Κωστής Πλάντζος

Παίζουν με τις λέξεις ακόμη και με την περαίωση!

Αδυνατώ να καταλάβω τους πολιτικούς μας και την πολιτική τους.

Την ώρα που ο υπουργός Οικονομικών κ.Ευάγγελος Βενιζέλος ζητά από τους άλλους "να μην παίζουν με τις λέξεις" και να χρησιμοποιούν τον αγγλικό όρο "selective default" αντί του "επιλεκτική χρεοκοπία", επειδή δεν βρίσκει ευχερέστερο τρόπο να το αποδώσει εις την ελληνικήν χωρίς να συγχέεται -λέει- με την πραγματική "χρεοκοπία", ο ίδιος επιμένει να αρνείται να χρησιμοποιήσει και τον όρο "περαίωση", και προτιμά να την βαφτίζει "αυτοματοποιημένη διαδικασία ελέγχου".

Δεν στέκομαι στις λέξεις αλλά στην ουσία: μιλώντας στη Βουλή και χθες ακόμα είπε: "επαναφέρουμε, όχι την περαίωση, αλλά μια αυτοματοποιημένη διαδικασία ελέγχου".

Τι "ελέγχου"; Μα αυτούσιο τον νόμο 3888 του 2010 επαναφέρει, καταργώντας τρεις παραγράφους του, που περιέγραφαν ποιοι εξαιρούνταν πέρυσι από τη ρύθμιση (ιδιοκτήτες ακινήτων κλπ). Πώς επιγράφετο τότε ο νόμος; "Περαίωση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων". Δεν άλλαξε τον τίτλο όμως ο κ.Βενιζέλος, αλλά κατήργησε τις εξαιρέσεις του και τον έθεσε πάλι σε ισχύ!

"Θα ελέγχουν τώρα οι εφορίες τι θα δηλώσουν οι πολίτες", λένε στελέχη του Οικονομικού επιτελείου. Και ποια η διαφορά; Θα ξεχάσουμε ότι και πέρυσι που έρχονταν προτυπωμένα τα εκκαθαριστικά περαίωσης, οι πολίτες έβρισκαν ένα κάρο λάθη και ανακρίβειες και έτρεχαν να τα διορθώσουν στις ΔΟΥ; "Έλεγχος" γινόταν και από τις ΔΟΥ και από τους πολίτες!

Δεν με νοιάζει γιατί το κάνει... Θέλει να μην ακυρώσει όσα έλεγε ο προκάτοχός του υπουργός περί "κόκκινης γραμμής" και ότι είνα "η τελευταία τέτοια ρύθμιση που φέρνει"; Α, νομίζω τα ίδια έλεγε και ο πρωθυπουργός τότε. Έχω πολλούς μπελάδες στο κεφάλι μου, δεν θέλω να το κουράζω με βλακείες.

Τι με ενοχλεί όμως; Ότι και αυτήν ακόμα την "ωρα της Κρίσεως" (όπως έγραψε και ο πρωθυπουργός στον κύριο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ), κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Άλλα λέμε, άλλα εννούμε, άλλα κάνουμε. Καμία "προδιαγραφή", για να μπορούμε να συμφωνήσουμε στα στοιχειώδη. Αυτά που μας έκαψαν δηλαδή, οι "ταμπέλες", οι κούφιες λέξεις, η έλλειψη νοήματος και λογικής, τα ίδια επαναλαμβάνουμε και "μυαλό δεν βάζουμε" (βλ. και ομώνυμο άρθρο μου, της περασμένης εβδομάδος).

Για να το "περαιώσουμε" με δυο λόγια: by default ("προεπιλογή" εννοώ, όχι χρεοκοπία ή άλλα τέτοια) όταν λέμε "περαίωση", οι ενδιαφερόμενοι που το ακούν καταλαβαίνουν ότι πρέπει να αρχίσουν να μαζεύουν χρήματα για να μπουν στη ρύθμιση. Αν τους πεις "πληρώστε για την αυτοματοποιημένη διαδικασία ελέγχου", τι θέλετε να καταλάβει και γιατί να θέλει κανείς να πληρώσει; Για να τον "ελέγξουν";

Και τελικά, οι κυβερνώντες θέλουν να εισπράξουν ή όχι; Προτιμούν να κόβουν μισθούς και συντάξεις, και να "τρομάζουν" τους υποψήφιους για περαίωση; Ας τους πούνε: μην πληρώνεις τίποτα, θα έρθω να σε ελέγξω και να στα πάρω. Θέλει ειδική διάταξη νόμου αυτό; Τόσο έχουμε χάσει πια τα αυτονόητα;

Υπογραφή: "αγανακτισμένος" δημοσιογράφος που ψάχνει ολημερίς και οληνυχτίς την αλήθεια αλλά ... χάνεται στην μετάφραση. Και μάλιστα από ελληνικά σε ελληνικά, όχι από αγγλικά σε γερμανικά και μετά σε ελληνικά, όπως με τη συνέντευξη Παπανδρέου στους FT Deutschland, την οποία "σέρβιρε" απρόσεκτα προχθές μεσάνυχτα το Μέγαρο Μαξίμου