Τίνα Μανδηλαρά

Όχι μαύροι εκπρόσωποι του Ναζισμού δεν θα σηκώσω το χέρι μου-φασιστικά-για να σας χαιρετίσω. Δεν θα ασπαστώ τη ζωώδη οργή σας, το μίσος και την κτηνωδία σας. Όσο κάτω από τις πέτρες που πατάω και όπου γεννήθηκα θα κείτονται ακόμη τα κόκαλα των νεκρών-θυμάτων του Ναζισμού, θα μάχομαι με την τελευταία ικμάδα που έχει μείνει-όπως και κάθε δημοκράτης πολίτης από όπου κι αν προέρχεται- για να αντικρούσω τις κραυγές σας.

Τα ουρλιαχτά σας, τις σβάστικες και τις μαύρες σημαίες σας. Σφαγή στο Δίστομο, στο Κομμένο, στην Κρήτη, στα Καλάβρυτα, στην Κεφαλονιά, σε όλα σχεδόν τα μέρη της Ελλάδας έγιναν από τα δολοφονικά χέρια των Γερμανών κατακτητών που σήμερα, κατά τραγικό τρόπο, βρίσκουν στη χώρα μας τους δικούς τους ιδανικούς συνομιλητές. Αυτούς καλούμαστε τώρα να αντικρίσουμε ΟΛΟΙ ασκαρδαμυκτί και δίχως φόβο-παρά τις απειλές τους .

Όσο κι αν κάποιοι διατείνονται το αντίθετο, η είσοδος των εκπροσώπων του φασισμού στη Βουλή δεν είναι αντιμνημονιακό μήνυμα-είναι όνειδος για την ίδια την ιστορία της Ελλάδας. Για τη Δημοκρατία της, για τους αγώνες της και τους ήρωες της που αντιστάθηκαν με το ίδιο τους το αίμα για την ύπαρξή της. «Το μαύρο γάλα του πρωινού το πίνουμε το βράδυ», έγραφε ο Τσέλαν σε αλλοτινές εποχές για το γάλα του ναζισμού που έτρεφε το μαύρο αίμα μιας άχαρης Δημοκρατίας και απειλούσε από τα μέσα την ίδια την ύπαρξη της. Όποιος επομένως θεωρεί ότι καμία σχέση δεν έχει με τους φασιστικούς χαιρετισμούς και τις σβάστικες, αρκεί να σκεφτεί τα δευτερόλεπτα που κρύφτηκε, συμβολικά έστω μέσα στο παραβάν μαζί με τον φασίστα της διπλανής βόλτας. Τα ελάχιστα εκείνα δευτερόλεπτα που τον επέλεξε ως εκπρόσωπο του στις βίαιες επιθέσεις του.

Οι φασίστες σκορπίσανε το αίμα και τον τρόμο στην Ελλάδα-ας μην τους επιτρέψουμε, σε καιρούς δημοκρατίας, να το ξανακάνουν. Και ας μείνουμε ενωμένοι τουλάχιστον απέναντι σε αυτό: στο ξυρισμένο κεφάλι του φασίστα της διπλανής πόρτας. Για να μην αρχίσουμε πάλι να κεντάμε στα ρούχα μας αστέρια….