Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι φυσικές καταστροφές δεν είναι πλέον σπάνιο γεγονός για την Ελλάδα. Η κλιματική αλλαγή κάνει διαρκώς αισθητή την παρουσία της, τα τελευταία χρόνια, με τα παραδείγματα να είναι πολλά.
«Ναι» στην Ευρώπη με κείμενο-παρέμβαση λένε 50 πανεπιστημιακοί - Ασαφές το δημοψήφισμα
«Ναι» στην Ευρώπη με κείμενο-παρέμβαση λένε 50 πανεπιστημιακοί - Ασαφές το δημοψήφισμα
Προειδοποιούν ότι όσες φορές η Ελλάδα απομονώθηκε, καταποντίστηκε - Υπενθυμίζουν τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 και τη Μικρασιατική Εκστρατεία, στην Κύπρο το 1974
Ένα ισχυρό «ναι» στην Ευρώπη λένε 50 πανεπιστημιακοί καθηγητές διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών υπογράφοντας κοινό κείμενο με το οποίο προειδοποιούν για καταποντισμό αν η χώρα απομονωθεί και «άμεση και οξύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση» αν υπάρξει έξοδος από την Ευρωζώνη.
Οι πανεπιστημιακοί χαρακτηρίζουν «ασαφές» το ερώτημα του δημοψηφίσματος και τονίζουν ότι «θα αφορά ουσιαστικά – και θα εκληφθεί διεθνώς ότι αφορά – τη συναίνεση των Ελλήνων πολιτών για τη διατήρηση ή την ανατροπή του ιστορικού αυτού κεκτημένου» της συμμετοχής της Ελλάδας στον πυρήνα του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Όπως υπενθυμίζουν «όσες φορές η Ελλάδα εντάχθηκε σε έναν ευρύτερο συνασπισμό Δυνάμεων κατάφερε και βγήκε ωφελημένη εδαφικά, πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά – με μια λέξη εθνικά: στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, στον Ψυχρό Πόλεμο. Αντίθετα, όσες φορές έμεινε απομονωμένη, καταποντίστηκε: στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, στη Μικρασιατική Εκστρατεία, στην Κύπρο το 1974».
Το κείμενο που υπογράφουν οι πανεπιστημιακοί έχει ως εξής:
ΝΑΙ στην Ευρώπη
Κείμενο-παρέμβαση από πανεπιστημιακούς καθηγητές διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών
Η συμμετοχή της Ελλάδας στον πυρήνα του ευρωπαϊκού εγχειρήματος είναι το μεγαλύτερο ιστορικό κεκτημένο των τελευταίων δεκαετιών. Με δεδομένη την πρωτοφανή ασάφεια του ερωτήματος της 5ης Ιουλίου, το δημοψήφισμα θα αφορά ουσιαστικά – και θα εκληφθεί διεθνώς ότι αφορά – τη συναίνεση των Ελλήνων πολιτών για τη διατήρηση ή την ανατροπή του ιστορικού αυτού κεκτημένου.
Η επιλογή πάνω σε ζητήματα που θα καθορίσουν τις σχέσεις της Ελλάδας με το ευρωπαϊκό και το διεθνές περιβάλλον, πρέπει να βασίζεται σε γνώση των πραγματικών δεδομένων και της ιστορικής εμπειρίας. Ιστορικά, όσες φορές η Ελλάδα εντάχθηκε σε έναν ευρύτερο συνασπισμό Δυνάμεων κατάφερε και βγήκε ωφελημένη εδαφικά, πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά – με μια λέξη εθνικά: στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, στον Ψυχρό Πόλεμο. Αντίθετα, όσες φορές έμεινε απομονωμένη, καταποντίστηκε: στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, στη Μικρασιατική Εκστρατεία, στην Κύπρο το 1974.
Μεταπολιτευτικά, η ευρωπαϊκή στρατηγική της Ελλάδας στόχευε στην εξασφάλιση ενός μέλλοντος χωρίς δικτατορίες, εμφύλιες διαμάχες και εθνικές περιπέτειες, πολιτικές και οικονομικές. Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση – παρά τις εμμονές συγκεκριμένων κρατών που επέτρεψαν την πλάστιγγα να γείρει υπερβολικά προς την κατεύθυνση της λιτότητας – βρίσκεται σε αναζήτηση νέων ισορροπιών. Στην προσπάθεια αυτή, το μέγιστο ζητούμενο είναι η Ελλάδα να μπορέσει να συμμετάσχει ενεργά και εποικοδομητικά στον πυρήνα της διαδικασίας, όχι να υποστεί την ήττα της εξόδου.
