Δημήτρης Δανίκας

 Κατεβαίνουν οι  οργανωμένες ομάδες. Με τα πανό,  τα συνθήματα και τις ντουντούκες. Κατεβαίνουν και οι οργανωμένοι «αναρχοαυτόνομοι»  των Εξαρχείων να τα κάνουν λίμπα!

Απεργούν οι μονιμάδες του  Δημοσίου και του ευρύτερου  δημόσιου  τομέα. Απεργούν και μερικές  «ομάδες» του ιδιωτικού τομέα. Οι   συνδικαλιστές μετράνε  κεφάλια και κάπου εκεί  end  the  story. Το  τέταρτο Μνημόνιο προφανώς  θα   ψηφιστεί. Και  προφανώς τα σκληρά,  τα επώδυνα μέτρα θα εφαρμοστούν!

Ομως η συντριπτική πλειοψηφία  δεν συμμετέχει. Το  κρίσιμο ερώτημα, σ αυτή  την   τρομερά δύσκολη, σχεδόν  πρωτοφανή  κοινωνική  συνθήκη, είναι αυτή  ακριβώς η  μαζική αποχή. Η μαζική απουσία. Η μαζική υπακοή.  Η  μαζική υποταγή!

Αφού τα ψέματα   αποκαλύφθηκαν. Αφού ο αρχιψεύτης έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα  στη συνείδηση της κοινωνίας. Αφού συμφώνησε με το τρίτο  Μνημόνιο. Αφού προχωράει στο  τέταρτο Μνημόνιο. Αφού οι συντάξεις γρεμίζονται. Αφού το  αφορολόγητο όριο  θα κατρακυλήσει και  θα ροκανίσει  το άδειο πορτοφόλι  των  φτωχών.  Αφού εκποιείται η δημόσια περιουσία.  Αφού, αφού  αφού!

Αφού λοιπόν   τέτοια επικών  διαστάσεων επιδημία, τότε  γιατί η   συντριπτική πλειοψηφία έχει   γυρίσει την πλάτη σε κάθε κινητοποίηση και σε  κάθε απεργία; Γιατί;

Επειδή είναι αριστερός.   Τρίχες κατσαρές. Ουδείς το πιστεύει. Ούτε  τα μωρά βρεφονηπιακών  σταθμών. Επειδή  η κοινωνία  ελπίζει.  Χαζομάρες. Το μέλλον    θεοσκότεινο εντελώς. Επειδή περιμένει  τις εκλογές ώστε να ρίξει φούμο στον Αλέξη. Μα κι αυτό δεν στέκει. Δηλαδή τι; Ο κάθε  άφραγκος και απελπισμένος θα περιμένει δύο χρόνια για να εκφράσει  την δυσαρέσκειά του και  την  οργή της απελπισίας  του; Δεν το  πιστεύω!

Κάτω από συνθήκες μαζικής  φωτωχοποίησης  ο ανθρώπινος μηχανισμός είναι  ικανός  για το οτιδήποτε. Πέφτουν οι   κοινωνικές συμβάσεις, Πέφτουν οι μάσκες. Πέφτουν τα πάντα. Οι αντιδράσεις είναι  ανεξέλεγκτες. Προκειμένου να επιβιώσω  θα κλέψω, θα αναμετρηθώ και άμα λάχει  μπορεί και να   σκοτώσω. Ποια απεργία και ποια διαδήλωση, Θα ορμήσω και  θα σε πάρω στον τάφο μου.  Κάπως έτσι!

Επομένως  η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας   δεν  έχει  εξαντλήσει όλα  τα αποθέματά της.  Επομένως δεν έχει  εξαντληθεί εντελώς η υπομονή της. Και επιπλέον  στον ορίζοντα  δεν έχει εμφανιστεί κάποια λύση πειστική και  εφικτή!

Τρία πράγματα λειτουργούν  στο υποσυνείδητο της κοινωνίας. Οτι, πρώτο, η γαλάζια παράταξη είναι   εχθρική. Οχι μόνο  λόγω κακού παρελθόντος.  Αλλά επειδή η  Νέα  Δημοκρατία είναι ο ελληνικός βραχίονας του  διεθνούς νεοφιλελευθερισμού. Ασε  που μαζί με  το ΠΑΣΟΚ θεωρούνται  τα δύο  κόμματα  που με τς πολιτικές  τους μας   φέσωσαν και μας έστειλαν   δέσμιούς στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο!

Οτι,  δεύτερο, η    ευρωζώνη είναι μονόδρομος. Επομένως μονόδρομος και τα μέτρα.  Επομένως για την παραμονή μας πρέπει να πληρώσουμε αδρά  χωρίς να βγάλουμε τσιμουδιά!

Οτι, τρίτο, αρκετοί  εξ ημών και υμών, ιδιαιτέρως των μικρομεσαίων  «στρωμάτων», είχαμε βάλει το  δάχτυλο  στο βάζο με το μέλι. Τόσο με  το σπορ της φοροδιαφυγής όσο και με το μαύρο  χρήμα!

Με απλά  λόγια από  καιρού εις καιρόν να κάνουμε  κάποια απεργία, να  φωνάζουμε με την ντουντούκα, να κολλάμε αφίσες, να  ρίχνουμε μπινελίκια. Αλλά στο τέλος της ημέρας «σκάσε και κολύμπα»!