Όσκαρ 2019: Λίγος Τραμπ, λίγη Κόλμαν και το...αγόρι μας

“Η Βασίλισσα της καρδιάς μας”, όπως έγραφε o Guardian για την Ολίβια Κόλμαν, σήκωσε τελικά, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, το τιμημένο Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου προκαλώντας δάκρυα στα μάτια του σκηνοθέτη της και κάνοντας τον, ώρες αργότερα, να την τιμάει ανεβάζοντας απανωτές φωτογραφίες της στον λογαριασμό του στο facebook.

Γιατί μπορεί οι δέκα υποψηφιότητες να περιορίστηκαν σε ένα και μόνο Όσκαρ αλλά αρκεί να σκεφτεί κανείς τι σημαίνει η δική του πρωταγωνίστρια, η υπέρβαρη και παράδοξη βασίλισσα Άννα, να νικάει τα ιερά τέρατα με ανοιχτούς και αδικαίωτους λογαριασμούς όπως η Γκλεν Κλόουζ. Μόνο η φράση στον “Γιώργο, τον καλύτερο σκηνοθέτη μου για την καλύτερη ταινία” που απηύθυνε σαν γνήσια υποτακτική η βασίλισσα του στο acceptance speech της αρκεί για να εκτοξευθούν στη στρατόσφαιρα του Χόλλυγουντ οι μετοχές του Yiorgos.



Το χρυσό αγαλματίδιο που σχεδίασε ο Σέντρικ Γκίμπονς έλαμπε σχεδόν ειρωνικά στα τρεμάμενα χέρια της Κόλμαν η οποία αδυνατούσε να πιστέψει αυτό που της συνέβη: γλυκιά και αμήχανη έκανε την (ανθρώπινη) διαφορά σε μια βραδιά που ομολογουμένως όλοι αποκάλεσαν βαρετή και σχετικά προβλέψιμη. Μόνο να βλέπεις την Έμα Στόουν να κλαίει δίπλα στην Κόλμαν τσιρίζοντας όλο χαρά, τον Γιώργο Λάνθιμο να σκύβει από το 1.90 ύψος του και να την ασπάζεται και την ίδια σχεδόν να παραπατά μέσα στην έκπληξη της, ήταν όνειρο. Κατά τα άλλα βαρεμάρα από τους λόγους που ευχαριστούσαν διαρκώς μάνα πατέρα και έλεγαν-σχεδόν όλοι-πώς έχουμε δικαίωμα στο όνειρο.

Πού πήγαν, αλήθεια, οι σέλφι της Ντετζενέρις με τον ντιλιβερά να ορμάει ανάμεσα στις κυρίες με τα Chopard-ναι, το Tiffany & Co κίτρινο διαμάντι 128,54 καρατίων που φορούσε η Lady Gaga στον λαιμό της θεωρείται από τα σπανιότερα και ακριβότερα στον κόσμο- το κουλ χιούμορ του Μπίλι Κρίσταλ και οι γκάφες του Τζίμι Κίμελ; Η αδυναμία της Ακαδημίας να χειριστεί το μπαρουτοκαπνισμένο σκηνικό στην τραμπική εποχή άφησε ανοιχτό το πεδίο στους αμήχανους παρουσιαστές-52 τον αριθμό!-που προσπάθησαν να δώσουν τον τόνο με κατασκευασμένα αστεία σε μια τελετή κουρελού. Ακόμα και η συγκινητική στιγμή που όλοι περίμεναν για να συγκινηθούν με την προβολή του In Memoriam βίντεο ξεχάστηκε μαζί με τα ορντέβρ.

Το μόνο που δεν ήταν σίγουρα τσίπικο ήταν οι εμφανίσεις στο κόκκινο χαλί αφού ξανάδωσαν την απαραίτητη αίγλη που έλειπε από το Dolby Theatre: Λόρα Μαράνο και Μαρία Μενούνος επέλεξαν τουαλέτες του οίκου της δικής μας Σίλια Κριθαριώτη, η έτερη υποψήφια του Λάνθιμου Έμα Στόουν επέλεξε αστραφτερή, πρωτότυπη Louis Vuitton ενώ εντυπωσιακό Alexander McQueen-όπως πάντα-φόρεσε η Lady Gaga.





Η επί γης θεότητα Σαρλίζ Θέρον κατέφθασε με ένα καταγάλανο Dior που έκρυβε μια ανοιχτή, στη θέα των κοινών θνητών, πλάτη. Γενικώς τα εξώπλατα φορέματα είχαν την τιμητική τους: από τη μελαχρινή πλέον Σαρλίζ Θέρον και την Τζέι Λο μέχρι την (υπερ)σέξι Ιρίνα Σάικ. Σε αυτήν μάλιστα ανήκει και το Όσκαρ... κουράγιου της βραδιάς.

Την ώρα που πόζαρε κρατώντας από το χέρι τον αγαπημένο της κάποια της έκλεβε τη δόξα και αυτή δεν ήταν άλλη από τη λατρεμένη μανούλα του Μπράντλει Κούπερ η οποία τραβούσε περιχαρής τον κανακάρη της από την άλλη πλευρά. Όπως ήταν φυσικό, την επόμενη μέρα πήραν φωτιά τα social media με ομάδες συμπαράστασης προς τη Ιρίνα και τον αγώνα της απέναντι στην ιταλίδα πεθερά (τα έχει ξαναπάθει βέβαια με τον Ρονάλντο).





