Αντώνης Πανούτσος

Η αρχή μου στις δημοτικές εκλογές είναι ότι ψηφίζεις δήμαρχο στην περιοχή όπου μένεις. Αν δεν μένεις εκεί όπου ψηφίζεις, έχεις τόσο δικαίωμα να επιλέγεις τον δήμαρχο όπου θα κάνει κουμάντο στην καθημερινότητα του άλλου όσο το να ψηφίζεις τον δήμαρχο στο Ελσίνκι. Για την επιδοκιμασία ή την αποδοκιμασία στην κυβέρνηση και την πολιτική της υπάρχουν οι ευρωεκλογές.

Στην περίπτωση που μένεις εκεί όπου ψηφίζεις υπάρχουν μερικοί απλοί κανόνες για να επιλέξεις τον σωστό δήμαρχο. Αν δεν πιστεύετε ότι τα σκουπίδια διαιρούνται σε μνημονιακά και αντιμνημονιακά, ο υποψήφιος που είπε ότι ψηφίζοντας τον «Η Ελλάδα θα στείλει το μήνυμα στην Ευρώπη ότι “φτάνει πια”» πρέπει να μαυριστεί συνοπτικά. Οσο ευρωπαϊκό ενδιαφέρον υπάρχει για το τι πιστεύει για την Ευρωπαϊκή Ενωση ο νέος δήμαρχος του Kingston Upon Thames άλλο τόσο και λιγότερο υπάρχει και για τις πολιτικές απόψεις του νέου δημάρχου Καλλιθέας.

Στα επιμέρους, το αν ο υποψήφιος δήμαρχος μένει στην περιοχή όπου βάζει υποψηφιότητα παίζει κάποιον ρόλο ανάλογα με το μέγεθος της πόλης. Ο υποψήφιος ενός νησιού είναι σημαντικό να μένει στο νησί, ενώ ο υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας, και να μένει εκεί, δεν υπάρχει περίπτωση να ξέρει όλη την πόλη. Οι πιθανότητες δηλαδή του να έχει πάει -εκτός βέβαια της προεκλογικής εκστρατείας- το ίδιο εξάμηνο στο Κολωνάκι, στη Λαμπρινή και τον Κολωνό είναι όσες να έχει πάει για σαφάρι στην Αφρική και για σκι στις Αλπεις.

Ενας άλλος κανόνας είναι ότι όσο περισσότερα celebrities από αυτά που εμφανίζονται στα μεσημεριανάδικα έχει το ψηφοδέλτιο τόσο πιο μάπα είναι. Προφανώς, ένα ψηφοδέλτιο δεν πρέπει να έχει μόνο καθηγητές πανεπιστημίων αλλά όποιος υποψήφιος έχει μιλήσει πάνω από έξι ώρες με τη Φαίη Σκορδά έχει μπει ακριβώς γι’ αυτό, επειδή τον θυμάστε μαζί της.
Αν ο υποψήφιος είναι ο νυν δήμαρχος, θυμηθείτε ποιους έφερε στα δημοτικά φεστιβάλ. Αν ήταν έντεχνοι που έπαιξαν μια ώρα κιθάρα και την πούλεψαν με ελαφριά πηδηματάκια, σημαίνει ότι έπαιξαν χωρίς μουσικούς το μισό πρόγραμμα που θα έπαιζαν σε μαγαζί. Και το χρέωσαν ολόκληρο. Επίσης, αν ήταν ηθοποιοί γνωστοί από την τηλεόραση που έπαιξαν αρχαία τραγωδία, σημαίνει ότι κάνανε το κέφι τους με λεφτά των δημοτών που κανένας επιχειρηματίας δεν θα έδινε για να παίξουν στην επιχείρησή του. Τα φεστιβάλ έπρεπε να υπάρχουν για να εμφανίζονται καλλιτέχνες που δεν θα μπορούσατε διαφορετικά να δείτε και όχι για καλοκαιρινές αρπαχτές σαν να ζούμε ακόμα στην εποχή όπου υπήρχαν τα μπουλούκια.

Επίσης μαυρίστε κάθε δήμαρχο του οποίου η πρώτη δικαιολογία για τα χάλια της πόλης του ήταν ότι δεν είναι δική του αρμοδιότητα αλλά της Περιφέρειας, του ΥΠΕΧΩΔΕ, της ΔΕΗ ή της UNICEF. Αν δεν έχει το ειδικό βάρος να σηκώσει ένα τηλέφωνο και να του απαντήσουν ώστε να γίνει η δουλειά, δεν υπάρχει λόγος να είναι δήμαρχος.