Δημήτρης Δανίκας

Οπως  περίπου  συνέβαινε εν Ελλάδι  πριν από  την Κατοχή.  Οταν εκατομμύρια παιδιά περιφέρονταν   ξυπόλητα  στις αλάνες και  πήγαιναν   σχολείο με μπαλωμένα  σώβρακα. Στη Νότια Ελλάδα  και  συγκεκριμένα στο  Αργος μια  γυναίκα  βρήκε  εφιαλτικό θάνατο παρασυρμένη από...επίγεια  κύματα! Δηλαδή  μια    δυνατή μπόρα παρέσυρε  τα πάντα. Οπως συνέβαινε  εν Ελλάδι  π. Κ (προ Κρίσης).  Οταν  δηλαδή οι  ελληνάρες  ξόδευσαν ανεγκεφάλως  και  κατανάλωναν  τα πάντα.  Και όταν  οι  ιδιοι  ελληνάρες  παρέα  με μεσίτες  και  εργολάβους  οικοδομών  «σήκωναν»  οικοδομές  σε  οποιοδήποτε σημείο  της  δημόσιας περιουσίας. Σε  ρέματα,  δάση,   δρόμους,   στα πάντα

Με απλά  λόγια.  Και  χωρίς  την Τρόικα. Χωρίς την άθλια και σατανική Μέρκελ που   σχεδιάζει να  αγοράσει τα  ασημικά μας έναντι   φραγκοδίφραγκων. Χωρίς  τους επίσης άθλιους μεγαλοτραπεζίτες,   χωρίς όλους αυτούς τους  σατανάδες   του  διεθνούς  αχόρταγου καπιταλισμού και   της  συμμορίας του  διεθνούς ιμπεριαλισμού.  Χωρίς όλους αυτούς, εμείς οι νυκοκοιραίοι, εμείς  οι  αγανακτισμένοι, εμείς  οι πατριώτες, εμείς  οι θεοσεβούμενοι της   ελληνικής ορθοδόξου εκκλησίας,   επιδιδόμασταν στο πλιάτσικο, την αρπαγή,  την αυθαιρεσία και την  καταπάτηση κάθε ίχνους ορίων,  νόμων και  κοινής λογικής. Τόσο  απλό

Μεθερμηνευόμενα όλα  αυτά    καταλήγουν σ ένα συμπέρασμα ανατριχιαστικό.  Δεν   φταίει  η Τρόικα  αλλά  η δική μας  κεφαλή. Εντελώς  άδεια  από  ουσία.  Εντελώς  γεμάτη από τούβλα, τσιμέντα και ακίνητη  περιουσία. Σιγά  τώρα που  θα κάτσω εγώ να σκάσω για υποδομές. Σιγά  τώρα  που  θα  σκάσω  για τα ρέματα και το  περιβάλλον.Σιγά  τώρα που θα σεβαστώ  την   δημόσια περιουσία. Σιγά  τώρα που  δεν θα  ψηφίσω τον  Χ  δήμαρχο που  διόρισε τον κανακάρη  μου. Σιγά  τώρα που  δεν θα  κοιτάξω την πάρτη μου

Ετσι, σιγά  σιγά  η  χώρα  μετατράπηκε σε  μια απέραντη  χωματερή.  Ασφάλτου,  τσιμέντων, τούβλων, ελπίδων  και ανθρώπων. Μια νεροποντή σαρώνει  όλες  τις νεοελληνικές  μαλακίες. Μια    χιονόπτωση  μετατρέπει την  χώρα σε  εμπόλεμη  ζώνη. Ευάλωτοι  στα  ακραία καιρικά φαινόμενα  της  Φύσης. Ομηροι  μιας  συλλογικής  αυθαιρεσίας. Θύματα  μιας συλλογικής «αυτοκτονίας». Πεθαίνοντας  σαν Μπανανία!