Βασίλης Στεφανακίδης

Μια διόλου κολακευτική θέση, εν πολλοίς βέβαια αναμενόμενη μετά τα κύματα επιδρομών που έχουν σημειωθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια τόσα στα κέρδη των επιχειρήσεων όσο και στα εισοδήματα των πολιτών.

Τα στοιχεία της έκθεσης βέβαια λαμβάνουν υπόψη τους συντελεστές που ίσχυαν μέχρι πριν από μερικούς μήνες καθώς η νέα κυβέρνηση ήδη έχει αποφασίσει μειώσεις ακόμα και για τα εταιρικά κέρδη της τρέχουσας χρονιάς αλλά και μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ και τα μερίσματα.

Προφανώς η εικόνα θα είναι διαφορετική μετά από αυτές τις θετικές παρεμβάσεις, πλην όμως θα απέχει κατά πολύ από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ αλλά και των άμεσων ανταγωνιστών μας τόσο μέσα στην ΕΕ όσο και στην ευρύτερη γεωγραφική γειτονιά μας.

Το οξύμωρο δε, που διαπιστώνει η έκθεση, είναι πως παρά τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές και τη παρεπόμενη μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, τα φορολογικά έσοδα δεν σημειώνουν την ανάλογη αυξητική πρόοδο, αλλά συρρίκνωση.

Αντίθετα σε άλλες χώρες όπου μειώθηκε η φορολογία, παρατηρείται αύξηση εσόδων, γεγονός που υποδηλώνει πως όσο μεγαλύτερη η φορολογία τόσο περισσότερα τα “κίνητρα” για φοροαποφυγή αλλά και μείωση της ανάπτυξης με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Φυσικά και δεν χρειαζόμαστε τον ΟΟΣΑ ή κάποιες βαθυστόχαστες επιστημονικές αναλύσεις για να μάθουμε τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή οι υψηλοί φόροι σκοτώνουν την ανάπτυξη, κόβουν θέσεις εργασίας και τροφοδοτούν την παραοικονομία με “μαύρο χρήμα”.

Αρκεί να αναλογισθούμε όλοι τι συνέβαινε όλα τα προηγούμενα χρόνια, για παράδειγμα με τον ΦΠΑ 24% στην εστίαση . Όλοι θα έχουμε συναντήσει, άσχετα αν συναινέσαμε ή όχι, την περίπτωση κάποιου εστιάτορα να μας προτείνει δυο λογαριασμούς. Ένα με απόδειξη και ΦΠΑ 24% πάνω στην κατανάλωση μας και ένα άλλο χωρίς απόδειξη και μειωμένο κατά 15-20%.

Από τον Αύγουστο αυτός ο υπερβολικός ΦΠΑ μειώθηκε στο 13%.Λύθηκε το πρόβλημα ; Σε μεγάλο βαθμό οι τιμές καταλόγου από τους έντιμους επαγγελματίες μειώθηκαν, όπως μειώθηκε κι αυτή η “ντροπιαστική” συναλλαγή μεταξύ ταβερνιάρη και πελάτη. Το τελικό αποτέλεσμα αν θα είναι θετικό για τα κρατικά έσοδα ή αν έγινε μια τρύπα στο νερό, θα το μάθουμε προσεχώς όταν θα γίνει απολογισμός από τις εισπράξεις ΦΠΑ. Οφείλουμε βέβαια να θυμίσουμε πως όταν ο Σαμαράς μείωση κι αυτός τον ΦΠΑ στην εστίαση, τα έσοδα όχι μόνο δεν μειώθηκαν αλλά αυξήθηκαν κιόλας. Ελπίζουμε τα 4,5 χρόνια της έτι περαιτέρω επιδείνωσης των οικονομικών των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, να μη δείξουν διαφορετική εικόνα και πάει στράφι αυτή η σωστή και λογική απόφαση μείωσης του ΦΠΑ εστίασης και στο τέλος την πληρώσει κάποιος άλλος τομέας της οικονομίας.

Πέραν αυτών όμως, ο δρόμος που έχει να διανύσει η χώρα μέχρι να γίνει φορολογικά ανταγωνιστική αλλά και ελκυστική σε επενδύσεις( γιατί δεν είναι μόνο η φορολογία που αποτρέπει επενδυτές), είναι μακρύς.

Χρειάζεται σκληρή δουλειά από την κυβέρνηση και πολλές μικρές έξυπνες λύσεις για τα μυριάδες σωρευμένα προβλήματα και παθογένειες της Ελληνικής οικονομίας. Και φυσικά να κρατηθεί αμείωτος ο “ενθουσιασμός” και η εργατικότητα των μελών της κυβέρνησης των πρώτων ημερών, γιατί σκόρπιες πληροφορίες κάνουν λόγο για σημάδια κούρασης σε ορισμένους, από τη στιγμή που βρέθηκαν μπροστά σε μη αναμενόμενα εμπόδια. Κι αυτό προκύπτει και από την ειδησεογραφία του κυβερνητικού έργου και των πρωτοβουλιών που τις τελευταίες δυο εβδομάδες μοιάζουν να εξαντλήθηκαν. Ελπίζουμε ο πρωθυπουργός να τους τσεκάρει σύντομα και να εκτιμήσει τι έκανε ο καθένας με τους στόχους που του έθεσε.