Ελένη Στεργίου

Μία φορά και έναν καιρό υπήρχε ένας βασιλιάς. Ζήτησε από ένα ράφτη μία φορεσιά. Εκείνος τον ξεγέλασε και ενώ δεν τού είχε φτιάξει τίποτα, τού είπε πως είναι μαγική, αόρατη. Ο βασιλιάς ήταν γυμνός και ο ράφτης τού έλεγε πως η φορεσιά τού ταιριάζει τέλεια. Όλοι όσοι ήταν στο περιβάλλον του προσποιούνταν ότι τους άρεσε η φορεσιά του, αν και έβλεπαν ότι ήταν γυμνός. Αποφάσισε δε να κάνει μια παρέλαση για να δείξει στον κόσμο την καινούρια του μαγική, φορεσιά, όπου και τελικά γελοιοποιήθηκε, από ένα μικρό παιδί που φώναξε: «Ο βασιλιάς είναι γυμνός».

Αυτή η μικρή εισαγωγή από το παραμύθι του Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν υπό τον τίτλο «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα» με το πάθημα του βασιλιά να γίνεται μάθημα για να πάψει να ασχολείται με τα ρούχα, αλλά να κυβερνά δίκαια και σοφά, είναι διαχρονικά ανεπίδεκτη μαθήσεως από τους Έλληνες πολιτικούς, καθώς οι ίδιες συμφορές με τις αντίστοιχες γελοιοποιήσεις της γύμνιας τους επαναλαμβάνονται.

Από τις πλημμύρες της Μάνδρα έως και τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι φάνηκε η "γύμνια" των μελών της κυβέρνησης. Άνθρωποι πεθαίνουν από φωτιές το καλοκαίρι και από πλημμύρες τον χειμώνα. Και μάλιστα, λίγα μόλις χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της Ελλάδας. Μέλη οικογενειών βρίσκονται απανθρακωμένα αγκαλιά, αφού δεν πρόλαβαν να σωθούν καθότι δεν υπήρχε σχέδιο εκκένωσης. Καμιά ανάληψη ευθύνης έως τώρα για τίποτα, Καμιά παραίτηση έως τώρα από κανένα. Διότι “φταίνε οι προηγούμενοι ”, “δεν προλάβαμε να αλλάξουμε τον κόσμο, όπως υποσχόμασταν”, διότι “θέλουν να μας ρίξουν”, η μόνιμη επωδός τους, την ώρα που υπάρχουν δεκάδες απανθρακωμένοι και αγνοούμενοι, αλλά και στάχτες γύρω γύρω. Στο ίδιο θέατρο θεατές, της ίδιας επικοινωνιακής διαχείρισης ακροατές: θεωρίες συνωμοσίας, υπόνοιες αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης.

Καταδεικνύεται, λοιπόν, ότι οι πολιτικοί στην Ελλάδα εδώ και χρόνια δίνουν την εντύπωση ότι έχουν προσλάβει ως μόνιμους υπαλλήλους τους δικούς τους ράφτες που ράβουν και γαζώνουν χωρίς συναισθήματα, χωρίς ευθιξία, χωρίς ευθύνη, χωρίς υπευθυνότητα, χωρίς τόλμη, αλλά με φόβο και τρόμο από το πολιτικό κόστος.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι γυμνή χωρίς τη μαγική φορεσιά των επικοινωνιακών τρικ των αυλικών του βασιλιά. Η απουσία στοιχειώδους συντονισμού στο κέντρο λήψης αποφάσεων για εκκένωση των οικισμών ενεργοποίησε για άλλη μία φορά τα αντανακλαστικά του Μεγάρου Μαξίμου, που επιστράτευσε το επικοινωνιακό σπορ στο οποίο διαπρέπει. Από την άβαφη, συγκλονισμένη Ρένα Δούρου στο Μέγαρο Μαξίμου, τον “τιμωρό” των αυθαιρέτων Χρήστο Σπίρτζη, τον θυμωμένο Πάνο Καμμένο στα καμένα μέχρι και τον κουρασμένο αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολλάκη, ο Αλέξης Τσίπρας είχε φροντίσει όλες τις λεπτομέρειες της σκηνοθεσίας.

