«Χώρος Θέατρο»: Θα πεθάνω, αν πεθάνεις

      «Θα πεθάνω, αν πεθάνεις» το έργο της  Σουηδής συγγραφέως  Anna Maria Nygren δίνει την πρεμιέρα του 6 Ιανουαρίου στο «Χώρος Θέατρο» σε σκηνοθεσία Έλενας Πέγκα, και μια ομάδα ταλαντούχων νεότατων ηθοποιών, τους Γιώργο Βουβάκη, Ορέστη Καρύδα, Κατερίνα Μισιχρόνη και Αλεξάνδρα Ταβουλάρη.

       Η Έλενα Πέγκα, συγγραφέας και σκηνοθέτιδα  με σημαντική πορεία στον χώρο του πρωτοποριακού θεάτρου, μας συστήνει μία νεότατη  συγγραφέα την Anna Maria Nygren  κι ένα έργο παραβατικό  το οποίο θίγει το ζήτημα σε τι κόσμο ζούμε και σε τι κόσμο μεγαλώνουν οι σημερινοί νέοι άνθρωποι.

Το έργο
Δύο κορίτσια και δύο αγόρια καταφεύγουν πίσω από ένα δημόσιο κτίριο και πειραματίζονται με τα όρια, τον κίνδυνο, τον έρωτα, την βία, την παραβατικότητα.  Απόλυτα και ακραία συναισθήματα σε νεαρά σώματα και ψυχές επιδιώκουν σχέσεις  αγάπης και  φιλίας, σχέσεις συνύπαρξης, που εύκολα καταλήγουν επικίνδυνες και βίαιες, εύθραυστες και ασταθείς.  Το έργο μιλά για το τι σημαίνει εγκατάλειψη, μη αποδοχή, άρνηση.  Τα παιδιά που δεν είναι παιδιά, που δεν ξέρουν πώς να ζήσουν, που είναι αποκομμένα από τον κόσμο των ενηλίκων, μιμούνται πράξεις και λόγια ενός κόσμου σκοτεινού και κατεστραμμένου.  Στον κόσμο τους όλα είναι αμφίσημα.  Η αγάπη έχει την δύναμη να σώσει αλλά και να καταστρέψει την ίδια στιγμή.  Αυτά που τους προκαλούν πόνο είναι και αυτά που επιθυμούν γιατί είναι γεμάτα φόβο, αγριεμένα από την απουσία χαράς.  Όπως τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αυτόν τον κόσμο που αδιαφορεί για αυτά, έτσι και εμείς είμαστε σε έναν κόσμο που αδιαφορεί για μας και εμείς για αυτόν, είμαστε αυτά τα παιδιά που δεν ξέρουμε τι σημαίνουν οι πράξεις μας, που τις κάνουμε ενώ τις φοβόμαστε, ενώ δεν ξέρουμε τι κάνουμε.

Το σημείωμα του σκηνοθέτη
             Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η σύγχρονη δραματουργία, τι γράφουν οι συγγραφείς σήμερα σε κάθε χώρα, τι θέματα θίγουν και πως. Το έργο της νεότατης Anna Maria Nygren (γεννημένη  το 1990) ήρθε στα χέρια μου από τον Βασίλη Παπαγεωργίου που είναι συγγραφέας και μεταφραστής και διδάσκει δημιουργική γραφή στο πανεπιστήμιο Linnaeus της Σουηδίας.  Ο Βασίλης είναι μεταφραστής και δικών μου έργων από τα ελληνικά στα σουηδικά, γνωρίζει την γραφή μου, την θεματική της, την αισθητική μου.  Μου έστειλε το έργο ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ λέγοντας μου «νομίζω πως θα σου αρέσει, όταν το διάβασα αμέσως σε σκέφτηκα».  Και είχε δίκιο.  Μου άρεσε καταρχήν η φρεσκάδα του.  Αλλά και οι προβληματισμοί που βγάζει στην επιφάνεια με πολύ απλό και αφαιρετικό λόγο.  Πόσο  ο κόσμος των παιδιών αντανακλά των κόσμο των ενηλίκων;  Πόσο ο κόσμος των ενηλίκων αντανακλά των κόσμο των παιδιών;  Είναι η αθωότητα αρετή;  Τι είναι πλέον αθωότητα;  Υπάρχει;  

