Ιταλία: Οι νικητές των εκλογών, ο μεγάλος χαμένος Ρέντσι και τα σενάρια της επόμενης ημέρας

Την ώρα που η επόμενη κυβέρνηση που θα κληθεί να ηγηθεί στην Ιταλία αποτελεί σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, το σίγουρο είναι ένα: ότι ο μοναδικός πραγματικά χαμένος της εκλογικής διαδικασίας στη χώρα ήταν η Κεντροαριστερά. 

Η συντριπτική ήττα, που έφερε το Δημοκρατικό Κόμμα στην τρίτη θέση με ποσοστό λίγο κάτω από 20% - σχεδόν το μισό από το 2014, όταν οι Ιταλοί είχαν ψηφίσει στις Ευρωεκλογές, ανάγκασε τον ηγέτη του κόμματος, Ματέο Ρέντσι, να υποβάλει την παραίτησή του.

Ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός ανέλαβε με αυτή την κίνηση την ευθύνη για την ήττα, κάτι όμως που δεν ξάφνιασε πολλούς.

Στο αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα για το Δημοκρατικό Κόμμα, αναφέρθηκε ο Ματέο Ρέντσι, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στην οποία ανακοίνωσε και την παραίτησή του.

«Θα είμαι απλό μέλος του κόμματος, θα δώσω τη συμβολή μου για κινητοποίηση σε υποβαθμισμένες περιοχές, όπως πρέπει να κάνουν όλοι», ανέφερε ο Ρέντσι, σε έκτακτη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε. 

Ο ίδιος υπεραμύνθηκε του έργου του λέγοντας: «Παραδίδουμε τα κλειδιά του σπιτιού της χώρας, το οποίο, σήμερα, είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από όταν τα παραλάβαμε». 

Ζήτησε έκτακτο συνέδριο 

Ο πρώην πρωθυπουργός ζήτησε να διεξαχθεί έκτακτο συνέδριο, ενώ ανέφερε ότι «το κόμμα του δεν θα δεχθεί ποτέ την κουλτούρα του μίσους και των ψευδών ειδήσεων». Ωστόσο, παραδέχθηκε ότι το κόμμα του «δεν κατάφερε να εξηγήσει αποτελεσματικά τι έκανε έως τώρα και, κυρίως, τι ήθελε να κάνει στο μέλλον για την Ιταλία».

 «Λέμε όχι σε υπόγειες συμφωνίες, όχι σε κλειστούς κύκλους λήψης αποφάσεων μέσα στο κόμμα, και όχι σε κάθε μορφή εξτρεμισμού», είπε με έμφαση ο Ρέντσι, κατά τον οποίο, ο νέος επικεφαλής του κόμματός του θα πρέπει να εκλεγεί, πάντα, με ανοικτή ψηφοφορία μελών και φίλων των «Δημοκρατικών».

«Όχι» σε συνεργασία με κεντροδεξιά και κίνημα Πέντε Αστέρων 

Αρνήθηκε, τέλος, κάθε είδος συνεργασίας, τόσο με την κεντροδεξιά, όσο και με το κίνημα Πέντε Αστέρων. «Θα συνεχίσουμε πάντα, με αίσθημα ευθύνης, να λέμε ναι αλλά και όχι, όταν χρειάζεται», ολοκλήρωσε ο Ιταλός προοδευτικός πρώην πρωθυπουργός.


Σαλβίνι και Ντι Μάιο οι δύο νικητές

Είναι η πρώτη φορά που ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν κατάφερε «να κάνει το θαύμα» και να ανεβάσει τα ποσοστά του κόμματός του. Προς το παρόν ο Σαλβίνι δηλώνει ότι «δεν θα κάνει περίεργες συμμαχίες» και ότι «θα παραμείνει εντός της κεντροδεξιάς, με την οποία θέλει να κυβερνήσει». Θα πρέπει να διαπιστωθεί όμως τι θα γίνει με τις προγραμματικές δηλώσεις του σχετικά με μαζικές απελάσεις μεταναστών και σκληρή γλώσσα προς τις Βρυξέλλες ιδίως με αναφορά  στην ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.

Από το στρατόπεδο του άλλου, μεγάλου νικητή, των Πέντε Αστέρων, ο υποψήφιος πρωθυπουργός Λουίτζι Ντι Μάιο υπογραμμίζει: «είμαστε οι απόλυτοι νικητές, αλλά μένουμε ανοικτοί στον διάλογο με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις». Ένας διάλογος, ο οποίος θα πρέπει να αρχίσει «από τον εντοπισμό προσώπων που να παρέχουν όλες τις απαραίτητες εγγυήσεις αμεροληψίας, για την ανάληψη της προεδρίας της βουλής και της γερουσίας». Οι σχετικές ψηφοφορίες θα αρχίσουν στις 23 Μαρτίου.


Τα σενάρια της επόμενης ημέρας

Η απουσία προφανούς κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας τόσο για τον δεξιό συνασπισμό, όσο και για το M5S αναγκάζει τις πολιτικές ηγεσίες σε υπολογισμούς και διαβουλεύσεις που αναμένεται να είναι μακροχρόνιοι και πολύπλοκοι.

Μία «αντισυστημική» συμμαχία ανάμεσα στο M5S και τη Λέγκα φαίνεται ότι είναι η μόνη ικανή να συγκεντρώσει μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, Αλλά οι ηγέτες των δύο πολιτικών παρατάξεων έχουν μέχρι στιγμής κατηγορηματικά απορρίψει το ενδεχόμενο αυτό και, εάν αλλάξουν γνώμη, μέρος της βάσης τους δύσκολα θα συμφωνήσει.

Κατά συνέπεια, στη σκηνή εισέρχεται ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα για να ξεμπερδέψει το κουβάρι τις επόμενες εβδομάδες και για να παραδώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε όποιον θεωρεί ότι έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να εξασφαλίσει ικανή πλειοψηφία.

Οι επίσημες πολιτικές διαβουλεύσεις δεν αναμένεται να αρχίσουν πριν από το τέλος του μήνα, το νωρίτερο, μετά την εκλογή των προέδρων της Βουλής και της Γερουσίας, ανοίγοντας τον δρόμο για μία νέα περίοδο πολιτικής αστάθειας για την Ιταλία, που μπορεί να οδηγήσει στην διεξαγωγή νέων εκλογών.