελ με τον Σαρκοζί βαυκαλίζονται ότι θα φτιάξουν μια ισχυρή γραμμή άμυνας, για να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του πυρήνα της Ευρώπης. Κατά τη γνώμη μου, κι αυτό μόνο ο χρόνος μπορεί να το αποδείξει, τα σχέδια περί λιτότητας της συμμαχίας Παρισίων και Βερολίνου θα αποδειχθούν τόσο αποτελεσματικά όσο η γραμμή Μαζινό. Που είχε πολυδιαφημιστεί, κατέρρευσε όμως σαν χάρτινος πύργος, όταν ξεκίνησε η προέλαση των SS. 

Ο λόγος είναι απλός. Όλα τα σχέδια βασίζονται στη συνταγή της λιτότητας. Θαρρώ λοιπόν ότι, όταν ξεκινάει το κούρεμα, η ανάπτυξη της οικονομίας περιορίζεται, άρα οι κυβερνήσεις έχουν πολύ μικρότερα έσοδα από φόρους. Κι όταν στα κρατικά θησαυροφυλάκια υπάρχουν λιγότερα χρήματα, είναι πιο δύσκολο να αποπληρωθούν τα χρέη. Έτσι, τα ελλείμματα δεν συρρικνώνονται, αλλά μεγαλώνουν, παρά το γεγονός ότι έχουν ψαλιδιστεί οι μισθοί, τα επιδόματα και έχουν πολλαπλασιαστεί οι φόροι. Γιατί οι λεγόμενοι ηγέτες δεν ακολουθούν τη συμβουλή του ζάμπλουτου Μπάφετ, που τους παρακαλεί να αυξήσουν τους φόρους για τους πλούσιους, που μέσα στην κρίση γίνονται πλουσιότεροι;

Όσο ο ευρωπαϊκός Αρμαγεδδών απειλεί την Ελλάδα δεν μπορούμε να είμαστε και ιδιαίτερα αισιόδοξοι. Διότι σας ερωτώ: πώς θα πουληθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις ακόμη και με τις σημερινές αποτιμήσεις τους που βρίσκονται στα τάρταρα; Μήπως βλέπετε πολλούς ξένους πρόθυμους να αγοράσουν στην Ελλάδα σε αυτή την συγκυρία; Κι αν δεν γίνουν οι αποκρατικοποιήσεις των υποτιθέμενων 50 δισ. ευρώ, πώς θα γίνει η αναχρηματοδότηση του ελληνικού χρέους;

Τώρα που τελειώνει το καλοκαιράκι και οι διακοπούλες για τους τυχερούς (ή τους άμυαλους) ολοκληρώνονται, μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πότε μια οικονομία έχει φτάσει σε σημείο κραχ; Όταν η ανεργία είναι στο 16,6%, όσο ήταν στην Ελλάδα τον περασμένο Ιούνιο, ή μήπως πρέπει να περιμένουμε να φτάσει στο 20%; Τι θα κάνουμε άραγε αν οι δανειστές μας τον Σεπτέμβριο απαιτήσουν για παράδειγμα 100.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, για να μας δώσουν την επόμενη δόση;

Πόσο μακριά πιστεύουν οι τράπεζες ότι θα πάνε με τις λογικές που ακολουθούν; Είναι δυνατόν να αναχρηματοδοτούν παλαιά δάνεια, επιμηκύνοντας τη διάρκεια αποπληρωμής, αλλά ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ τα επιτόκια; Κάνω λάθος ή ακόμη και οι μύωπες Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι πρέπει να μεγαλώσουν το χρόνο αποπληρωμής του ελληνικού χρέους, κατεβάζοντας τα επιτόκια; Σκέφτεστε τι θα είχε γίνει, αν οι Ευρωπαίοι αποφάσιζαν να αυξήσουν -αντί να μας μειώσουν- τα επιτόκια;

Λυπάμαι να το πω, όμως νομίζω ότι όλα αυτά δημιουργούν ένα μοναδικό μείγμα. Ένα κοκτέιλ μολότοφ που θα κληθούμε να πιούμε όλοι αδιακρίτως. Θα είναι το απόλυτο κοκτέιλ του φετινού… χειμώνα.