Μήνυμα στον Τραμπ: μαύροι, Μεξικανοί, λεσβίες και γκέι

Φυσικά δεν χρειάζεται να είναι κανείς Ουμπέρτο Έκο ή αναλυτής των Όσκαρ για να καταλάβει πως το πολιτικό μήνυμα της 91ης Τελετής-γιατί πάντα υπάρχει πολιτικό μήνυμα τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία-ήταν ένα: ΑΝΤΙ-ΤΡΑΜΠ. Απόλυτα και κατηγορηματικά. Το κόκκινο χαλί είχε γεμίσει από νωρίς από τους Αφροαμερικανούς υποψήφιες και υποψήφιους οι οποίοι ανεβοκατέβαιναν για να παραλάβουν τα βραβεία και να ποζάρουν στο κόκκινο χαλί.

Όχι ότι δεν το άξιζαν: ο Μαχέρσαλα Άλι έχει κλέψει φέτος την παράσταση κρατώντας πάνω του όλο το Πράσινο Βιβλίο και δικαιώνοντας τον τίτλο του Β Ανδρικού ως καλύτερου και από του Α. Αντίστοιχα γλυκός και προσηνής ο Ράμι Μάλεκ, ο οποίος μπορεί στο “Bohemian Rapsody” να μην ήταν καλύτερος από τον Μπράντλει Κούπερ στο “Ένα Αστέρι Γεννιέται” αλλά ήταν ωραίο το μήνυμά του: «Η μαμά μου είναι κάπου εδώ μέσα, σ’ αγαπώ μητέρα. Ευχαριστώ την οικογένειά μου. Ο πατέρας μου δεν με είδε, αλλά με κοιτάει από ψηλά. Μπορεί να μην ήμουν η προφανής επιλογή, αλλά υποθέτω ότι λειτούργησε. Είμαι γιος μεταναστών από την Αίγυπτο, Αμερικανός πρώτης γενιάς, λαχταράμε για τέτοιες ιστορίες».

Είπαμε η βραδιά ήταν ο,τι φοβόταν ο Τραμπ: Αφροαμερικανοί, Ιταλοί και Αιγύπτιοι μετανάστες και πολλοί, αμέτρητοι Μεξικανοί οι οποίοι αψηφούν τις απειλές για το τείχος και παίρνουν τα Όσκαρ, τα τελευταία χρόνια με το τσουβάλι. Όσο για τις πρωταγωνίστριες του Μεξικανού Κουαρόν από το “Ρομα” είναι σίγουρο ότι δεν στοίχειωσαν μόνο τις ονειρικές μνήμες του βραβευμένου με Ξενόγλωσσης Ταινίας και σκηνοθεσίας Κουαρόν αλλά και τις νύχτες του Αμερικανού Προέδρου ο οποίος βρίσκεται πλέον σε ανοιχτό πόλεμο με τον χολυγουντιανό σύμπαν. «Δεν έχουμε παρουσιαστή, κατηγορία δημοφιλούς ταινίας και το Μεξικό δε θα πληρώσει για το τείχος», είπε με το καλημέρα η Μάγια Ρούντολφ πλάι στην Έιμι Πόλερ και την Τίνα Φέι, καθώς προλόγιζαν την τελετή, δίνοντας το στίγμα.



Είναι προφανές ότι για τους ίδιους λόγους δόθηκε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας στο “Πράσινο Βιβλίο” του Πίτερ Φαρέλι όπου ο Μαχέρσαλα Αλί (Όσκαρ Β' Αντρικού ρόλου) υποδύεται έναν Αφροαμερικανό πιανίστα της τζαζ ο οποίος, κόντρα στις φυλετικές διακρίσεις της δεκαετίας του '60, αποφασίζει να πραγματοποιήσει μια ριψοκίνδυνη μουσική περιοδεία στις γνωστές για το ρατσισμό πολιτείες του Αμερικανικού Νότου προσλαμβάνοντας ως σοφέρ και προστάτη του έναν Ιταλοαμερικανό μπράβο από το Μπρονξ τον Τόνι Βαλελόνγκα - τον οποίο ενσαρκώνει μοναδικά ο επίσης υποψήφιος Βίγκο Μόρτενσεν.

Ευτυχώς όμως εκτός από τα πολιτικά μηνύματα, τους βαρετούς λόγους, τα άνοστα φαγητά και αστεία, υπήρχε και η απαραίτητη χρυσόσκονη που φρόντισαν να σκορπίσουν στο Dolby Theatre ο Μπράντλει Κούπερ και η Lady Gaga ερμηνεύοντας μοναδικά το βραβευμένο με Όσκαρ τραγούδι τους Shallow από το “Ένα αστέρι γεννιέται”. Τα φώτα έκλεισαν, στην αίθουσα επικράτησε σιωπή, τα παπιγιόν χαλάρωσαν και οι δυο έπεισαν πως κάπως έτσι πρέπει να είναι τα υπερταλαντούχα και ερωτευμένα ζευγάρια όταν κοιτάζονται στα μάτια.

Στη συνέχεια ο Μπράντλεϊ έκατσε δίπλα της στο πιάνο, και χάρισε στα εκατομμύρια θεατών τον μοναδικό ίσως λόγο, εκτός από την Ολίβια Κόλμαν, που ξαναβλέπει κανείς σκηνές από την τελετή στο youtube. “Ευχαριστώ που πίστεψες σε εμάς” είπε η ίδια απευθυνόμενη στον Κούπερ και να ομολογήσουμε πως αυτοί ήταν οι δυο αδικημένοι της βαρδιάς. Τουλάχιστον μας χάρισαν μια σκηνή που αξίζει κανείς να μιλάει ακόμα για την τελετή των Όσκαρ.