Γιάννης Μακρυγιάννης

Σκοπός δεν ήταν να γίνει κάποια ουσιαστική και σε βάθος συζήτηση επι των πολιτικών, αλλα πώς θα βγει μια εικόνα ενός ισχυρού ηγέτη, που συμπεριφέρεται πότε ως Ανδρεας Παπανδρεου και πότε ως Κώστας Σημιτης (εκείνος είχε πει πρώτος το περίφημο "καθαρές λύσεις"), είναι αφεντικό στο κόμμα του και εχει το αρχηγικο εκτοπισμα για να νικήσει τον Αντώνη Σαμαρά.

Πιθανόν ο Αλέξης Τσιπρας να έχει πλέον μια πιο "αρχηγική", πιο "πρωθυπουργική" εικόνα, σε σχέση με πριν το συνέδριο.

Συμβαίνει όμως τούτο: αν στα κόμματα του παλιού δικομματισμού η διαδικασία ήταν περίπου αυτονόητη στην αριστερά τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Αρχηγικες συμπεριφορές σε βάρος της συλλογικότητας αφήνουν βαθιες πληγες. Η μετατροπή του μέλους σε χειροκροτητή δεν είναι και το πιο συνηθες φαινομενο στην ριζοσπαστικη και ανανεωτικη αρστερα. Και ακομα χειροτερα: η εικόνα τραμπουκων να αποδοκιμαζουν στελέχη με διαφορετική άποψη είναι εντελώς ξένη με τις παραδόσεις αυτού του χώρου, τουλάχιστον σε συνέδρια - και ναι συνέβη και αυτό στο συγκεκριμένο συνέδριο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όντως έχει μια μεγάλη ευκαιρία να βάλει την αριστερά στη διακυβέρνηση της χώρας. Αν θελει ομως να το κάνει με παλιά εργαλεία κινδυνεύει να χάσει την ψυχή του και τελικώς μόνο την αριστερά να μη βάλει στην εξουσία.