Βασ. Αναστασόπουλος

«Γίδια, ε γίδια»... «Ζώα όρθια»... «Πρόβατα»... Ναι, σε σας μιλάω... Κάνετε πώς δεν καταλαβαίνετε; Σε σας, που πήγατε και ψηφίσατε τον Τσίπρα δυο φορές, τον Γενάρη και τον Σεπτέμβρη του '15. Σε σας, που του δώσατε 62% στο δημοψήφισμα και την επόμενη κιόλας μέρα το πήρε το «Όχι» σας, σας το... έτριψε στη μούρη και το έκανε «Ναι». Κορόιδα, καλά να πάθετε. Πιστέψατε τον ψεύτη. Τον απατεώνα. Τον πολιτικό αλήτη. Το τσογλάνι, που λέει κι ο Θόδωρος ο Πάγκαλος -α, όλα κι όλα, ο Θόδωρος ξέρει τι λέει. Όπως άλλωστε και κάθε ένας, που εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια...

Ποιος είμαι εγώ που σας βρίζω, θα αναρωτηθείτε. Που σας κουνάω το δάχτυλο, που σας κατηγορώ, που σας κρίνω για το πώς ψηφίσατε όχι μία, αλλά δύο φορές μέσα στο 2015 και συνυπογράψατε τη θανατική καταδίκη της χώρας. Μα, δεν με αναγνωρίζετε; Είμαι ο τιμητής των πάντων, ο απόλυτος κριτής, ο ξερόλας, ο αλάνθαστος. Εγώ που ψήφισα Σαμάρα τον Ιανουάριο του 2015 και Μεϊμαράκη τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Εγώ που 40 χρόνια ψήφιζα ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και ξανά μανά από την αρχή. Αυτοί μας έσωζαν τόσα χρόνια, μας κοίταζαν στα μάτια και μας έλεγαν αλήθειες και θα μας είχαν σώσει ξανά, αν δεν πηγαίνατε εσείς τα «γίδια», τα «ζώα» να ψηφίσετε τον Τσίπρα.

Επιχειρήματα έχω; Πώς, αμέ! Βεβαίως και έχω. Έχω το... mail Χαρδούβελη. Που δεν το είχαν δεχτεί οι καλοί μας οι εταίροι, αλλά το έχω κάνει «σημαία» και την ανεμίζω, ότι χάρη σε αυτό θα είχαμε ήδη βγει από τα Μνημόνια; Γιατί, για να 'χουμε καλό ρώτημα, η ΠΑΣΟΚάρα δεν θα μας είχε σώσει -για άλλη μια φορά; Εσείς φταίτε, αγνώμονες, που δεν καταλάβατε ποτέ πόσο καλό μας έκανε ο Αντρέας που μας έβαλε όλους στο Δημόσιο και ο Σημίτης που μας έβαλε στο ευρώ -τι κι αν δεν μας ρώτησε ποτέ; Λεπτομέρειες...

Εγώ είμαι, λοιπόν, που σας κουνάω το δάχτυλο. Ο τιμητής της ελεύθερης βούλησης, της ελεύθερης ψήφου, της δημοκρατίας της ίδιας. Που καταδικάζω συλλήβδην το 36% του ελληνικού λαού, αλλά... ξεχνάω, όλως τυχαίως, να αναφέρω ότι υπήρξα μειοψηφία. Είναι κι αυτή μια... λεπτομέρεια που με βολεύει να την παραλείψω.

Και τώρα που βλέπω τη ΝΔ να προηγείται στις δημοσκοπήσεις, αναθαρρώ. Γιατί οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν τις τάσεις της κοινωνίας, έτσι δεν είναι; Γιατί είμαι βέβαιος πώς έρχεται η ώρα του Κυριάκου -άλλο αν η συσπείρωση της ΝΔ έχει πιάσει «ταβάνι» πολύ πριν τις εκλογές και τα ποσοστά της δεν λένε να «ξεκολλήσουν». Κάποιοι νομίζουν πώς ο λαός ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά, αλλά μάλλον δεν έχουν βγει να ρωτήσουν και τον κόσμο. Γιατί, όσοι μιλάνε με τον κόσμο, ξέρουν. Για κάθε έναν που λέει «ο Τσίπρας μας κορόιδεψε», υπάρχει ένας που αντιτείνει «σιγά μην ψηφίσω Μητσοτάκη». Για κάθε έναν που παρατηρεί ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μαζέψει όλα τα... λαμόγια του παλιού ΠΑΣΟΚ», υπάρχει άλλος ένας που βλέπει το... νέο ΠΑΣΟΚ της Φώφης και τον πιάνουν τα γέλια -ή τα κλάματα, εξαρτάται από την οπτική γωνία... Αυτή είναι η πραγματικότητα που δεν συμφέρει να πουν οι δημοσκοπήσεις. Και κάποιοι βιάζονται πολύ, παρά πολύ... Αφού δεν τους βγήκε το αφήγημα της «αριστερής παρένθεσης», τώρα έχουν αλλάξει τροπάριο. Τώρα λένε «μετά την τετραετία, φεύγουν»...

Και άντε να συμφωνήσεις ότι φεύγουν. Για να έρθουν ποιοι; Αυτοί που μας... έσωζαν 40 χρόνια, αλλά δεν σωθήκαμε ποτέ; Αυτοί που έφαγαν και δεν χόρτασαν ακόμα; Αυτοί που τέσσερις δεκαετίες... προθερμαίνονταν, και τώρα θα μπουν στη μάχη και θα τα κάνουν όλα σωστά; Αυτοί που δεν ζήτησαν ποτέ «συγγνώμη»;

Ο Τσίπρας, τουλάχιστον, το είπε: «Έκανα μεγάλα λάθη». Το παραδέχτηκε, το αναγνώρισε. Αρκεί αυτό; Όχι βέβαια! Αλλά είναι μια κάποια πρόοδος, σε σχέση με όσους ισχυρίζονται πώς στις μέρες τους ήταν όλα καμωμένα σωστά και πώς έτσι μπορούν να ξαναγίνουν.

Λέτε τα «γίδια», τα «ζώα τα όρθια» να πιστέψουν πάλι αυτόν τον «τσόγλανο»; Να πειστούν από τη... μισή «συγγνώμη» του; Ποιος ξέρει; Οι... ποιμένες είναι βέβαιοι πώς αυτή τη φορά το... κοπάδι θα κατευθυνθεί στο σωστό... βοσκοτόπι. Κι εκεί, ως γνωστόν, ο σανός έχει άλλη ποιότητα, άλλη γεύση...

ΥΓ: Ήθελα να γράψω κάτι και για τα... 100 δισεκατομμύρια, που ήταν το κόστος της διαπραγμάτευσης Βαρουφάκη για την ελληνική οικονομία. Τα 100 δισεκατομμύρια, που τα πήραν όλοι «copy-paste» από τον Ρέγκλινγκ και τα υιοθέτησαν, μόνο που με την ίδια τη μέθοδο Ρέγκλινγκ, τα 100 βγαίνουν... δέκα. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...