Βασ. Αναστασόπουλος

Την ώρα που τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης ανακαλύπτουν -αίφνης- την περίπτωση της Ισλανδίας, τα τεκταινόμενα στην οποία μετά την περίοδο της κρίσης απέφευγαν συστηματικά να αναδείξουν, στην Ελλάδα οι ελπίδες να ακολουθήσουμε κάποτε το παράδειγμα των συμπαθών «ψαράδων» είναι από λιγοστές έως ανύπαρκτες...

Δεν είναι μόνο το ισλανδικό δημοψήφισμα και η άρνηση αποπληρωμής των χρεών που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις τους η ή απομάκρυνση από την εξουσία των πολιτικών εκείνων που ευθύνονται για τη χρεοκοπία της χώρας. Οι Ισλανδοί θα μπορούσαν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση για κάθε ευνομούμενο κράτος, το οποίο π.χ. δεσμεύει από τη μία τους τραπεζικούς λογαριασμούς των πολιτών για χρέη άνω των 4.000 ευρώ αλλά, από την άλλη, αρνείται πεισματικά να καθίσει στο εδώλιο τους υπεύθυνους για τη δημιουργία των ελλειμμάτων και τη διαχείριση της κρίσης χρέους...
 
Ενδεικτική είναι, εξάλλου, όσον αφορά στην ελληνική περίπτωση, η στάση των κομμάτων απέναντι στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το έλλειμμα του 2009. Η ΝΔ και το ΚΚΕ απέχουν και τα λοιπά κόμματα συμμετέχουν... απρόθυμα, με το ΠΑΣΟΚ να διατρανώνει προς πάσα κατεύθυνση ότι είναι το ίδιο που την επιθυμεί, προκειμένου να ξεκαθαρίσει το τοπίο γύρω από τυχόν ευθύνες του τέως πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου και του τέως «τσάρου» της οικονομίας, Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Ας μην κατηγορήσουμε, ωστόσο, για προκατάληψη την ελληνική κοινωνία, επειδή δεν υπάρχει ούτε ένας εκεί έξω, που να πιστεύει ότι θα υπάρξει πόρισμα με αναφορά σε ευθύνες πολιτικών προσώπων...
 
Στην Ισλανδία, αντίθετα, ο πρώην πρωθυπουργός και ηγέτης του συντηρητικού Κόμματος της Ανεξαρτησίας, Γκέιρ Χάαρντε, καλείται να αντιμετωπίσει τη Δικαιοσύνη, κατηγορούμενος για πράξεις και παραλείψεις που απορρέουν από την άσκηση των καθηκόντων του! Ο κ. Χάαρντε οδηγείται ενώπιον του ειδικού δικαστηρίου, κατηγορούμενος ότι εξέθεσε σε κίνδυνο τα συμφέροντα της Ισλανδίας κατά τη διάρκεια της κρίσης στο τραπεζικό σύστημα της χώρας το 2008, με τελική κατάληξη τη χρεοκοπία της. Εάν κριθεί ένοχος, ο πρώην πρωθυπουργός αναμένεται να καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης δύο ετών. Διαβάστε περισσότερα εδώ
 
Άδικα μας ανοίγει η «όρεξη», όμως... Η ελληνική κοινωνία «διψάει» για απονομή δικαιοσύνης, είναι όμως «ηλίου φαεινότερο» ότι ειδικά δικαστήρια για το έλλειμμα και την κρίση χρέους στη χώρα μας δεν θα στηθούν ποτέ. Ας μείνουμε λοιπόν να θαυμάζουμε την τόλμη και τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στο μακρινό Ρέικιαβικ, την ώρα που, στην εγχώρια πολιτική σκηνή, θα επικρατεί για άλλη μια φορά η «ομερτά» -ή νόμος της σιωπής...