Χρήστος Ζαμπούνης

Tην αποκάλυψη έκανε η εβδομαδιαία πολιτική επιθεώρηση «Le Point» σε προηγούμενο τεύχος της. Σύμφωνα με αυτή, η φοροδιαφυγή και οι κάθε είδους απάτες κατά του κράτους στη χώρα του Μολιέρου ξεπερνούν το ιλιγγιώδες ποσό των 60 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αφορμή για την πολυσέλιδη έρευνα έδωσε μια αποστροφή του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας σε ομιλία του στο Μπορντό. «Η φοροδιαφυγή είναι κλοπή», εξεμάνη μπροστά στο ακροατήριό του, που αποτελείτο κυρίως από νοσοκόμες, ο Νικολά Σαρκοζί. Οι αντίπαλοί του έσπευσαν να καταγγείλουν ακόμα έναν «προεκλογικό δεκάρικο» εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2012, όμως όσοι μελετούν τα μακροοικονομικά στοιχεία της Γαλλίας παραδέχονται ότι η μάχη κατά της φοροδιαφυγής είναι μονόδρομος.

Το συγκεκριμένο «σπορ» φαίνεται ότι δεν αποτελεί ελληνική πατέντα. Καθημερινώς έρχονται στη δημοσιότητα γνωστά σκάνδαλα εξαπατήσεως του Γαλλικού Δημοσίου, όπως μια επιδημία «αναπηριών» στην Κορσική ή η μεταπώληση φαρμάκων στην Αφρική που είχαν συνταγογραφηθεί από το τοπικό ΙΚΑ. Παρ’ ότι οι γαλλικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί θεωρούνται από τους πλέον αποτελεσματικούς διεθνώς, οι απάτες πολλαπλασιάζονται με την εξάπλωση της οικονομικής κρίσεως. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του γιου της Μαργκερίτ Καστελανό από τη Μασσαλία, που δεν δήλωσε τον θάνατο της μητέρας του και συνέχιζε να εισπράττει τη σύνταξή της για πολύ καιρό, έως ότου συνελήφθη, με τις παράνομες απολαβές του να ανέρχονται στις 63.778,25 ευρώ.

Αίσθηση έκανε η σύλληψη ενός εμπόρου ναρκωτικών που, παρ’ ότι δεν είχε δηλωμένη εργασία, διέθετε κάρτες κοινωνικής ασφαλίσεως και ελάμβανε μηνιαίως από το κράτος ενίσχυση τύπου ΛΑΦΚΑ, καθώς και η αποκάλυψη ενός κυκλώματος που έναντι 4.500 ευρώ παρείχε πλαστά ντοκουμέντα για να μπει κανείς στο ταμείο ανεργίας. Μέγα ζήτημα επίσης έχει προκύψει με τις συντάξεις 1.000.000 Γάλλων υπηκόων στην Αλγερία αφού διεπιστώθη ότι ο μέσος όρος ηλικίας τους ξεπερνά τα 90 χρόνια, πολύ περισσότερο από τον εθνικό μέσο όρο. «Υπάρχει μια περίεργη πολιτική ασυμμετρία», σημειώνει ο Πατρίκ Μπονατσά στο άρθρο του. «Από τη μία η Αριστερά, με έντονη διάθεση να κυνηγηθούν οι φοροφυγάδες, φαίνεται διστακτική απέναντι στους ψευδο-ανέργους και στους ψευδο-ασθενείς. Από την άλλη, η Δεξιά, όπως το δείχνει η υπόθεση Μπετενκούρ, είναι επιφυλακτική απέναντι στους φορολογικούς παραδείσους και θεωρείται ύποπτη ότι δεν κυνηγά τους κακοπληρωτές, ενώ δεν φοβάται να τα βάλει με όσους δέχονται ενισχύσεις από το κράτος».