Γρ. Νικολόπουλος

Οι πολίτες κουράστηκαν από τον περιορισμό των μετακινήσεων, το ίδιο και οι επιτηρητές του μέτρου. Ισως να φταίει και η μεγαλύτερη μεταδοτικότητα του ιού, αλλά σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα είναι ένα: το μέτρο του lockdown δεν αποδίδει όπως παλιά. Το κακό είναι ότι παρά τη χαμηλή του απόδοση στον περιορισμό της πανδημίας, η καταστροφική του επίπτωση στην οικονομία είναι όχι μόνο αμείωτη αλλά και αυξανόμενη λόγω διάρκειας. Υπό αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση πρέπει να επανεξετάσει τη σχέση κόστους / οφέλους του lockdown και να δει τι άλλο μπορεί να κάνει για να αντιμετωπίσει την πανδημία. Αυτό που προφανώς πρέπει να επιχειρήσει είναι να επιταχύνει στο μέγιστο τους εμβολιασμούς. Σήμερα οι εμβολιασμοί αρχίζουν στις 8 το πρωί και σταματάνε στις 8 το βράδυ. Το ωράριο πρέπει να επιμηκυνθεί. Και πρέπει να γίνονται εμβόλια και την Κυριακή. Οι συνθήκες είναι δυστυχώς «πολεμικές» και ανάλογη πρέπει να είναι και η προσπάθεια. Η κυβέρνηση σχεδίαζε να πραγματοποιεί 80.000 εμβολιασμούς την ημέρα. Μετά βίας φτάνει τους 40.000. Και ο καταμερισμός των εμβολιασμών, ανάλογα με τις διαθέσιμες ποσότητες, επιτρέπει το «ξεχείλωμα» της περιόδου εμβολιασμού που είναι λανθασμένη στρατηγική. Οι εμβολιασμοί πρέπει να έρθουν όσο το δυνατόν ταχύτερα ώστε να περιοριστεί η εξάπλωση και για να γίνει αυτό χρειάζονται περισσότερες βάρδιες στα κέντρα εμβολιασμού, αλλά και περισσότερες παραλαβές εμβολίων. Το πρόβλημα των παραλαβών είναι πανευρωπαϊκό, όλη η Ευρώπη έχει μείνει πίσω στις παραλαβές εμβολίων, αλλά αναμένεται ότι η προσπάθεια επιτάχυνσης θα αποδώσει.

Η επιτάχυνση των εμβολιασμών δεν σημαίνει ότι πρέπει ξαφνικά να ανοίξουν όλα. Και ορθώς η κυβέρνηση παρέτεινε το lockdown σήμερα, αφού βρισκόμαστε σε έξαρση κρουσμάτων. Ομως είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να δώσει νέες παρατάσεις ακόμη και αν τα κρούσματα δεν υποχωρούν, όταν βλέπει ότι δεν εφαρμόζεται το μέτρο και όταν δεν έχει τρόπο επιβολής του. Για να είμαστε ρεαλιστές, αυτό το μέτρο στηρίζεται κυρίως στην υιοθέτησή του από τους πολίτες και όχι στην επιβολή του από την Αστυνομία. Οταν οι πολίτες, επειδή κουράστηκαν, επειδή δεν φοβούνται όσο παλιότερα, επειδή δεν θεωρούν τον ιό τόσο επικίνδυνο κυρίως για τις νέες ηλικίες, δεν ακολουθούν το μέτρο της απαγόρευσης μετακινήσεων, η Πολιτεία δεν μπορεί πλέον να το επιβάλει. Το αποτέλεσμα είναι ότι τελικά όλη η οικονομία είναι κλειστή, οι πολίτες στους δρόμους και ο ιός δεν υποχωρεί. Σημειώνεται, δε, ότι ένα μέτρο περιορισμού μετακινήσεων που δεν εφαρμόζεται καθολικά τον χειμώνα επειδή οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο, αποκλείεται να εφαρμοστεί καλύτερα την άνοιξη που θα φτιάξει ο καιρός ή το καλοκαίρι που ακόμη και η μάσκα προκαλεί μεγάλη ενόχληση.

Καθώς η κυβέρνηση παρατείνει το lockdown οι επιπτώσεις στην οικονομία μεγεθύνονται και οι προβλέψεις για πτωχεύσεις και ύφεση επιδεινώνονται. Η ζυγαριά που σαφέστατα και ορθώς έγερνε εις βάρος της οικονομίας και υπέρ της υγείας έχει αρχίσει να αλλάζει σημείο ισορροπίας, διότι η υγεία δεν προστατεύεται από τα μέτρα που πληγώνουν όμως όλο και περισσότερο την οικονομία. Στην εύρεση ενός νέου ικανοποιητικού σημείου ισορροπίας καθοριστικό ρόλο θα παίξει μόνο η επιτάχυνση των εμβολιασμών και η ταυτόχρονη χαλάρωση του lockdown ώστε να ανακουφιστεί και ψυχολογικά και οικονομικά ο κόσμος.

Αυτό λοιπόν που πρέπει να μελετήσει πάρα πολύ προσεκτικά το υπουργείο Ανάπτυξης είναι πόσο γρήγορα και με ποια σειρά θα αρχίσει να ανοίγει την οικονομία αμέσως μόλις τελειώσει η πρόσφατη παράταση του lockdown στις 8 ή στις 16 Μαρτίου. Και στην ταχύτητα ανοίγματος της οικονομίας, σημαντικό ρόλο παίζει ξανά ο ρυθμός εμβολιασμών. Με τους ρυθμούς που πάμε σήμερα ο ρυθμός δυστυχώς δεν είναι επαρκής. Είναι αντιληπτό ότι το σύστημα υγείας λειτουργεί στα όριά του, όμως η κυβέρνηση πρέπει να βρει τρόπους να το ενισχύσει άμεσα για να επιταχύνει τους εμβολιασμούς. Από αυτή την ταχύτητα, από την αύξηση των εμβολίων που παραλαμβάνουμε και από την απόκτηση αποτελεσματικών φαρμάκων που περιορίζουν τη νόσο και τις παρενέργειές της θα κριθεί από εδώ και πέρα η αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας.