Δημήτρης Δανίκας

Αριστερός εναντίον  Δανειστών.  Δεξιός επειδή ο Τσίπρα τα έκανε μαντάρα. Και   Χρυσαυγίτης  υπέρ Μακεδονίας

Κάπου, εκεί που  μπαινοβγαίνεις,   ξέχασες τον ψευτοσουλτάνο της  ψευτοθωμανικής   ψευτοκρατορίας. Εκεί στο συλλαλητήριο λοιπόν,  την  ώρα που κραύγαζες  υπέρ  των  ιερών   λαβάρων, ο Ερντογάν  είχε παρκάρει  μερικά  πλεούμενα  στα Ιμια.  Ετσι  για πρώτη  δόση. Και όποιος πλησιάσει  θα  του κόψει τα ποδάρια

Εσένα λοιπόν  ρωτάω. Τι να κάνει ο  Αλέξιος ο   τουρκοφάγος. Να προχωρήσει τους  ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς  η να τους κάνει γαργάρα;  Αν  δεν  το κάμει,  τότε πάπαλα  η  εκταμίευση  των  πέντε plus  δισεκατομμρίων.  Κι αν επιμείνει τότε εμπλοκή στην έξοδο από το Μνημόνιο

Ασε το άλλο πρόβλημα με το Συμβούλιο της Επικρατείας  και το «Ελληνικό». Κι αυτό προαπαιτούμενο  Τι να  κάνει λοιπόν;

Θα μου πεις να τσακιστεί να  φύγει  ο Τσίπρας. Ας πούμε ότι  φεύγει. Ας πούμε  ότι ο Κυριάκος  καταφθάνει.  Ας πούμε  ότι  η Νέα Δημοκρατία    κυβερνάει. Εσύ τι νομίζεις   πως θα κάνει;  Θα    κηρύξει  αντάρτικο;  Δεν θα προχωρήσει  στους  ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς; Ξέχασε ρε  φίλε ότι    οι πλειστηριασμοί ήταν από το  2010 ένα από  τα  βασικά προαπαιτούμενα;

Ιδου λοιπόν  η κατάρριψη κάθε  είδους λαικισμού. Απ οπουδήποτε κι αν προέρχεται. Από Δεξιά,  Αριστερά,   ακροδεξιά,  από το ΠΑΣΟΚ. Ανευ  πλειστηριασμών οι τράπεζες κινδυνεύουν   σοβαρά. Ανευ πλειστηριασμών θα  πληρώσουμε  εμείς τα σπασμένα  με τις ανακεφαλαιοποιήσεις  των  τραπεζών. Και άνευ πλειστηριασμών  γιοκ έξοδος από  το Μνημόνιο  το   φοβερό

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μα φυσικά  ότι   όλες οι κυβερνήσεις  διαθέτουν  δύο πρόσωπα διαφορετικά.  Το πρόσωπο το  εσωτερικό.Προς κατανάλωση και   εκλογική   πελατεία. Και το πρόσωπο το  εξωτερικό. Εκεί  δηλαδή,  στις  συσκέψεις   των  υπουργών    όλων των ευρωπαικών χωρών. Οπου  βγαίνουν τεφτέρια. Οπου βγαίνουν αριθμομηχανές. Οπου πέφτουν   σφαλιάρες   δυνατές

Εκεί λοιπόν, στις Βρυξέλες,   η πραγματικότητα  η   αριθμητική. Εκεί ο ρεαλισμός. Εκεί η γραμμή. Εκεί, εξαφανίζεται  η  κυριαρχία η ελληνική. Προς τα μέσα  όλοι της αντιπολίτευσης χαρίζουν συντάξεις, κραυγάζουν υπέρ  της ιδιοκτησίας των  πολιτών και υποστηρίζουν   διεκδικήσεις  αγροτών και άλλων  συντεχνιών. 

Μόλις το εκάστοτε αντιπολιτευόμενο κόμμα  σκαρφαλώσει στην  κυβερνητική εξουσία,  τότε και μόνο τότε βγάζει  την μουτσούνα  την   φιλολαική και  τότε   όλοι  οι   αξιωματούχοι   γυμνοί   μπροστά στην  ευρωπαική επιταγή!

Το ζήτημα  απλό. Μέσα  στην κρίση. Οταν οι   σφαλιάρες πέφτουν   βροχή,  τότε μόνο ένας  ο δρόμος και  μία η επιλογή. Να σοβαρευτούμε. Να αναλάβουμε  τις ευθύνες μας. Να συνειδητοποιήσουμε τις συνέπειες των  επιλογών μας. Να πορευτούμε  σαν  μια   γροθιά

Ο αείμνηστος Γιάννης Τσαρούχης έλεγε πως  ένα από τα μεγαλύτερα και ακλόνητα  κεφάλαια  μιας χώρας είναι η αξιοπρέπειά της

Οταν όμως τη μια  στιγμή έτσι και  την άλλη «γιουβέτσι» κανείς δεν πρόκειται να  μας πάρει  στα σοβαρά. Αποφάσισε  λοιπόν. Εσύ τι θα έκανες  στη θέση του  Τσίπρα; Θα προχωρούσες  στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς  η θα  άρχιζες να μετράς τις εκλογικές   σου απώλειες και το  συμφέρον σου το κομματικό;   Πάρε θέση λοιπόν. Σφυρί  στις  κατοικίες η   σφυριές στα  κεφάλια τα ελληνικά;