Έξοδος από την ευρωζώνη ανοίγει θεσμικά και πολιτικά το δρόμο προς την έξοδο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία που αναδιαμορφώνει τόσο την Ευρώπη όσο και τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, περιοχές στις οποίες μόνο η σταθερότητα των ευρωπαϊκών και ατλαντικών δομών μπορεί να εγγυηθεί ειρήνη και ευημερία. Επιπλέον, η έξοδος από την ευρωζώνη θα προκαλούσε άμεση και οξύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση. Θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτο πληθωρισµό, κατάρρευση του τραπεζικού συστήµατος, µαζική φτωχοποίηση. Το δε πλήγμα στο διεθνές κύρος και την αξιοπιστία της χώρας θα ήταν ανυπολόγιστο.
Με γνώση και με αίσθημα ευθύνης τασσόμαστε υπέρ της επιλογής του ΝΑΙ στην Ευρώπη, αποτρέποντας την εθνική ήττα της εξόδου από το ευρώ και ανοίγοντας ξανά το δρόμο σε περαιτέρω διαπραγμάτευση. Η Ελλάδα της ευθύνης, του μόχθου, της δημιουργίας και της εξωστρέφειας, η Ελλάδα που θέλει και μπορεί να κερδίσει το στοίχημα της εθνικής ανασυγκρότησης και της διεθνούς ανταγωνιστικότητας δεν μπορεί παρά να υποστηρίξει τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Αλλιώς θα καταλήξουμε όλοι μας έκπληκτοι στο καβαφικό:
«Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω».
1. Αρβανιτόπουλος, Κ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
2. Βανδώρος, Σ. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
3. Βαράκη, Μ. (Kadir Has University)
4. Γεροδήμος, Ρ. (University of Bournemouth),
5. Γκόφας, Α. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
6. Γρηγοριάδης, Ι. (Bilkent University)
7. Δαλακούρα, Κ. (London School of Economics),
8. Εξαδάκτυλος, Θ. (University of Surrey),
9. Ζαρταλούδης, Σ. (University of Birmingham)
10. Ιωακειμίδης, Π. (Πανεπιστήμιο Αθηνών),
11. Καιρίδης, Δ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
12. Καραγιάννης, Γ. (IBEI και Universitat Pompeu Fabra)
13. Καραγιάννης, Μ. (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας),
14. Καραγιαννοπούλου, Χ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
15. Καραμούζη, Ε. (University of Sheffield),
16. Καρυώτης, Γ. (University of Glasgow)
17. Κλάψης, Α. (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο),
18. Κοτέλης, Α. (Zirve University)
19. Κωνσταντινίδης, Ν. (University of Cambridge),
20. Λάβδας, Κ. (Tufts University),
21. Λαδή, Σ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
22. Λαλαγιάνη, Β. (ΠΑΠΕΛ)
23. Λιαρόπουλος, Α. (Πανεπιστήμιο Πειραιώς),
24. Μανώλη, Π. (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
25. Μπέλλου, Φ. (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας),
26. Ξενάκης, Δ. (Πανεπιστήμιο Κρήτης),
27. Οικονομίδης, Σ. (London School of Economics),
28. Παϊπάης, Β. (University of St Andrews),
29. Παπαδημητρίου Δ. (University of Manchester),
30. Παπαδημητρίου, Π. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
31. Παπάζογλου, Μ. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
32. Παπασωτηρίου, Χ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
33. Πασσάς, Α. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
34. Πελαγίδης, Θ. (Πανεπιστήμιο Πειραιώς),
35. Πλατιάς, Α. (Πανεπιστήμιο Πειραιώς),
36. Σέρμπος, Σ. (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο)
37. Σκλιάς, Π. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
38. Στασινόπουλος, Γ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
39. Τζιφάκης, Ν. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
40. Τριανταφύλλου, Δ. (Kadir Has University)
41. Τσάκωνας, Π. (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
42. Τσαρδανίδης, Χ. (Πανεπιστήμιο Αιγαίου),
43. Τσαρούχας, Δ. (Bilkent University)
44. Τσιλιώτης, Χ. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
45. Τσινισιζέλης, Μ. (Πανεπιστήμιο Αθηνών),
46. Υφαντής, Κ. (Πανεπιστήμιο Αθηνών),
47. Φακιολάς, Ε. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
48. Φραγκονικολόπουλος, Χ. (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
49. Χουλιάρας, Α. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
50. Χρυσοχόου, Δ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
Οι πανεπιστημιακοί χαρακτηρίζουν «ασαφές» το ερώτημα του δημοψηφίσματος και τονίζουν ότι «θα αφορά ουσιαστικά – και θα εκληφθεί διεθνώς ότι αφορά – τη συναίνεση των Ελλήνων πολιτών για τη διατήρηση ή την ανατροπή του ιστορικού αυτού κεκτημένου» της συμμετοχής της Ελλάδας στον πυρήνα του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Όπως υπενθυμίζουν «όσες φορές η Ελλάδα εντάχθηκε σε έναν ευρύτερο συνασπισμό Δυνάμεων κατάφερε και βγήκε ωφελημένη εδαφικά, πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά – με μια λέξη εθνικά: στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, στον Ψυχρό Πόλεμο. Αντίθετα, όσες φορές έμεινε απομονωμένη, καταποντίστηκε: στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, στη Μικρασιατική Εκστρατεία, στην Κύπρο το 1974».
Το κείμενο που υπογράφουν οι πανεπιστημιακοί έχει ως εξής:
ΝΑΙ στην Ευρώπη
Κείμενο-παρέμβαση από πανεπιστημιακούς καθηγητές διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών
Η συμμετοχή της Ελλάδας στον πυρήνα του ευρωπαϊκού εγχειρήματος είναι το μεγαλύτερο ιστορικό κεκτημένο των τελευταίων δεκαετιών. Με δεδομένη την πρωτοφανή ασάφεια του ερωτήματος της 5ης Ιουλίου, το δημοψήφισμα θα αφορά ουσιαστικά – και θα εκληφθεί διεθνώς ότι αφορά – τη συναίνεση των Ελλήνων πολιτών για τη διατήρηση ή την ανατροπή του ιστορικού αυτού κεκτημένου.
Η επιλογή πάνω σε ζητήματα που θα καθορίσουν τις σχέσεις της Ελλάδας με το ευρωπαϊκό και το διεθνές περιβάλλον, πρέπει να βασίζεται σε γνώση των πραγματικών δεδομένων και της ιστορικής εμπειρίας. Ιστορικά, όσες φορές η Ελλάδα εντάχθηκε σε έναν ευρύτερο συνασπισμό Δυνάμεων κατάφερε και βγήκε ωφελημένη εδαφικά, πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά – με μια λέξη εθνικά: στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, στον Ψυχρό Πόλεμο. Αντίθετα, όσες φορές έμεινε απομονωμένη, καταποντίστηκε: στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, στη Μικρασιατική Εκστρατεία, στην Κύπρο το 1974.
Μεταπολιτευτικά, η ευρωπαϊκή στρατηγική της Ελλάδας στόχευε στην εξασφάλιση ενός μέλλοντος χωρίς δικτατορίες, εμφύλιες διαμάχες και εθνικές περιπέτειες, πολιτικές και οικονομικές. Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση – παρά τις εμμονές συγκεκριμένων κρατών που επέτρεψαν την πλάστιγγα να γείρει υπερβολικά προς την κατεύθυνση της λιτότητας – βρίσκεται σε αναζήτηση νέων ισορροπιών. Στην προσπάθεια αυτή, το μέγιστο ζητούμενο είναι η Ελλάδα να μπορέσει να συμμετάσχει ενεργά και εποικοδομητικά στον πυρήνα της διαδικασίας, όχι να υποστεί την ήττα της εξόδου.
Έξοδος από την ευρωζώνη ανοίγει θεσμικά και πολιτικά το δρόμο προς την έξοδο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία που αναδιαμορφώνει τόσο την Ευρώπη όσο και τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, περιοχές στις οποίες μόνο η σταθερότητα των ευρωπαϊκών και ατλαντικών δομών μπορεί να εγγυηθεί ειρήνη και ευημερία. Επιπλέον, η έξοδος από την ευρωζώνη θα προκαλούσε άμεση και οξύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση. Θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτο πληθωρισµό, κατάρρευση του τραπεζικού συστήµατος, µαζική φτωχοποίηση. Το δε πλήγμα στο διεθνές κύρος και την αξιοπιστία της χώρας θα ήταν ανυπολόγιστο.