Η παρέλαση ξεκίνησε το βράδυ της Δευτέρας στο κέντρο επιχειρήσεων της πολιτικής προστασίας στήνοντας ένα φθηνό ριάλιτι σόου. Ακόμα και τις κρίσιμες ώρες, το πρώτο μέλημα του Αλέξη Τσίπρα και των συνεργατών του ήταν πώς θα καλύψει τη γύμνια με μαγικές φορεσιές. Με σηκωμένα τα μανίκια, ηλιοκαμένος από τα μπάνια και με ένα μπακαλόχαρτο στο χέρι ο πρωθυπουργός “πέταξε” από τη Βοσνία στην Αθήνα. Μπροστά στις κάμερες έκανε ερωτήσεις για ζητήματα που ήταν γνωστά ώρες πριν. Καμία αναφορά στο αν υπάρχουν θύματα, μοναχά επιμονή και εμμονή για το πόσες εστίες φωτιάς εκδηλώθηκαν ταυτόχρονα. Κανένα συναίσθημα, μόνο μέλημα να σωθεί η εικόνα του βασιλιά. Θεωρίες συνωμοσίας και αποποίηση ευθυνών από την πρώτη στιγμή. Αυτό το σχέδιο είχαν ο Αλέξης Τσίπρας με τους συνεργάτες του, οι οποίοι τον ενημέρωσαν όσο εκείνος ήταν στη Βοσνία. Τότε, ήρθε και η φαεινή ιδέα: οργανωμένο σχέδιο εμπρηστών που καίνε την Αττική και τα συμφέροντα των μέσων ενημέρωσης που στρέφονται κατά της κυβέρνησης. Αφού εφευρέθηκαν οι εχθροί, έπρεπε να σκεφτούν με κάποιο τρόπο θα τους μάθει ο λαός. Τι καλύτερο από ένα ζωντανό σόου, πανελλαδικής εμβέλειας, με έναν πρωθυπουργό, τάχα σε πλήρη άγνοια, να απευθύνει στημένες, παραπειστικές ερωτήσεις στους υπεύθυνους της αστυνομίας, πυροσβεστικής, παρουσία περιφερειαρχών και υπουργών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, υπήρξαν εισηγήσεις στον πρωθυπουργό να “πάρει” κεφάλια. Εκείνος επέλεξε όμως να ακούσει τις φωνές που τον συμβούλευαν να μη ζητήσει παραιτήσεις, να μην ακουστεί η λέξη ανάληψη ευθυνών, να μην προβεί σε ανασχηματισμό. Το επιχείρημα είναι ότι θα αποτελέσει παραδοχή ήττας και το πολιτικό κόστος θα είναι μεγάλο. Αποφασίστηκε να στηρίξουν τη “διαχείριση κρίσεως” σε αυτό που σιγοψιθυρίζει ο κάθε πολίτης: Δεν φταίνε μόνο αυτοί αλλά και οι προηγούμενοι. Με κεντρικό αφήγημα ότι φταίνε περισσότερο οι άλλοι, χτίστηκε το επικοινωνιακό μομέντουμ των τελευταίων ημερών και ο “στρατός” του Μαξίμου διοργάνωσε τη συνέντευξη Τύπου στο υπουργείο «Προστασίας» του Πολίτη και το υπουργικό συμβούλιο μία ημέρα μετά. Τρία κυβερνητικά σόου σε μόλις τρία 24ωρα με σκηνοθέτη και σεναριογράφο τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο. Επιστράτευσαν δε και τον... διαστημικό οργανισμό. Έδωσε στοιχεία για τις φωτιές, με τον επικεφαλής να δηλώνει στη συνέντευξη Τύπου - παρωδία ότι οι πολλές εστίες προκαλούν εύλογα ερωτήματα. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τσόκας αποποιήθηκε των ευθυνών και το έριξε στα “διάφορα συμφέροντα”, λέγοντας ότι “έχουμε συγκεκριμένα στοιχεία που μας δείχνουν εγκληματική ενέργεια».

Αλλά ακόμα κι αν αποδεχθεί πως έφταιγαν οι προηγούμενοι, τότε φταίνε και οι σημερινοί: Η κυβέρνηση απαρτίζεται από στελέχη του παλαιοκομματικού συστήματος, όπως για παράδειγμα ο Χρήστος Σπιρτζης του ΤΕΕ, επί ΠΑΣΟΚ. Αλλά και ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, στέλεχος κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και βουλευτής του επί σειρά ετών... Δεν θα μακρηγορήσω, υπάρχουν πολλά ονόματα.

Το νου σας, που έλεγε και η Κατερίνα Γώγου.