           Ετσι όπως έχει φτάσει η ελληνική κοινωνία της κρίσης, κομμάτια ζωής που άλλοτε μπορεί να έμοιαζαν πως συμβαίνουν κατ’ εξαίρεση σε μακρινές μητροπόλεις, τώρα συμβαίνουν μπροστά μας.  Φτώχια, εγκατάλειψη, αγριότητα, βία, εγκληματικές πράξεις, παράνοια, παραβατικότητα γίνονται ολοένα και πιο ορατές στην Αθήνα αλλά και στην ελληνική επαρχία.  Και τα παιδιά που μεγαλώνουν τώρα τα βλέπουν όλα αυτά, τα μαθαίνουν, τα συνηθίζουν και κάποια τα βιώνουν.  

         Δεν ξέρω ακόμη αν το έργο είναι αισιόδοξο ή απαισιόδοξο. Η δουλειά με τους νέους ηθοποιούς μου είναι πολύ ιδιαίτερη.  Και κοπιαστική.  Είναι κοπιαστική γιατί η ενέργεια πρέπει να είναι ανεβασμένη και τα σώματα σε φόρμα και ανάλαφρα γιατί έτσι είναι τα σώματα των ανηλίκων.  Με τους ηθοποιούς μου νιώθω σα συνομήλικη και ψάχνω μαζί τους πως θα βάλουμε το κοινό στην αίσθηση που έχουμε μέσα σε αυτό το έργο.  Που είναι άγρια και έντονη και αστεία αλλά και σοβαρή.  Ένα άγριο παιχνίδι.  Και όπως κάθε παιχνίδι ανηλίκων έχει να κάνει με τα όρια, έτσι και αυτό.  Αλλά ποιός θέτει τα όρια όταν τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς γονείς;  Χωρίς προστασία;  Χωρίς κανόνες;  Λειτουργεί το ένστικτο αυτοσυντήρησης;  Η ανάγκη για  συνύπαρξη;  Ο φόβος της απομόνωσης;      

       Το 2012 σκηνοθέτησα ΤΟ ΧΕΡΙ του Τιμ Κράουτς με την Θεοδώρα Τζήμου που είχε να κάνει με ένα κορίτσι που όταν ήταν 7 χρονών σήκωσε το χέρι της ψηλά και το κράτησε ψηλά για όλη της την ζωή – μια πράξη που είχε τρομακτικές συνέπειες αλλά και μια πράξη αντίδρασης, αντίστασης, πράξη επαναστατική. Τώρα επέλεξα αυτό το έργο γιατί έχει να κάνει με πράξεις αντιδραστικές, έχει μια επαναστατικότητα, έχει να κάνει με πολύ νέους ανθρώπους που έχουν απόλυτα συναισθήματα και τα δηλώνουν.  

       Η συνεργασία με τους νέους είναι απελευθερωτική και ταυτίζομαι μαζί τους.  Είναι φάσεις που επιλέγει ένας σκηνοθέτης:  την δεξιοτεχνία και την γνώση ή το άγνωστο και τον δυναμισμό της νιότης.  Σε αυτή την φάση με ενδιαφέρει αληθινά τι προτείνουν οι νέοι.   


H Ελενα Πέγκα
         Η Έλενα Πέγκα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Σπούδασε θέατρο και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Wesleyan στο Κονέτικατ των ΗΠΑ και σενάριο – συγγραφή θεατρικών έργων στο University of Southern California του Λος Άντζελες. Στις ΗΠΑ έζησε 10 χρόνια, όπου ξεκίνησε την καριέρα της ανεβάζοντας έργα της σε πρωτοποριακά θέατρα της Νέας Υόρκης. Στην Ελλάδα επέστρεψε τη δεκαετία του ’90, και συνέχισε να γράφει θέατρο, πεζογραφία και σενάρια αλλά και να σκηνοθετεί.

         Ξεχώρισε γρήγορα για τις νεωτεριστικές, ανατρεπτικές και προκλητικές δουλειές της. Γράφει και σκηνοθετεί έργα με σύγχρονο λόγο και προβληματισμό και έχει συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Αθηνών, το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ, τούς Δελφούς, το Αμόρε, το Θέατρο Του Νέου Κόσμου, τα Δημήτρια, με το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, και πρόσφατα με το Δηπεθέ Καλαμάτας.

        Έργα της έχουν μεταφραστεί (και κάποια έχουν επίσης εκδοθεί) στα Ολλανδικά, Σουηδικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Αγγλικά, και έχουν παρουσιαστεί στο Σαν Φρανσίσκο, στη Νέα Υόρκη, στη Λισαβόνα, στην Ολλανδία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στην Γαλλία, στο Λονδίνο.

        Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε πολλά Φεστιβάλ στο εξωτερικό. Ήταν υπότροφος στην Μπιενάλε της Βόννης το 1998, στο TheaterTreffen στο Βερολίνο το 2001, και στο IMEC στην Καέν της Γαλλίας το 2014. Έχει συνεργαστεί για δύο χρονιές με το Kitchen Center for Performing Arts της Νέας Υόρκης και τη βραβευμένη χορογράφο RoseAnne Spradlin το 1996 & 1997. Επίσης, έχει συνεργαστεί με το Menagerie Theatre του Cambridge της Αγγλίας το 2005 & 2011.

       Έγραψε το σενάριο για τη βραβευμένη ταινία του Λάκη Παπαστάθη Το Μόνον της ζωής του Ταξίδειον (Επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ του Τορόντο το 2001). Έχει διδάξει γραφή θεατρικού έργου στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου στο Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, στο Ίδρυμα Κακογιάννη και αλλού.
Τα θεατρικά της κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Νεφέλη και την Κάπα Εκδοτική και από τις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα πεζά της. Το 2012 τιμήθηκε με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τα διηγήματα της με τίτλο Σφικτές Ζώνες και Άλλα Δέρματα (Εκδόσεις Άγρα).

ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ της Anna Maria Nygren
Πρεμιέρα την Παρασκευή 6 Ιανουαρίου στην Αθήνα ,στο Χώρος Θέατρο, Πραβίου 6 (Σπύρου Πάτση με Ορφέως )
Στάση Μετρό Κεραμεικός

Συντελεστές
Μετάφραση: Βασίλης Παπαγεωργίου
Σκηνοθεσία: Έλενα Πέγκα
Σκηνικά/Κοστούμια: Valentino Marengo
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Μουσική Επιμέλεια: Ελενα Πέγκα
Πρωτότυπη Μουσική: Ορέστης Τάνης
Επιμέλεια Κίνησης: Ίρις Νικολάου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λήδα Μανουσάκη
Φωτογραφίες: Τάσος Βρεττός
Παραγωγή: Ρούλα Νικολάου

Παίζουν με αλφαβητική σειρά:
Γιώργος Βουβάκης, Ορέστης Καρύδας, Κατερίνα Μισιχρόνη, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη.

Ημέρες Παραστάσεων: Παρασκευή , Σάββατο , Κυριακή ( από 6 Ιανουαρίου 2017 - 19 Φεβρουαρίου 2017)
Ώρες παραστάσεων: Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00 , Κυριακή στις 20:00                           
Τιμές Εισιτηρίων : 14€, 12€, 10€
Τηλεφωνικές κρατήσεις: 210-3426736
Προπώληση: Viva.gr

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

*H παράσταση θα φιλοξενηθεί και στο Θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη μόνο για 5 παραστάσεις ( 29 Μαρτίου 2017 - 2 Απριλίου 2017 )