Με γνώση και με αίσθημα ευθύνης τασσόμαστε υπέρ της επιλογής του ΝΑΙ στην Ευρώπη, αποτρέποντας την εθνική ήττα της εξόδου από το ευρώ και ανοίγοντας ξανά το δρόμο σε περαιτέρω διαπραγμάτευση. Η Ελλάδα της ευθύνης, του μόχθου, της δημιουργίας και της εξωστρέφειας, η Ελλάδα που θέλει και μπορεί να κερδίσει το στοίχημα της εθνικής ανασυγκρότησης και της διεθνούς ανταγωνιστικότητας δεν μπορεί παρά να υποστηρίξει τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Αλλιώς θα καταλήξουμε όλοι μας έκπληκτοι στο καβαφικό:
«Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω».
1. Αρβανιτόπουλος, Κ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
2. Βανδώρος, Σ. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
3. Βαράκη, Μ. (Kadir Has University)
4. Γεροδήμος, Ρ. (University of Bournemouth),
5. Γκόφας, Α. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
6. Γρηγοριάδης, Ι. (Bilkent University)
7. Δαλακούρα, Κ. (London School of Economics),
8. Εξαδάκτυλος, Θ. (University of Surrey),
9. Ζαρταλούδης, Σ. (University of Birmingham)
10. Ιωακειμίδης, Π. (Πανεπιστήμιο Αθηνών),
11. Καιρίδης, Δ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
12. Καραγιάννης, Γ. (IBEI και Universitat Pompeu Fabra)
13. Καραγιάννης, Μ. (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας),
14. Καραγιαννοπούλου, Χ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
15. Καραμούζη, Ε. (University of Sheffield),
16. Καρυώτης, Γ. (University of Glasgow)
17. Κλάψης, Α. (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο),
18. Κοτέλης, Α. (Zirve University)
19. Κωνσταντινίδης, Ν. (University of Cambridge),
20. Λάβδας, Κ. (Tufts University),
21. Λαδή, Σ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
22. Λαλαγιάνη, Β. (ΠΑΠΕΛ)
23. Λιαρόπουλος, Α. (Πανεπιστήμιο Πειραιώς),
24. Μανώλη, Π. (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
25. Μπέλλου, Φ. (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας),
26. Ξενάκης, Δ. (Πανεπιστήμιο Κρήτης),
27. Οικονομίδης, Σ. (London School of Economics),
28. Παϊπάης, Β. (University of St Andrews),
29. Παπαδημητρίου Δ. (University of Manchester),
30. Παπαδημητρίου, Π. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
31. Παπάζογλου, Μ. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
32. Παπασωτηρίου, Χ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
33. Πασσάς, Α. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
34. Πελαγίδης, Θ. (Πανεπιστήμιο Πειραιώς),
35. Πλατιάς, Α. (Πανεπιστήμιο Πειραιώς),
36. Σέρμπος, Σ. (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο)
37. Σκλιάς, Π. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
38. Στασινόπουλος, Γ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
39. Τζιφάκης, Ν. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
40. Τριανταφύλλου, Δ. (Kadir Has University)
41. Τσάκωνας, Π. (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
42. Τσαρδανίδης, Χ. (Πανεπιστήμιο Αιγαίου),
43. Τσαρούχας, Δ. (Bilkent University)
44. Τσιλιώτης, Χ. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
45. Τσινισιζέλης, Μ. (Πανεπιστήμιο Αθηνών),
46. Υφαντής, Κ. (Πανεπιστήμιο Αθηνών),
47. Φακιολάς, Ε. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
48. Φραγκονικολόπουλος, Χ. (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
49. Χουλιάρας, Α. (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου),
50. Χρυσοχόου, Δ. (Πάντειο Πανεπιστήμιο),
Thema Insights
Με απόλυτη επιτυχία και με μετρήσιμα αποτελέσματα, που αποδεικνύουν ότι η συνεργασία ιδιωτικού - δημόσιου τομέα μπορεί να κάνει τη μεγάλη διαφορά, ολοκληρώθηκαν τα έργα βιώσιμης διαχείρισης νερού στο Δήμο Τανάγρας, κατά τη δεύτερη φάση του προγράμματος Zero Drop Mornos.
Μια κούπα καφέ, μια αφορμή για ισότητα - Με δράσεις που ενισχύουν την καθημερινότητα και δημιουργούν νέες δυνατότητες, ο NESCAFÉ® προάγει την ισότιμη συμμετοχή και την εμπειρία μάθησης.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα
