Γρ. Νικολόπουλος

Ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Δημήτρης Κούρκουλας ηγείται επιχειρηματικής αποστολής στη Μόσχα, την οποία έχει οργανώσει η τράπεζα Eurobank στο πλαίσιο της προσπάθειάς της (Go International) για την ενίσχυση των ελληνικών εξαγωγών. Δυστυχώς η συμμετοχή του υφυπουργού Εξωτερικών στην εμπορική αποστολή δεν αντικατοπτρίζει μια συνολική στροφή του υπουργείου και των διπλωματών προς την οικονομική διπλωματία. Πρόκειται για προσωπική του μάλλον επιλογή, η οποία δεν έχει καμία σχέση με το κλίμα που επικρατεί στο υπουργείο Εξωτερικών. 

Οι διπλωμάτες επιμένουν -και καταφέρνουν- να περιορίζουν τα καθήκοντά τους στα μεγάλα ιστορικά ζητήματα -ελληνοτουρκικές σχέσεις, Σκοπιανό και Κυπριακό- και αρνούνται να ασχοληθούν με την προώθηση των ελληνικών οικονομικών συμφερόντων στο εξωτερικό. Ο δε υπουργός Εξωτερικών κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, αντί να δώσει τη μάχη για να προσαρμοστεί επιτέλους το διπλωματικό σώμα στον νέο σύγχρονο ρόλο του, που είναι εξίσου οικονομικός όσο και πολιτικός, θέλοντας να είναι αρεστός στους διπλωμάτες είναι έτοιμος να εκχωρήσει τους «οικονομικούς διπλωμάτες» στο υπουργείο Ανάπτυξης υπό τον κ. Νότη Μηταράκη.

Η σχεδιαζόμενη «εκδίωξη» των υπαλλήλων Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων (ΟΕΥ), δηλαδή των πρώην εμπορικών ακολούθων, από το υπουργείο Εξωτερικών και η υπαγωγή τους στο Ανάπτυξης αποδεικνύει ότι το ελληνικό διπλωματικό σώμα ουδόλως έχει αντιληφθεί την οικονομική αναγκαιότητα και τον ρόλο που πρέπει να παίξει, αλλά πασχίζει να διατηρήσει το προνόμιο της πλήρους απραξίας μέσω της ενασχόλησης, αποκλειστικά και μόνο, όλων των πρεσβευτών και των υπηρεσιών του, όπου και αν βρίσκονται ανά τον κόσμο, με το Κυπριακό, το Σκοπιανό, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τις δεξιώσεις και τα Ferrero Rocher (θυμηθείτε την παλιά διαφήμιση «μας κακομαθαίνετε, κύριε πρέσβη»). Οι εμπορικοί ακόλουθοι πρέπει να βρίσκονται στις πρεσβείες μας στο εξωτερικό και να προωθούν τα ελληνικά συμφέροντα εκτός Ελλάδος, όχι να κάθονται στα γραφεία του υπουργείου Ανάπτυξης στην Αθήνα. Η σημαντικότερη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν όλες οι πρεσβείες μας σήμερα είναι να φέρνουν ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα και να βοηθάνε τις ελληνικές επιχειρήσεις να εξάγουν. Και φυσικά δεν επιτελούν τον ρόλο τους, χωρίς κανείς να γνωρίζει τι ακριβώς κάνουν οι πρέσβεις μας ανά τον κόσμο, με εξαίρεση αυτούς που βρίσκονται στις «καυτές» ζώνες. Αντίθετα, οι πρέσβεις όλων των άλλων χωρών αχολούνται πρωτίστως με την οικονομική διπλωματία. Τρία παραδείγματα:

1. Η Νο 1 προτεραιότητα του Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα ήταν πάντα και είναι ακόμη η καταπολέμηση της πειρατείας των πνευματικών δικαιωμάτων (ταινίες, μουσική και εμπορικά σήματα). Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ακόμη και προτού συλληφθεί η «17 Νοέμβρη», η τρομοκρατία ποτέ δεν ήταν η πρώτη του προτεραιότητα, αλλά η δεύτερη. Η πρώτη ήταν πάντα η πειρατεία των πνευματικών δικαιωμάτων.

2. Πριν από πολλά χρόνια με είχε καλέσει στο γραφείο του ο Αγγλος πρέσβης ζητώντας μου να παρουσιάσω στην εφημερίδα μια έκθεση βρετανικών προϊόντων στην Ελλάδα. Μου παραπονέθηκε μάλιστα ότι εμείς οι Ελληνες δεν καταναλώνουμε αρκετά βρετανικά προϊόντα. Οταν του απάντησα ότι είμαστε οι πρώτοι παγκοσμίως στην κατανάλωση ουίσκι, ότι σπουδάζουμε στην Αγγλία, ότι αγοράζουμε σπίτια εκεί, ότι αγοράζουμε αγγλικά (τότε) αυτοκίνητα, ότι ακούμε αγγλική μουσική και ότι η δεύτερη γλώσσα μας είναι τα αγγλικά, μου είπε ότι δεν αγοράζουμε τα «περίφημα αγγλικά κρασιά και τυριά»! Τι να του πεις τώρα; Αλλά εν πάση περιπτώσει, αυτή τη δουλειά έκανε και κάνει ο Αγγλος πρέσβης στην Αθήνα.

3. Η πρεσβεία του Παναμά βρίσκεται στον Πειραιά, στην Ακτή Μιαούλη. Σας λέει κάτι αυτό; Η βασική δουλειά του Παναμέζου πρέσβη είναι να διευκολύνει τους Ελληνες εφοπλιστές να μεταφέρουν τα καράβια τους στην παναμέζικη σημαία. Στο πλαίσιο μάλιστα αυτής της δουλειάς, ήρθε πριν από μερικούς μήνες ο υπουργός Ναυτιλίας του Παναμά στην Ελλάδα και μαζί με τον πρέσβη του επισκέφθηκαν δεκάδες μεσαίου μεγέθους Ελληνες εφοπλιστές για να τους πείσουν να αλλάξουν σημαία στα πλοία τους και αντί της ελληνικής να υψώσουν την παναμέζικη. Οι εφοπλιστές αυτοί πρώτη φορά συναντήθηκαν με υπουργό Ναυτιλίας, και αυτός δεν ήταν ο Ελληνας που δεν ευκαιρεί να τους δει, αλλά ο Παναμέζος που ήρθε από την άλλη άκρη του κόσμου για να τους επισκεφθεί στα γραφεία τους! Δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, ακόμη και σήμερα, παρά την τρομερή οικονομική κρίση, το Ελληνικό Δημόσιο συνολικά, οι κυβερνήσεις μας και ειδικότερα οι διπλωμάτες δεν έχουν αντιληφθεί, ούτε θέλουν να αντιληφθούν ότι η δουλειά τους δεν είναι μόνο η παρουσία στις δεξιώσεις και οι δεκάρικοι λόγοι, αλλά ότι πρέπει κάποια στιγμή να δουλέψουν για το καλό της χώρας, που πρωτίστως σχετίζεται με την ανάπτυξη της οικονομίας και την εξωστρέφειά της.