Δημήτρης Δανίκας

Τον οποίο ούτε  γνωρίζω, ούτε την  ομάδα του υποστηρίζω. Αντιθέτως.  Το Σάββατο στο Πανθεσσαλικό στάδιο  τον “αντιμετωπίζω”!

Ολα  λάθος  λοιπόν. Από άγνοια;  Ισως! Από προπαγάνδα; Μπορεί! Από επιπολαιότητα;  Ποιος ξέρει. Παίζουν όλα!

Εξ όσων  κατάλαβα, από τον ορυμαγδό των ανακοινώσεων και των  σχολίων, η καμπάνα που έπεσε  αφορά στην προηγούμενη  διοίκηση. Εκείνη είναι εκτεθειμένη,  Τα ονόματα να  βγουν και  δημοσίως να εκτεθούν!

Επομένως ο  Σαββίδης, ο  Τριχονίδης, ο Κοκκινίδης,  ο  Φυγουρίνης, ο όποιος επιχειρηματίας αγόρασε  καθαρή  την  εταιρεία. Ετσι προκύπτει από την  ειδησεογραφία!

Επομένως  φυσικό  ήταν  η όποια κυβέρνηση όφειλε  να μεταθέσει το  χρέος από  τον Σαββίδη   στην προηγούμενη  διοίκηση.  Είτε η κυβέρνηση του Σαμαρά  είτε του Κυριάκου  είτε του Τσίπρα, Εκείνοι οι φταίχτες.  Εκείνοι  οι  λαθρέμποροι.  Πως να το κάνουμε  δηλαδή. Επειδή   δεν  μας αρέσει ο Τσίπρας  είναι  ένοχος ο Τσίπρας; 

Επομένως  η   κριτική,  ακόμα και η πιο  σκληρή, για να είναι αξιόπιστη και σοβαρή, πρέπει να θωρακίζεται  με ακλόνητα  επιχειρήματα.  Αλλιώτικα “γιούρια στην τάβλα  με τα κουλούρια”. Αλλιώτικα  χάνεις το  δίκιο σου. Αλλιώτικα η  ποδοσφαιρική καφρίλα   σουλατσάρει ανεμπόδιστη  στα  βουλευτικά  γραφεία!

Επομένως ο Κυριάκος και η “Νέα Δημοκρατία” που  διατείνονται ότι πριμοδοτούν  την  επιχειρηματικότητα, τον ανταγωνισμό και  το άνοιγμα  των  αγορών,  πάτησαν πεπονόφλουδα!

Επομένως  η κριτική-και πολύ  ορθή-που ασκούν εναντίον   των ιδεοληπτικών στελεχών του Σύριζα, υιοθετείται  από τους ίδιους  για κομματικούς λόγους και  για μικροπολιτικές εντυπώσεις!

Επομένως κάθε  υποψήφιος  και ξένος  επενδυτής, μ  αυτή την μικροπολιτική τακτική  της γαλάζιας παράταξης  λαμβάνει το εξής μήνυμα: όπου  φύγει  φύγει! Γιατί,  σου λέει, και μάλιστα δικαιολογημένα,  αυτοί οι Ελληνες πολιτικοί  είναι  τρελοί. Είτε  δεξιοί, είτε  αριστεροί ούνα  φάτσα ούνα  λαικίστικη  ράτσα!

Και κάτι ακόμα. Οι Νεοδημοκράτες, επί  κυβερνήσεως Καραμανλή ήταν εκείνοι που θερμοπαρακαλούσαν  τον Σαββίδη να  αγοράσει την εν λόγω  εταιρεία. Ετσι   δεν είναι;

Και  τέλος  όσον αφορά στον  κάθε απλό πολίτη.  Που  μαθαίνει  ότι  οι   πτωχευμένες επιχειρήσεις βγαίνουν  στο  σφυρί και ότι  οι  υποψήφιοι ενδιαφερόμενοι  τις αγοράζουν    χωρίς  τα χρέη. Με απλά λόγια  τα  χρέη  πολλών  δισεκατομμυρίων τα φορτωνόμαστε εμείς. Κάπως έτσι ανεβαίνει το  χρέος της χώρας και κάπως έτσι εξανεμίζεται το  ρευστό των  τραπεζών. Και  κάπως έτσι εμείς πληρώνουμε  για την ανακεφαλαιοποίηση  των  τραπεζών!

Αγαπητέ μου  καταλαβαίνω  των αγανάκτησή σου,  Ομως έτσι λειτουργεί  το σύστημα το  καπιταλιστικό. Αλλωστε,  σου λέει, αν  αυτές οι πτωχευμένες  επιχειρήσεις  δεν  αγοραστούν,  τότε θα κλείσουν και  δεκάδες  χιλιάδες θα καταλήξουν στο  ταμείο  ανεργίας!

Αλλά  αν  ακόμα επιμένεις και   δεν θέλεις να καταλάβεις, ούτε με την πραγματικότητα να  συμφιλιωθείς τότε ένα από τα δύο πρέπει να διαλέξεις. Γκρέμισέ το  σύστημα η  ρούφηξέ το!