Αλέξανδρος Κασιμάτης

Η J P Morgan σε έκθεση της για την Ελλάδα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το μεγαλύτερο ρίσκο για την ελληνική αγορά  και κατ΄ επέκταση οικονομία, είναι οι πρόωρες εκλογές.  Οι αναλυτές της αμερικάνικης τράπεζας προβλέπουν ακόμη ότι οι εκλογές θα γίνουν φέτος και  εκτιμούν  ότι ο ΣΥΡΙΖΑ  έχει κάνει αλλαγές για να αναλάβει κυβερνητική εντολή χωρίς να κινηθεί εκτός ευρωπαικού  πλαισίου.

Οι αναλυτές της μεγαλύτερης αμερικάνικης τράπεζας στην έκθεση τους καταγράφουν τον πιο σοβαρό κίνδυνο που διατρέχει σήμερα η χώρα. Πολιτική αστάθεια που μπορεί να πυροδοτήσει το αποτέλεσμα των ευροεκλογών από την αγανάκτηση ενός κόσμου που δεν αντέχει πλέον να πληρώνει τόσους πολλούς διαφορετικούς φόρους. Στο σημείο που φτάσαμε, αφού καταστράφηκε  το 25% της ελληνικής οικονομίας και η ζωή εκατομμυρίων ελλήνων, έχουν απομείνει άλλες λογικές επιλογές πέραν του να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε την προσπάθεια ;

Πόσο όμως αποτελεσματική μπορεί να είναι η επίκληση στη λογική με τις σημερινές συνθήκες; Ο Ολι Ρεν μιλώντας στις 13 Ιανουαρίου στην οικονομική επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου για τις ευθύνες της Τρόικας, επαναλάμβανε  συνεχώς ότι οι εθνικές κυβερνήσεις που έλαβαν διάσωση  είχαν και την τελική ευθύνη για τα μέτρα λιτότητας που συνόδευαν τη βοήθεια. Οπου οι κυβερνήσεις, είπε ο Ο. Ρεν,     ανέλαβαν την ευθύνη των μέτρων τα προγράμματα διάσωσης λειτούργησαν.

Με απλά  λόγια ο Ρεν λέει  ότι η Ελλάδα επέλεξε το είδος των μέτρων και προτίμησε να  κάνει πολλά στον τομέα των εσόδων και λιγότερα στον τομέα των δαπανών. Τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ  προτίμησαν να μειώσουν -γενικώς και αδιακρίτως- μισθούς, συντάξεις και απέφυγαν με κάθε τρόπο να κάνουν την σημαντικότερη και πιο αναγκαία μεταρρύθμιση: Να θίξουν την αναποτελεσματική δομή και οργάνωση του Δημοσίου.  Δραματικές περικοπές επί δικαίων και αδίκων για να προστατευθεί ένα  κράτος που ανοίγει την πόρτα της φυλακής στον κάθε Ξηρό. Και ταυτόχρονα να προστατευτεί ο  πολιτικός  κόσμος  ώστε  να συνεχίσει  να τοποθετεί  διάφορους Τομπούλογλου, να καταργεί τα αφορολόγητα των πολιτών αλλά να διατηρεί των βουλευτών, να μειώνει τους   μισθούς και τις συντάξεις αλλά όχι και των εκπροσώπων του λαού κόκ

Οι πολίτες ότι έδωσαν, έδωσαν και όσοι μπορούν ακόμη,  θα συνεχίσουν να δίνουν.  Αλλά για να έχει αποτέλεσμα η επίκληση στην λογική, ώστε ο ελληνικός λαός «να μην κλωτσήσει την καρδάρα  με το γάλα» λίγο πριν τον τερματισμό,  χρειάζεται να αναγνωρίσει τις ευθύνες της και η και η πολιτική τάξη της χώρας. Να τις αναγνωρίσει έμπρακτα όμως, σταματώντας να διαχειρίζεται το κράτος σαν προέκταση του κόμματος. Και ο πιο πειστικός τρόπος είναι   οι πολιτικοί να αρχίσουν να δίνουν  -κάτι έστω- από τα κεκτημένα τους.