Κωστής Πλάντζος

Άφησα να περάσουν τρία χρόνια. Εδώ και τρία χρόνια μετά την αποκάλυψη του φαινομένου από το Πρώτο Θέμα, δεν έχει τέλος η οικονομική αιμορραγία για τα ασφαλιστικά ταμεία που εξακολουθούν να καταβάλλουν συντάξεις σε νεκρούς.


Είναι τραγικό, είναι όμως και γελοίο να συνεχίζει να χάνει έτσι λεφτά η κυβέρνηση. Εκεί πηγαίνουν οι "δόσεις";



Ήταν 10 Ιανουαρίου του 2010 όταν το Πρώτο Θέμα και ο υπογράφων έφεραν στο φως το σκάνδαλο πως «δίνουν συντάξεις στους νεκρούς και τις κόβουν από τους ζωντανούς». Αν κάνετε μια αναζήτηση στο "google" χρησιμοποιώντας τις λέξεις «νεκροί», «συντάξεις», «φαντάσματα», θα διαπιστώσετε ότι κανείς δεν είχε πει λέξη πριν τις 10 Ιανουαρίου του 2010 για το θέμα αυτό. Έκτοτε γράφτηκαν εκατομμύρια άρθρα, ενώ το θέμα απασχόλησε και τον διεθνή Τύπο.

Δεν ήταν για εμένα απλά μια "δημοσιογραφική επιτυχία". Ήταν ένα παράδειγμα πώς μπορούμε όλοι να βάλουμε το μυαλό μας να δουλεύει, ειδικά όταν έρχονται «τα δύσκολα». Ότι πρέπει να αλλάξουμε τρόπο δουλειάς ή, αλλοιώς, αλλάξουμε δουλειά. Η ερευνητική δημοσιογραφία δεν είχε πέραση εδώ και χρόνια. Βόλευε η σκανδαλοθηρία και η ονοματολαγνεία.

Ωστόσο, όταν άλλοι ψάχνανε "Ιφιγένειες" και έτρεχαν στην Πλατεία Συντάγματος για να μουτζώσουν και να φύγουν, εγώ αφιέρωνα 2 μήνες δημοσιογραφικής έρευνας για να βρω στοιχεία –υπό αντίξοες κοινωνικές και επαγγελματικές συνθήκες- για την υπόθεση με τις συντάξεις. Έβλεπα ("προ Μνημονίου ακόμα") πως το πρόβλημα είναι η δημοσιονομική σπατάλη και πως σε λίγο λεφτά ...δεν θα υπάρχουνν.

«Δεν μπορεί κανείς να μη βρίσκει λύση για να αποφύγει τις τυφλές περικοπές συντάξεων που έρχονται» σκεφτόμουν και η αντίδρασή μου ήταν να ψάχνω τέτοια θέματα σε βάθος, για να βρεθούν λύσεις.

Έχω λοιπόν κάθε λόγο να οικτίρω την κυβέρνηση που συνεχίζει τα λάθη των προκατόχων της. Το "χθες" πέθανε, δεν μπορούμε να το ανεχόμαστε άλλο. Ο κ.Βρούτσης εκτοξεύει εδώ και μήνες "απειλές" και τα φραστικά πυροτεχνήματα για όσους συνεχίζουν να λαμβάνουν παράνομα τέτοιες συντάξεις. Δεν τον εξαγνίζουν όμως. Είναι και αυτή η κυβέρνηση συμμέτοχη του αίματος. Και ο κ.Βρούτσης και ο κύριος Στουρνάρας και ο κύριος Σαμαράς ανέχονται κάτι που έπρεπε να έχει τελειώσει προ πολλού. Ήταν εύκολο. Τους το είχαμε κάνει λιανά. Τους είχαμε δώσει τις λύσεις «στο πιάτο».

Χάθηκαν τρία χρόνια. Το ίδιο άρθρο όμως τότε,  εμπεριείχε δύο λύσεις που προέκυψαν από πηγές του ρεπορτάζ: η άμεση λύση ήταν να γίνει άμεσα «απογραφή συνταξιούχων» για να ανακοπεί το φαινόμενο. Η μόνιμη και ριζική λύση ήταν τα ληξιαρχεία να στέλνουν αυτομάτως στοιχεία στα Ταμεία για το ποιος πέθανε και ποιος παντρεύτηκε, για να «κόβεται» η σύνταξη όταν πρέπει, χωρίς να πρέπει κάποιος συγγενής ή κληρονόμος να δηλώσει στο Ταμείο το συμβάν.

Χρειάστηκε πάνω από ένα χρόνο όμως για να γίνει η πρώτη «απογραφή συνταξιούχων» και αφού πρώτα η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αναγνώρισε δημοσίως πως χάνονταν 500.000.000 ευρώ το χρόνο. Σήμερα υπολογίζεται όμως πως τα τελευταία χρόνια χάθηκαν 5 δισεκατομμύρια και παρά τις απογραφές συνταξιούχων που έγιναν, το φαινόμενο ακόμα συνεχίζεται.

Μετά από τόσο "ντόρο", απογραφές και απειλές, άλλοι 45.000 συνταξιούχοι δεν έδωσαν και πάλι σημεία ζωής. Αν αυτοί παίρνουν 500 ευρώ το μήνα, μιλάμε για σχεδόν 270.000.000 ευρώ το χρόνο. Γιατί δόθηκαν αυτά τα λεφτά το 2012; Ποιος έχει ευθύνη για τα λεφτά και το χρόνο που σπαταλήθηκαν; Κανείς;

Και, άντε, τους βρήκαμε όλους και μόνο οι ζωντανοί θα παίρνουν πια συντάξεις. Τι θα γίνει αν αύριο κάποιος πεθάνει; Ποιος «εγκέφαλος» είπε στον κ.Βρούτση να βάλει τους συγγενείς να πληρώνουν 50ρικα στους συμβολαιογράφους για να δηλώνουν γάμους και θανάτους; Με ποιο σκεπτικό; Οικειοθελώς θα το κάνουν; Για να «κονομάει» ο ευγενής κλάδος; Ποιος θα πάει να πληρώσει, αντί να «βολευτεί» να εισπράττει τη σύνταξη της μακαρίτισας, όταν δεν έχει και άλλα λεφτά να ζήσει;

Είναι σκαδανδαλώδες ότι ήξεραν –την είχαμε γράψει την ίδια μέρα που η Ελλάδα μάθαινε το πρόβλημα!- τη ριζική λύση με την ενημέρωση μέσω των ληξιαρχείων, αλλά έχασαν και άλλο χρόνο.

Άκουσα μια δικαιολογία ότι «η online διασύνδεση κοστίζει και το κράτος δεν έχει λεφτά»; Σοβαρά; Άσχετα από το ότι το σύστημα αποκλείεται να κοστίζει 5 δισ. και άρα «θα βγάλει τα λεφτά του», υπάρχουν και «τσάμπα» λύσεις. Πχ να γράφει ο ληξίαρχος κάθε εβδομάδα ή κάθε μήνα ή κάθε εξάμηνο σε μια δισκέτα (ή usb που είναι και της μόδας) μια λίστα και να λέει «τόσοι γάμοι, τόσοι θάνατοι, αυτοί και αυτοί» για να τη στέλνει στο ΚΕΠΥΟ και την ΗΔΙΚΑ. Ας το στέλνει με email.

«Δεν ξέρουν ή δεν έχουν υπολογιστές οι παλαιοί κρατικοί υπάλληλοι» μου είπαν. Ας τα γράφει ο ληξίαρχος στο χέρι! Ας παίρνει ένα τηλέφωνο να τα υπαγορεύσει σε κάποιον άλλον τέλος πάντων. Εδώ αναγκάζουν όλον τον κόσμο να κάνει ηλεκτρονικές δηλώσεις φόρου εισοδήματος αντί να σέλνει χειρόγραφες, στους ληξίαρχους θα κολλήσουμε;

Ας παίρνανε 5 υπαλλήλους του ΚΕΠΥΟ που δακτυλογραφούσαν τις χειρόγραφες δηλώσεις που ταχυδρομούσαν ως τώρα οι πολίτες, για να τους βάλουν να σημειώνουν 100-200 ονόματα που θα τους έδινε ο ληξίαρχος. Έλεος! Αντί να κόβουν απλά μισθούς στους δημοσίους υπαλλήλους, γιατί δεν τους βάζουν να κάνουν κάτι αποδοτικό και χρήσιμο για να σώσουν και αυτοί τις θέσεις και τις αποδοχές τους; Ντρέπονται να τους ζητήσουν κάτι λογικό; Φοβούνται να τους πουν να δουλέψουν; Ή φοβούνται να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει;

Και τώρα πάλι, γιατί δεν ζητούν από τις τράπεζες να επιστραφούν τα ποσά των συντάξεων που έμπαιναν σε λογαριασμούς χρόνια τώρα; Δεν λέω για κατασχέσεις περιουσιών, που είναι άλλο ζήτημα και απαιτεί έρευνα αν ήταν σκόπιμη ή «αθώα» η παράλειψη για την αίτηση διακοπής της σύνταξης. Μιλάω για λεφτά που ίσως «κοιμούνται» σε ... λογαριασμούς νεκρών. Ίσως πληρώνονται ακόμα με αυτά (αυτόμάτως με πάγια εντολή) δόσεις από στεγαστικά δάνεια, εδώ και δεκαετίες –κάτι ξέρω και το λέω. Πόσο δύσκολο είναι να δει κανείς αν «λιμνάζουν» απείραχτα κάποια δισεκατομμύρια στους λογαριασμούς των δκαιούχων; Δεν είναι κάτι «άγριο» ή άδικο αυτό. Απλό και νόμιμο είναι να ζητηθεί η επιστροφή των ποσών ως «αχρεωστήτως καταβληθέντων», σαν λάθος πίστωση δηλαδή, όχι όμως από τους ...νεκρούς ,αλλά από τις τράπεζες όπου φυλάσσονται και οι οποίες ζουν και βασιλεύουν.

Αυτά με τρελαίνουν! Πόσο δύσκολο είναι να βρει κάποιος μια λύση, όταν τους την δίνουν μάλιστα έτοιμη; Είναι τυχαίο; Το κάνουν επίτηδες; Δεν τους κάνω την χάρη να τους θεωρήσω ανίκανους ή βλάκες. Θεωρώ τις ενέργειες και τις παραλείψεις τους εγκληματικά ύποπτες, σκόπιμες και επικίνδυνες.

Και κανείς δεν μπορεί να λέει «δεν είναι η δουλειά μου», «εγώ ήμουν στις Βρυξέλλες», «δεν είναι αρμοδιότητά μου». Εγώ ο ίδιος «μαλώνω» τον απλό κόσμο και ανθρώπους γύρω μου που προτιμούν να βρίζουν, αντί να προσπαθούν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους και να λύνουν προβλήματα. «Θεωρίες λες» μου απαντούν, «αυτά δε γίνονται».

Μα γίνονται και πρέπει να γίνονται. Τσακωνόμουν με συναδέλφους μου που λένε πως «ο δημοσιογράφος πρέπει να μένει στην αποκάλυψη, αυτή είναι η δουλειά σου, δεν είναι να βρίσκεις και τις λύσεις» με κατηγορούν.

«Αυτά ίσχυαν "χθες" και το "χθες" χρεοκόπησε» τους λέω. «Αυτά πληρώνουμε, την ήσσονα προσπάθεια, το "δε βαριέσαι", τον "ωχαδελφισμό", την ανεθυνότητα. Λύσεις υπάρχουν, άνθρωποι υπάρχουν και στο "φινάλε", πρέπει εμείς να  κάνουμε το «κάτι παραπάνω» γιατί ούτως ή άλλως στις πλάτες μας θα πέσουν όλα».

Δεν μπορεί άλλο ένας παραζαλισμένος κόσμος να ανέχεται κυβερνήσεις που δεν λύνουν ένα απλό πρόβλημα, για να πάνε μετά να λύσουν και κάποιο άλλο επόμενο. Δεν χρειάζονται Μεσσίες, καθαρό μυαλό μόνο και κάποιος να εξηγήσει στον κόσμο πού πάει το πράγμα, τι χρειάζεται να κάνει ο ένας, τι πρέπει να κάνει ο άλλος, αντί να κρύβονται πχ πίσω από την Τρόικα, τα Μνημόνια, τον Στουρνάρα, τα λάθη παλαιών κυβερνήσεων, τις ταμπέλες, τις καραμέλες, τα συνθήματα. Αυτά στέλνουν τον κόσμο σαν πρόβατα επί σφαγή, προκαλούν μίσος και αλληλοσπαραγμό, προξενούν καταθλιπτικά και αυτοκαταστροφικά φαινόμενα παντού –στην οικονομία, την πολιτική, στο σπίτι και την καθημερινή ζωή όλων μας.

Επιτέλους, για αυτήν την ψυχική οδύνη που προκαλεί στους πολίτες η ανυπαρξία Ηγεσίας (leadership) ποιος θα πληρώσει; Και ποιος θα την σταματήσει; Μη μου πείτε «ο τάδε ή ο δείνα» που ... έχει πρόγραμμα. Αυτά έπονται. Ας βάλουν πρώτα όλοι (όλοι μας) το μυαλό τους να δουλέψει στα απλά και ευεπίλυτα, και μετά δεν θα μπορεί κανένας «από πάνω» να κουνιέται. Κάθε πολίτης που λύνει καθημερινά δεκάδες προβλήματα στην προσωπική και κοινωνική ζωή του, δεν μπορεί να ανέχεται κάποιους "αδέξιους" που δεν ξέρουν να μοιράσουν «δύο γαϊδάρων άχυρα». Και αν δεν τους αρέσουν οι δικές μας «ιδέες και λύσεις», ας βρουν καλύτερες, αντί να παίζουν τους «αγανακτισμένους» όταν κάνουν χιλιοειπομένες πια  διαπιστώσεις με ό,τι στραβό συμβαίνει γύρω τους. Έλεος πια κύριοι της κυβέρνησης. Μας κουράζετε...