Φοίβη Παρασκευά

Το ντέρμπυ λοιπόν Ρωσίας – Αμερικής δεν τελείωσε ακόμα. Γελοίοι ηγέτες με γυναίκες «πρώτες κυρίες» με παρελθόν βίζιτας αφού η καμαριέρα δεν πρόλαβε «Να στρως καν».

Αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε..Η χώρα όμως έχει διχαστεί στην καλύτερη περίπτωση. `Οχι λοιπόν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος κάνει για πρωθυπουργός. Η πραγματικός ηγέτης είναι κοντά στα προβλήματα για να τα λύσει και όχι για να αλλάζει κάθε μέρα πουκάμισο και κουστούμι ‘μάρκας’, για να κάνει ψεύτικες χειραψίες με τους εκάστοτε κυβερνητικούς εκπροσώπους. Το αποκορύφωμα της κακίας και της υποκρισίας στους εκπροσώπους τύπου που επιδίδονται σε ένα ανελέητο κυνηγητό ψεύτικων και πάλι εντυπώσεων.

Και με τους ανθρώπους ! Σε κάθε περίπτωση και ευκαιρία στην τουρνέ των εκάστοτε πρωθυπουργών, χειραψίες, λόγια του αέρα, ίντριγκες και ανταλλαγή τοπικών προϊόντων.

Να βολέψουμε και το ανηψάκι, ξαδερφάκι, γιουσουφάκι. Να δει κι αυτό μιαν άσπρη μέρα.

Τώρα που είναι ο Αλέξης στην εξουσία, είναι λοιπόν ευκαιρία. Πραγματικά δεν ξέρουμε τι έχει αλλάξει εδώ και δεκαετίες, και λίγα λέμε... από την εποχή του αείμνηστου Αντρέα Παπανδρέου που υπνώτιζε τα ηλίθια πλήθη, δηλαδή εμάς τους ανυποψίαστους πολίτες, έως σήμερα. Μα τέλος πάντων όταν βλέπετε στην τηλεόραση τον Αλέξη – όσοι βλέπετε ακόμα τηλεόραση – αρκεί να κλείσετε τα μάτια και να ηχογραφήσετε τον πεζό λόγο του πρωθυπουργού, για να καταλάβετε ότι πρόκειται για μία τέλεια μετενσάρκωση του Αντρέα.

Τσίρκο λοιπόν, στην καλύτερη περίπτωση. Μεταμφιέσεις και μεταμορφώσεις του Οβιδίου. Τι ιδεολογία! Τι ρομαντισμός! Τι ανθρωπιά! `Οπου και να πάω, η Ελλάδα με πληγώνει, όπως είπε και ο ποιητής. Και γιατί πρέπει να διαλέξω ανάμεσα σε Αλέξη και Κυριάκο? Δεν βάζω καλύτερα τις ωτοασπίδες μου και την πανοπλία μου? Πόσο ηλίθιο μπορεί να είναι ένα τέτοιο, - άλλο ένα, ψευτοδίλημμα? Δεν πάω καλύτερα για ένα μπανάκι στη θάλασσα να πάρω καθαρό αέρα?

Και γιατί να μας επιβάλλουν λοιπόν τέτοια ψευτοδιλήμματα σε μία χώρα που γεννήθηκε η έννοια της ελευθερίας ? Συγχωρέστε με, δεν το κατάλαβα ποτέ ο χριστιανός. Λές και δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι στον πλανήτη Γη. Ποιος αποφασίζει τελικά ποιον θα λουστούμε από την αρχή και πάλι ξανά μανά τα ίδια. `Ελεος πια. Δεν υπάρχει πια φαντασία? Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Αλέξης ή Κυριάκος το ίδιο σκηνικό. Αρκεί να μάθουμε ποιος βάφτισε τον έναν ή τον άλλον. `Ασε, θα σας βαφτίσουμε εμείς που μας περισσεύει η φαντασία. `Αλλωστε μας εμπνέετε, θέλετε και οι δύο το ίδιο πράγμα. Τι περίεργο! Το ζητούμενο είναι η καρέκλα, το κουστούμι και μία δυναμική διαχρονική χειραψία. Αυτοκίνητα με φυμέ τζάμια, μπράβοι, παράγοντες, τοπικά αναμνηστικά προϊόντα, με λίγα λόγια, ΕΞΟΥΣΙΑ. `Ομως τι θα είσασταν χωρίς εμάς, το ηλίθιο κοινό που τρώει στη μάπα ότι του πασάρουν τα κέντρα εξουσίας του πλανήτη Γη?

Και συνεχίζουμε. Μας εμπνέετε απίστευτα. Μας δίνετε λόγο ύπαρξης. Τι θα κάναμε χωρίς εσάς? Σίγουρα θα χάναμε το γέλιο μας μαζί με τα λεφτά μας. Το πολύ – πολύ να βάζαμε περούκα ή να βάφαμε τα μαλλιά μας σε άλλο χρώμα. Ασε που μπορεί να αλλάζαμε και νονά. `Η να πιστεύαμε σε άλλον `Αγιο, για παράδειγμα τον `Αγιο Φανούριο, να τρώγαμε τουλάχιστον και λίγη φανουρόπιτα...

Mάθατε να συλλαβίζετε... άντε να μάθετε και πότε να φεύγετε...!