Δημήτρης Δανίκας

Οτι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις συρρικνώνονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Αυτονόητο, αφού αυτή είναι η τάση του καπιταλισμού. Η συγκέντρωση του κεφαλαίου. Οποιος έχει το μαχαίρι έχει και το πεπόνι!

Οτι συντόμως θα καταφτάσουν Γερμανοί, Γάλλοι, Κινέζοι, Ρώσοι και Αμερικανοί να μας «αρπάξουν» τα σπίτια μας. Αυτονόητο, αφού οι τιμές των ακινήτων ήταν μια φούσκα super king size, αφού η ελληνική οικονομία γκρεμίστηκε και αφού είναι ελεύθερη η διακίνηση ανθρώπων και κεφαλαίων, ε, τότε λογικό είναι να έρθουν και να αγοράσουν μπιρ παρά. Ας προσέχαμε!

Οτι τα παιδιά μας θα γίνουν γκαρσόνια, μάγειροι και καμαριέρες. Αυτονόητο, αφού η παραγωγή είναι περιορισμένη. Και βαλλόμενη πανταχόθεν. Και αφού σαν παπαγαλάκια αναπαράγουμε την κυρίαρχη λογική ότι τα μοναδικά πλεονεκτήματα της χώρας είναι ο ήλιος, οι παραλίες, ο καταγάλανος ουρανός και η θάλασσα. Ε, αφού είναι μόνο ο τουρισμός, τότε το παιδί σου γκαρσόνι θα γίνει και πολύ του πάει!

«Ο κόσμος που έχουμε δημιουργήσει είναι προϊόν της σκέψης μας, επομένως δεν μπορεί να αλλάξει εάν πρώτα δεν αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας»

Οτι τα ασφαλιστικά ταμεία γκρεμίζονται και πως σε μερικά τέρμινα ζήτημα είναι αν η μηνιαία σύνταξη θα ξεπερνάει τα 300 euros. Αυτονόητο κι αυτό αφού η αναλογία εργαζομένων - συνταξιούχων είναι εφιαλτική. Η χειρότερη της ευρωζώνης. Και αφού οι κυβερνήσεις έκαναν πλιάτσικο στα αποθεματικά των Ταμείων. Με απλά λόγια, η προαναγγελία ενός σίγουρου θανάτου. Αμήν!

Οτι τα παιδιά μας που σπούδασαν με πολλά πτυχία ξενιτεύονται μαζικά προς κάθε κατεύθυνση. Και πως από αυτή τη μετανάστευση η Ελλάδα χάνει τους καλύτερους ανθρώπινους δημιουργικούς πόρους της. Αυτονόητο κι αυτό αφού με την ψήφο μας ανεβάζαμε κυβερνήσεις που αδιαφορούσαν για την παραγωγική διαδικασία. Πόσες γνώσεις απαιτούνται για ένα γκαρσόνι που θα μεταφέρει μουσακά; Απλώς να γνωρίζει δύο λέξεις: Yes, sir!

Οτι το «Ποτάμι» είναι κατασκευασμένο από το Σαμαροβενιζελικό σύστημα. Με στόχο τη φραγή ψηφοφόρων προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Περίφημα. Αν είναι έτσι, τότε να σταματήσεις να νιαουρίζεις στα κεραμίδια και να μην το ψηφίσεις!

Οτι τα μεροκάματα είναι αφρικανικά. Αυτονόητο κι αυτό αφού η ελληνική οικονομία δεν είναι ικανή να στηρίξει το euro. Αφού δηλαδή ο αραμπάς είναι αδύνατον να μεταμορφωθεί σε Mercedes. Και αφού η ανεργία έχει σκαρφαλώσει σε δυσθεώρητα ύψη. Επομένως πεντακόσια μικτά και πολλά μάς είναι!

Οτι οι δημόσιοι μηχανισμοί συγκροτούνται αποκλειστικά από την πελατεία κάθε κυβερνητικού κόμματος. Αυτονόητο κι αυτό. Τότε που ανταλλάσσαμε την ψήφο μας για μια θέση του κανακάρη μας στο Δημόσιο ήταν όλα καλά και άγια. Τώρα, με τη χρεοκοπία την οικονομική η κομματική πελατεία είναι «κακούργημα».

Και ότι με τις εκλογές τίποτα επί της ουσίας δεν πρόκειται να αλλάξει. Αυτονόητο κι αυτό. Αν ήταν τόσο εύκολες οι αλλαγές, τότε ο κόσμος θα ήταν αγγελικός και ο Παράδεισος επίγειος. Χωρίς λαϊκές, τεκτονικές δονήσεις, τα πρόσωπα θα αλλάζουν, αλλά οι οικονομικές σχέσεις θα πορεύονται ως έχουν.

Μεθερμηνευόμενα όλα αυτά καταλήγουν στην αθάνατη ρήση του Αϊνστάιν: «Ο κόσμος που έχουμε δημιουργήσει είναι προϊόν της σκέψης μας, επομένως δεν μπορεί να αλλάξει εάν πρώτα δεν αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας»!