Δημήτρης Δανίκας

Ρουτίνα οι αποκαλύψεις. Ρουτίνα η φρίκη. Ρουτίνα οι δολοφονίες και οι εν ψυχρώ εκτελέσεις. Ρουτίνα οι σεξουαλικές κακοποιήσεις

Πατροκτόνος ο 26χρονος στη Ζάκυνθο. Που έστησε καρτέρι και ξέκανε τον εβδομηντάχρονο πατέρα του. “Καλά να πάθει” φωνάζουν όσοι γνώριζαν τις επιδόσεις του δολοφονημένου. Που επί σειρά ετών ασελγούσε ασυστόλως στα κορμιά των παιδιών του. Ανάμεσα στα σεξουαλικά ¨αντικείμενά” του ένα εφτάχρονο αγοράκι και ένα δεκάχρονο κοριτσάκι. Μπρρρρρ

“Επρεπε να τον είχαν κρεμάσει, να τον είχαν γδάρει” ουρλιάζουν όλοι. Ταυτόχρονα μ αυτό το περιστατικό και ένα άλλο από τη Λέρο. Οπου αμετανόητοι γονείς ασελγούσαν στα κορμιά των δύο βλαστών τους. Και προκειμένου να συμπληρώσουν τον “κανιβαλισμό” τους καταβράχθιζαν ως “έδεσμα” το ξυλοφόρτωμα των παιδιών τους. Και βιαστές και αιμομίκτες και σαδιστές και όλα

Αν μαζί με όλα αυτά, τα πρόσφατα, αθροίσω και τα εφιαλτικά περιστατικά με την δολοφονία των δύο νεογέννητων από τις δύο νεαρές, σχεδόν ανήλικες μητέρες τους που τα ξεφορτώθηκαν σε τενεκέδες σκουπιδιών, ε τότε η εικόνα ξεπερνάει κάθε νοσηρή φαντασία και προσεγγίζει την αμερικανική κοινωνία. Μπροστά σ αυτά όλες οι κινηματογραφικές, κανιβαλικές ορέξεις του Χάνιμπαλ Λέκτερ φαντάζουν σαν Μίκι Μάους!

Ενα λοιπόν: πολλές μα πολλές οι “αμαρτίες” εντός πολλών οικογενειών. Ποιος ξέρει τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες αυτών των σπιτιών

Δύο λοιπόν: άφθονα περιστατικά, εντελώς κρυμμένα κάτω από το χαλί. Από ¨αρχαιοτάτων” ελληνικών εποχών. Από την δεκαετία του πενήντα, του εξήντα, ίσως και πιο παλιά

Τρία λοιπόν: το “σπορ” της σεξουαλικής κακοποίησης, ειδικά “κλειστών¨ και άκρως συντηρητικών οικογενειών προέρχεται ακριβώς απ αυτό. Δηλαδή όσο πιο ¨κλειστή” και συντηρητική είναι η οικογένεια, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες εκτροπής, ασυμμετρίας, κακοποίησης, διαστροφής και πάει λέγοντας

Τέσσερα λοιπόν: όσο δηλαδή, ακόμα και στις μέρες μας, η σεξουαλική αναπαραγωγική, ηδονική διαδικασία θεωρείται, εκλαμβάνεται και ενοχοποιείται ως ¨αμαρτία” τόσο διαμορφώνονται οι “εύκρατες¨ συνθήκες να ξεφυτρώσουν διάφορα “μπουμπούκια”

Πέντε λοιπόν: και όσο, από τη μια διευρύνεται ο όγκος πληροφοριών πορνογραφίας. Οσο η σεξουαλική απελευθέρωση διατυμπανίζεται από πάσης φύσεως ενημερωτικούς ¨αγωγούς” τόσο εξαχρειώνονται αρεκτοί, ευπαθείς, διαταραγμένοι, καταπιεσμένοι και στερημένοι

Εξι λοιπόν: αυτή η διάσταση ανάμεσα στην φρενίτιδα των πληροφοριών και στα ¨χρηστά ήθη” των ελληνικών, συντηρητικών οικογενειών, προκαλεί αθεράπευτο και ψυχολογικό διχασμό

Εφτά λοιπόν: έτσι ο ίδιος άνθρωπος που δημοσίως και ως βιτρίνα εκφράζεται εναντίον κάθε σεξουαλικής παρέκκλισης. Που κατηγορεί και γαμοσταυρίζει τους ομοφυλόφιλους. Και που είναι έτοιμος να εκτελέσει, άμα λάχει, εκείνον τον άθλιο που θα τολμήσει να “χουφτώσει” την κόρη του. Αυτός λοιπόν ο “’αμπεμπτος” μπορεί την άλλη στιγμή, πίσω από τις πόρτες, να κακοποιεί τα παιδιά του

Οκτώ λοιπόν: η στέρηση, ο φανατισμός, ο ακραίος συντηρητισμός και ο ασυγκράτητος ομοφοβισμός είναι τα καλύτερα “εργαλεία” και οι καλύτερες “συνταγές” για πάσης φύσεως κτηνώδεις αιμομικτικές διαστροφές

Εννιά λοιπόν: μοναδική ασπίδα προστασίας η προσωπική ελευθερία. Οσο πιο ελεύθερος τόσο πιο υπεύθυνος. Ο περιορισμός πορεύεται με την υποκρισία. Η υποκρισία με το ψέμα και την φαντασία. Και η φαντασίωση με το ξεσάλωμα, την διαστροφή και ακόμα με την κτηνοβασία

Καταλάβαμε; Οχι; Ε τότε στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα!