Δημ. Μαρκόπουλος

Δεν μπορεί. Μια τέτοια φράση όλοι θα έχετε ακούσει από τα χείλη των παιδιών σας ή των παιδιών φίλων σας.

Κι εντάξει. Όταν κάποιος είναι 15, 18 άντε 20 ετών, δέχεσαι την αγένεια του κι ας έχει «σπάσει το βάζο». Κατανοείς αυτό το αργόσυρτο και κλανομαγκίτικο εν πολλοίς «ντάξειειει ρε φίλε, δεν έγινε και τίποτα». Όταν όμως μιλάμε για έναν πρωθυπουργό χώρας ευρισκόμενης σε πρωτοφανή κρίση, το πράγμα αλλάζει. Δικαιολογίες και ένα απλό “sorry” δεν χωράνε με τις ζωές των ανθρώπων.

Ιδιαίτερα από έναν πολιτικό όπως ο Αλέξης Τσίπρας που εξακολουθεί  να πολιτεύεται με «λάθη». Που συνεχίζει να διχάζει έναν λαό με ροπή στη διαίρεση. Που συνεχίζει να απειλεί με εξεταστικές δια πάσαν νόσο και πάσα μαλακία. Που προσπαθεί ανερυθρίαστα να πείσει πως «καλύτεροι οι ψεύτες από τους κλέφτες» και που φυσικά δεν απαντά το μείζον: εξεταστική για το πώς χάθηκαν 100 δισ. ευρώ από τις τσέπες του ελληνικού λαού πότε θα κάνει; Δηλαδή τι είναι πιο κρίσιμο; Να μάθουμε για το «περίφημο» σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ για το οποίο ουδέν σημαντικό μέχρι στιγμής έχει ακουστεί πέραν του βόθρου Πολάκη ή για το πώς κάποιοι έπαιξαν τη χώρα κορώνα γράμματα το καλοκαίρι του 2015;

Είναι αλήθεια πως τη συγγνώμη του πρωθυπουργού πριν από καιρό πολλοί θα την έκαναν δεκτή και δεν θα συνέχιζαν τον πολιτικό καβγά. Αυτό θα συνέβαινε εάν σταματούσε την πόλωση, αν συνέχιζε κυβερνητικά σε έναν δρόμο συνετό κι αν δεν επιδίωκε την ποδηγέτηση άλλων θεσμών κι εξουσιών, χρήσιμων για τον τόπο. Όμως δυστυχώς η συγγνώμη του δεν μπορεί να γίνει δεκτή όταν επιδιώκει να αλώσει τη Δικαιοσύνη. Όταν καλύπτει σκάνδαλα του πολιτικού του συνεταίρου. Όταν θέλει να βάλει με κάθε τρόπο φρένο στην πληροφόρηση των πολιτών. Το «γηράσκω αεί διδασκόμενος» στην περίπτωση ενός εμμονικού και ιδεοληπτικά κολλημένου πρωθυπουργού δεν λειτουργεί.

Και μήπως τελικά ο πρωθυπουργός με το sorry του επιδιώκει και κάτι άλλο; Να είναι τυχαία άραγε η επίθεση που εδώ και καιρό κάνει στη Δικαιοσύνη; Μήπως η συγγνώμη του στον Guardian χθες αποτελεί ένα πρώτο βήμα αθώωσης της κυβέρνησης του για την εθνική ζημιά που η χώρα υπέστη, με δεύτερο βήμα τη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, για να απωθηθούν πιθανές ποινικές ευθύνες της κυβέρνησης του; Γιατί στον ποινικό κώδικα της χώρας μας και ειδικότερα στα άρθρα 207 και 215 ξεκάθαρα ορίζεται πως «όποιος παραποιεί ή νοθεύει μεταλλικό νόμισμα ή χαρτονόμισμα οποιουδήποτε κράτους ή εκδοτικής αρχής, είτε κατά είτε πριν από το χρόνο νόμιμης κυκλοφορίας του είτε κατά το διάστημα κατά το οποίο γίνεται δεκτό προς ανταλλαγή από τους αρμόδιους φορείς, με σκοπό να το θέσει σε κυκλοφορία σαν γνήσιο, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή…».

Επίσης το άρθρο 215 ορίζει για περιπτώσεις σαν του κ. Βαρουφάκη και της τότε συνυπεύθυνης κυβέρνησης πως «όποιος θέτει παράνομα σε κυκλοφορία στην Ελλάδα ανώνυμες ομολογίες που περιέχουν υπόσχεση πληρωμής ορισμένου χρηματικού ποσού τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών».

Δεν είμαστε εισαγγελείς κι ούτε φυσικά θεωρούμε πως οι εισαγγελείς θα δώσουν λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας. Όμως μετά από μια λαϊκιστική λαίλαπα συκοφαντιών, ψεμάτων και συμβολαίων πολιτικής εξόντωσης, ο λαός έχει δικαίωμα να μάθει. Και η Δικαιοσύνη να ερευνήσει. Γιατί ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ: Εμείς οι κακοί δημοσιογράφοι, τα παπαγαλάκια όπως μας έλεγε ο αλάνθαστος τότε πρωθυπουργός, φωνάζαμε για την ακαταλληλότητα του τότε κυβερνητικού σχήματος, για τον κίνδυνο των capital controls που έρχονταν, για το φόβο του GREXIT. Αν ο κ. Τσίπρας δεν άκουγε ή δεν καταλάβαινε τότε ανοίγονται δύο δρόμοι: είτε ήταν λίγος για τη θέση που ανέλαβε, είτε υπηρετούσε ένα άλλο, επικίνδυνο για τον τόπο σχέδιο.