Φώφη Γιωτάκη

Μέχρι να συμβεί- αν συμβεί- όμως, δεν μπορεί η Πολιτεία να μην έχει σχεδιάσει και να μην έχει έτοιμο προς υλοποίηση το plan B. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να μην εξετάσει όλα τα πιθανά σενάρια και τις λύσεις, να μην έχει έτοιμες προτάσεις και εισηγήσεις προς τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης για άμεσο και ειλικρινή διάλογο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε χθες για το ζήτημα του εμβολιασμού ότι την πειθώ, την οποία μέχρι στιγμής έχει χρησιμοποιήσει η Πολιτεία, θα την διαδεχθεί και η επίσημη θέση της για το ζήτημα του υποχρεωτικού εμβολιασμού υγειονομικών και εργαζόμενων σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων. Μάλιστα έσπευσε να προσθέσει ότι μετά από αίτημά του προς την Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής, εκείνη θα καταλήξει σε γνωμάτευση και η κυβέρνηση στη συνέχεια θα αποφασίσει δίνοντας σαφή προτεραιότητα στη δημόσια υγεία.

Είτε το είχε κάνει νωρίτερα το αίτημα- τότε που ο πρωθυπουργός δήλωνε ότι «βλέπει» τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για γιατρούς και νοσηλευτές τον Σεπτέμβρη- είτε αργότερα (χθες ή προχθές) η Επιτροπή Βιοηθικής θα ακολουθούσε το νομικό πλαίσιο που λέει ότι ασκεί αποκλειστικά συμβουλευτικές αρμοδιότητες, απευθυνόμενη «είτε με δική της πρωτοβουλία, είτε αν της ζητηθεί προς οποιοδήποτε όργανο της Πολιτείας». Σε δε ανάρτηση στην ιστοσελίδα της στις 25 του Μάη, η Επιτροπή είχε ασχοληθεί με το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Υπουργό Υγείας, Matt Hancock που δήλωνε ότι, σύμφωνα με τα σχέδια της κυβέρνησης οι υπάλληλοι των μονάδων φροντίδας μπορεί να απαιτούνται από το νόμο να κάνουν εμβόλιο κατά του κορωνοϊού κι ότι υπάρχει δικαστικό προηγούμενο.

Είναι επίσης γνωστό ότι και άλλες χώρες της Ευρώπης συζήτησαν νωρίτερα και επισήμως, προκειμένου να αποφασίσουν εγκαίρως για το ενδεχόμενο εμβολιασμού συγκεκριμένων επαγγελματικών κατηγοριών- εννοείται χωρίς να σημαίνει ότι όποιος που δεν μπορεί ή δεν θέλει για χ ή ψ ιατρικούς ή άλλους λόγους δεν έχει την δυνατότητα να κρατήσει αποστάσεις από το εμβολιαστικό κέντρο. Μπορεί όμως να παραμείνει πχ στην πρώτη γραμμή της μάχης στο νοσοκομείο ή τα γηροκομεία βάζοντας τον εαυτό του και τους ασθενείς σε κίνδυνο; Και εδώ, στη χώρα μας, είναι συνταγματική η λύση του υποχρεωτικού εμβολιασμού και δεν θίγει τα ατομικά δικαιώματα; Πρόκειται για ερωτήματα που έχουν ήδη πέσει στο τραπέζι του δημόσιου διαλόγου αλλά η συζήτηση δεν έχει ακόμη ανοίξει διάπλατα. Παρότι είναι αυτονόητη, όπως υποστήριξε χθες η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, μιλώντας για την επιβολή υποχρεώσεων προκειμένου να μην θιγεί η έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης και της αίσθησης της κοινωνικής ευθύνης. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προερχόμενη από την ηγεσία της Δικαιοσύνης, επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι το Σύνταγμα κατά κανένα τρόπο δεν αναγνωρίζει δικαίωμα σε κάποιον να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του άλλου και την υγεία του. Άρα το όριο της ελευθερίας  των επιλογών μας, είναι ο διπλανός μας. Είναι ο άλλος. Τι υπογράμμισε πολύ απλά; Ότι μια διαφορετική άποψη δεν μπορεί να υποστηριχθεί σοβαρά από συνταγματολόγους- ιδιαίτερα όταν αφορά στην συγκυρία της επιδημιολογικής κρίσης ανθρώπους που λειτουργούν, που δουλεύουν και επηρεάζουν τον πληθυσμό, τους ασθενείς και το περιβάλλον τους.

Ραντεβού λοιπόν τον Σεπτέμβρη; Ο Σεπτέμβρης ήταν και είναι αργά. Από την στιγμή που ένα σημαντικό ποσοστό γιατρών και νοσηλευτών δεν έχει εμβολιαστεί και που οι πρώτοι καλοκαιρινοί μήνες μπορεί να αξιοποιηθούν με τα διαθέσιμα εμβόλια για να χτιστεί το προσδοκώμενο «τείχος ανοσίας», ποιος και με ποια επιχειρήματα θα προτείνει να δοθεί και άλλος χρόνος για να πειστούν οι δύσπιστοι; Φυσικά και θα έπρεπε να έχει ήδη αφήσει σαφές και πειστικό αποτύπωμα σε όλους η ενημερωτική καμπάνια- ή να είχε βρεθεί λύση για τον εμβολιασμό των ηλικιωμένων που δεν μπορούν να μετακινηθούν εύκολα από το σπίτι τους στα εμβολιαστικά κέντρα. Υπάρχει χρόνος, όχι όμως άπλετος, για να γίνουν και άλλα βήματα. Η εμβολιαστική διαδικασία είναι υποδειγματική- δύσκολα θα ακούσεις άνθρωπο να βρίσκει ψεγάδια ή να διαμαρτύρεται έντονα για την εμπειρία του στα εμβολιαστικά κέντρα. Και είναι προς την θετική κατεύθυνση ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν ακόνισαν την αντιπολιτευτική τους γραμμή πάνω στις εμβολιαστικές ράγες της διαδικασίας. Το δε Κίνημα Αλλαγής πρότεινε πριν από δύο μήνες να εξεταστεί το ενδεχόμενο του υποχρεωτικού εμβολιασμού για το υγειονομικό προσωπικό και όχι να «πακεταριστεί» η λύση για τον Σεπτέμβρη. Είναι σωστό η λύση να πηγάζει και να προτείνεται από την ίδια την κοινωνία, παρά να επιβάλλεται σε αυτήν. Αλλά από την στιγμή που δεν έχουμε ακόμη ξεμπερδέψει από την πανδημία, η κυβέρνηση οφείλει να δημιουργεί «διαρκώς» ασπίδες για την δημόσια υγεία και να μαθαίνει από τα λάθη του εφησυχασμού του περσινού καλοκαιριού. Τότε που πολλοί από μας βάζαμε αμέριμνοι αντηλιακό στις παραλίες…