Δημήτρης Δανίκας

Περιστατικά πολλά. Ένα απ αυτό με ιδιοκτήτη καταστήματος στο εμπορικό κέντρο που χρωστάει τέσσερα χιλιάρικα, από καταναλωτικό δάνειο. Που αρνείται να πληρώσει. Που η τράπεζά του ζητάει ως δόσεις, εφτακόσια ευρώ κάθε μήνα. Που αυτός αρνείται. Και που στους φίλους του λέει το εξής επιχείρημα νεοελληνικής κοπής και τζάμπα μαγκιάς: «μωρέ σιγά που θα τους πληρώσω, έτσι θα τους αναγκάσω να ρίξουν τις δόσεις στα τρακόσια ευρώ. μέχρι τότε να κι εγώ»

Κι άλλες περιπτώσεις. Όπως με έτερο καταστηματάρχη εμπορικού κέντρου με στεγαστικό δάνειο διακοσίων χιλιάδων που τελικώς κατάφερε να πληρώνει δόσεις μόλις τριακόσια ευρώ. Για διαμέρισμα που ως ενοίκιο θα κόστιζε τουλάχιστον τα διπλάσια

Τα επιχειρήματα των υποστηρικτών του ελεύθερου ανταγωνισμού είναι πολλά και αρκετά απ αυτά εντελώς σωστά

Όπως η διαπίστωση πως καμία άλλη ευρωπαική χώρα έχει νομοθετήσει μέτρα προστασίας πρώτης κατοικίας

Όπως το ρίσκο που παίρνει κάθε πελάτης όταν εξασφαλίζει στεγαστικό δάνειο. Κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί πως εσαεί θα έχεις τα απαραίτητα για την αποπληρωμή του τραπεζικού, στεγαστικού, δανείου σου

Όπως το επίσης διαπιστωμένο γεγονός πως εξ αιτίας των μπαχτατζήδων, οι απώλειες των τραπεζών καταλήγουν σε αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις, Κι αυτές με τη σειρά τους ξαφρίζουν τις τσέπες των «χαζών»

Τουτέστιν γλεντοκοπάς εσύ, πληρώνω εγώ. Που ουδέποτε ζήτησα και έλαβα δάνειο. Για οποιονδήποτε λόγο. Ούτε στεγαστικό, ούτε καταναλωτικό, ούτε διακοπών. Με καμάρι το λέω. Ούτε μισό τετραγωνικό έχω. Τίποτα

Γιατί λοιπόν, εγώ μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες σαν εμένα, να πληρώνουμε τα γλέντια μπαχτατζήδων και άλλων τέτοιων…άσε μην ανοίξω το στόμα μου και τα ρίξω χύμα. Αμάν πια

Και το χειρότερο; Σε ενοχοποιούν από πάνω. Πως είσαι ακροδεξιός. Πως είσαι φανατικός συστημικός. Πως είσαι άνθρωπος των τραπεζών. Πως είσαι πράκτορας του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Ουστ χαμούρες και κ@@@αδόμαγκες

Εσείς με το πελατειακό σύστημα. Εσεις παριστάνετε κομπάρσους δακρύβρεκτων, μελοδραματικών ιστοριών τύπου Νίκος Ξανθόπουλος «το παιδί του λαού». Εσείς οι πελάτες ενός ανυπόληπτου, τριτοκοσμικού, καθυστερημένου συστήματος. Εσείς η ντροπή. Εσείς οι λαδωμένοι ποντικοί. Εσείς οι μόνιμοι πελάτες πρωινάδικων τύπου Γιώργου Παπαδάκη όπου όλοι οι καλεσμένοι σχίζουν τα ιμάτια τους υπέρ φτωχολογιάς και άλλα τέτοια Ξανθοπουλικά

Και τα ερωτήματα βροχή. Κυρίως ένα και αναπάντητο μέχρι τώρα. Απ όλες τις κυβερνήσεις. Ολων των κομμάτων

Γιατί μετά από δέκα χρόνια δεν έχει ερευνηθεί η οικονομική κατάσταση των δανειοληπτών; Γιατί οι τράπεζες δεν παίρνουν το σκαλπ από τους μπαχτατζήδες; Γιατί οι κυβερνήσεις τους καλύπτουν; Γιατί όλους μαζί, φτωχούς, ανήμπορους και πονηρούς τους τσουβαλιάζουν;

Μπας και για εκλογική πελατεία; Μπας και να μην τους θίξουν; Μπας, λέω τώρα εγώ, κυβερνήτης αυτής της χώρας, δεν είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Είναι μπαχτατζήδες, ποδοσφαιρικά σωματεία, επαγγελματίες όπως φαρμακεία, δημόσιοι υπάλληλοι, επιχειρηματίες του κρατικοδίαιτου καπιταλισμού και λοιπές «φυλές» που κάνουν κουμάντο σ αυτόν τον έρμο τόπο

Κυριάκο αν δεν σπάσεις αυγά ομελέτα θα κάνεις με πίτουρα και σανά!