Δημήτρης Δανίκας

Καθόλου ωραία. Εντελώς ανάποδα. Γιατί η Ψωροκώσταινα διασωληνομένη στην εντατική. Γιατί ρακένδυτη. Γιατί από γειτονικούς εχθρούς περικυκλωμένη. Γιατί ο Σουλτάνος άλλο που δεν θέλει. Γιατί το σουλτανάτο θα εφορμήσει και την Θράκη θα λιανίσει. Και γιατί η απομόνωση και τα καουμποηλίκια ότι χειρότεροκαι μόνο για τα νήπια!

Γι αυτούς τους λόγους και για πολλούς άλλους, εντελώς αυτονόητους, η Ψωροκώσταινα έχει κάθε λόγο να πορευτεί κάτω από την αμερικανική ομπρέλα!

Θα μου πείτε αυτή είναι δήλωση μετανοίας. Θα μου πείτε «είσαι προσκυνημένος». Θα μου πείτε «είσαι εντελώς παραδομένος». Ασε που μερικοί που πιστεύουν στον «ψεκασμό» θα σπεύσουν να με κατηγορήσουν ως πράκτορα των αμερικανών!

Τι έχω να τους πω; Στους τίμιους αγωνιστές του Περισσού; Ε λοιπόν ας πρόσεχαν οι σύντροφοι του σοβιετικού Κρεμλίνου. Ας επέτρεπαν στοιχειώδεις ελευθερίες. Ας άφηναν τους πολίτες να πιστεύουν σε όποιον, εκείνοι, θεό πιστεύουν. Ας έφτιαχναν την οικονομία τους. Ας παρήγαγαγ αγαθά, ακόμα καλύτερα, από τα καπιταλιστικά. Ας φρόντιζαν να τηρούν τις βασικές αρχές δημοκρατίας και μαρξισμού. Ας άφηναν τις δορυφόρες περιοχές να πορεύονται με την θέληση της πλειοψηφίας!

Με απλά λόγια, εκείνοι οι σύντροφοι κάθε ηγεσίας, ας έκαναν και ολοκλήρωναν το στοιχειώδες καθήκον που ευαγγελίζονται τα μαρξιστικά εγχειρίδια. Την οικοδόμηση περιοχών ανώτερων, από κάθε άποψη και σε καθε πλευρά, όλων των καπιταλιστικών!

Δεν το έκαναν. Δεν τον οικοδόμησαν. Δεν πρόσεξαν. Αντιθέτως έσπειραν, ενθάρρυναν, συγκάλυψαν διαφθορά απείρως χειρότερη ακόμα και από την χείριστη κάθε ελληνικής απάτης και κλοπής. Αντιθέτως αδιαφάνεια τόσο σκοτεινή και προφυλαγμένη που έμοιαζε με τις χειρότερες εποχές της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Αντιθέτως μοναδικό μέλημα του τάχα μου σοσιαλιστικού συστήματος ήταν η αναπαραγωγή, η νομενγκλατούρα, ο νεποτισμός και η λεία της εξουσίας!

Γι αυτό η «αντεπανάσταση» πέτυχε χωρίς να χυθεί σταγόνα αίματος. Γι αυτό η πλειοψηφία ακολούθησε. Και γι αυτό σήμερα ο πλανήτης πάσχει ανυπόφορα. Και φοβούμαι αθεράπευτα. Επειδή με το γκρέμισμα του δεύτερου πόλου, αποθρασύνθηκαν οι αγορές, συγκεντρώνεται άπειρος πλούτος στα χέρια ελάχιστων και το χειρότερο ξηλώθηκαν όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα!

Το γκρέμισμα του τείχους ό, τι χειρότερο για την μοίρα δισεκατομμυρίων πολίτων κάθε «γειτονιάς» του πλανήτη. Εν ολίγοις οι σύντροφοι του σοβιετικού Κρεμλίνου έκαναν ότι μπορούσαν ώστε να παραδώσουν το σύμπαν στους καρχαρίες. Αυτό το τελικό συμπέρασμα που προκύπτει από το οριστικό, τελεσίδικο και θανατερό αποτέλεσμα!

Τουτέστιν αρνούμαι απονονωτισμό. Αρνούμαι στα σαγόνια του Ερντογάν να φαγωθώ. Αρνούναι να παριστάνω τον Δον Κιχώτη. Αλλά ταυτόχρονα το είναι μου αρνείταν να μην ονειρεύεται έναν καλύτερο, δικαιώτερο κόσμο!

Μέχρι τότε κάτω από την ομπρέλα των ισχυρών!