Γιώργος Παπασταφίδας

Μου πήρε 21 μήνες, αλλά τελικά πείσθηκα.

Οι άνθρωποι (υπουργοί, υφυπουργοί, γ.γ. υπουργείων και άλλοι παρατρεχάμενοι) απλά αρνούνται να κυβερνήσουν.

Τους προηγούμενους μήνες μας είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου για το πόσο σημαντικός είναι ο τουρισμός για την ανάταση της εθνικής οικονομίας και πόσο θα βοηθούσε στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Είχαν δίκιο, αλλά αυτά τα ωραία συμβαίνουν σε χώρες όπως για παράδειγμα την  Ισπανία, όπου η άνοδος του τουριστικού ρεύματος προς τη χώρα της Ιβηρικής δημιούργησε δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας με αποτέλεσμα η ανεργία, τον τελευταίο μήνα, να σημειώσει έστω και οριακή κάμψη.

Στην Ελλάδα παρά το γεγονός  ότι έχουμε σημαντική άνοδο στις αφίξεις τουριστών αντί να δημιουργούνται θέσεις εργασίας χάνονται και αυτές που υπάρχουν λόγω της ανικανότητας, των υπουργείων Εργασίας και Τουρισμού και της άρνησης τους να εφαρμόζουν τους νόμους που ψηφίζουν.

Πάρτε ένα παράδειγμα για να καταλάβετε τι εννοώ. Η Ρόδος αυτή τη στιγμή «βουλιάζει» από τουρίστες .Όπως λέει ένας φίλος μου χαριτολογώντας …..κοιμούνται ακόμη και σε κοτέτσια.

Μόνο τον  Ιούνιο η αύξηση των αφίξεων ξένων τουριστών στο νησί  έφτασε  το 27% σε σχέση με πέρυσι ενώ και τους προηγούμενους μήνες η αύξηση στις αφίξεις είναι πάνω από το 10% . Ποτέ στο παρελθόν το νησί δεν έχει δει τόσους τουρίστες. Από την άλλη τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί δεκάδες νέα ξενοδοχεία που για να λειτουργήσουν απαιτούν χιλιάδες νέους εργαζόμενους. Ένα λογικό συμπέρασμα θα ήταν το νησί να έχει πολύ μικρά  επίπεδα ανεργίας, αφού για να εξυπηρετηθούν τόσοι τουρίστες θα έπρεπε να δουλεύουν όλοι οι Ροδίτες και πάλι να μην φτάνουν. Όμως και ω του θαύματος η ανεργία στο νησί είναι λίγο πολύ στα επίπεδα που είναι και στην υπόλοιπη Ελλάδα .

Τι συμβαίνει λοιπόν;

Απλά οι περισσότεροι τουριστικοί επιχειρηματίες εκμεταλλεύονται  την διάλυση του κράτους και  την έλλειψη έστω και του παραμικρού ελέγχου από τις επιθεωρήσεις εργασίας και προσπαθούν  να βγάλουν τα σπασμένα των προηγούμενων ετών. Έχουν γεμίσει τα ξενοδοχεία με μαθητευόμενους (υποτίθεται) εργαζόμενους από τις χώρες των Βαλκανίων με 400 ευρώ τον μήνα και καθημερινή εργασία 10 και 12 ωρών, χωρίς να πληρώνουν καν τις απαραίτητες εργοδοτικές εισφορές. Τώρα, τι και ένα ο νόμος λέει ότι οι μαθητευόμενοι δεν πρέπει να ξεπερνούν  το 15% του συνόλου των εργαζομένων ενός ξενοδοχείου . Απλά τον γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια γιατί γνωρίζουν ότι κανένας δεν πρόκειται να τους ελέγξει . Αυτή τη στιγμή υπάρχουν ξενοδοχεία που λειτουργούν με προσωπικό όπου το 90% είναι μαθητευόμενοι και το 10 % δηλώνεται στους καταλόγους εργασίας που είναι υποχρεωμένη να τηρεί μια επιχείρηση. Τα στοιχεία υπάρχουν .

Επομένως οι υπουργοί ας αφήσουν τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα και ας ασχοληθούν λίγο  με την δουλεία τους ,δηλαδή να εφαρμόσουν τους νόμους. Δεν είναι και τόσο δύσκολο ,άσε που  τους βγάλει από την ρουτίνα της καθημερινότητας και θα δώσει νέο νόημα στην πολιτική τους ύπαρξη.

Εκτός και αν κάνουν τα στραβά μάτια για να μην  δυσαρεστήσουν τους φίλους τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην τουριστική βιομηχανία.