Θέμος Αναστασιάδης

Δούλο αδίστακτων ξένων αφεντικών στον τόπο σου σε έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ας σκεφτούμε λίγο το πού πάμε: Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι πράγματι τα μέτρα αυτά θα φέρουν κι άλλο πλεόνασμα π.χ. από την ηλεκτρονική υποκλοπή-κατάσχεση σπιτιών των άλλοτε νοικοκύρηδων, ακόμη και αν τυπικά στηθεί μια εικονική έξοδος στις αγορές, ΑΛΗΘΕΙΑ πού κατευθυνόμαστε; Προς τη χειροπιαστή ανάπτυξη έστω για την κοινωνία των 2/3 που κατηγορούσε παλιά μια ζωή η Αριστερά, ή προς ένα ανάδελφο καθεστώς μετασοβιετικού τύπου, όπου μια χούφτα (και ούτε) νέοι ξένοι ολιγάρχες θα κάνουν Ο,ΤΙ γουστάρουν; Σε αγαστή και αμοιβαία επωφελή συνεργασία με ένα ιδιότυπο μνημονιακό γκουβέρνο, το οποίο δεν... φτάνει ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι τον Τσάβες (εδώ που τα λέμε, πολύ θα το ’θελε!)

Οχι, δεν έχει καν τον τσαμπουκά και τη μούρλα του τελευταίου να εθνικοποιήσει τα πάντα, αντιθέτως ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ τα πάντα όλα, ξεπουλώντας κρατική και εθνική περιουσία σε εξευτελιστικές τιμές. Ητοι μέχρι και ο Τύραννος Μαδούρο είναι ειλικρινέστερος -με την αιματοβαμμένη χούντα του- από τους προσκυνημένους Συριζαίους. Ούτε δύο απ’ αυτούς δεν θα πουν όχι στα κάργα νεομνημονιακά μέτρα που θα περάσουν οσονούπω από το Κοινοβούλιο και για πρώτη φορά αφορούν και την επόμενη κυβέρνηση.

Γιατί, αν χρειαζόταν, θα φίλαγαν μέχρι και τα πόδια της Μέρκελ σε καμιά ευρεία ανοιχτή ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να διατηρήσουν τους μισθούς των 7.000 και 8.000 ευρώ που παίρνουν, οι οποίοι είναι από δεκαπλάσιοι έως εικοσαπλάσιοι από αυτόν του μέσου πολίτη - αν έχει ακόμα δουλειά. 

Αυτό από μόνο του είναι το πρώτο «προαπαιτούμενο» της ολιγαρχίας: όταν το κομματόσκυλο παίρνει χιλιάδες ευρώ παραπάνω από τον μέσο εργαζόμενο και τον χαμηλόμισθο επιστήμονα, πόσο μάλλον από τον άμοιρο συνταξιούχο. Δεύτερο «προαπαιτούμενο»: Μας είχαν ζαλίσει στην ανάλυση ότι «ΔΕΚΑ Οικογένειες νέμονταν τον πλούτο αυτής της χώρας» και το είχαν κάνει σημαία λέγοντας ότι «αυτοί, αυτοί είναι η Διαπλοκή!».

Μάλιστα... Ας το δεχτούμε ως βάση συζήτησης και επειδή όντως ενέχει κάποιες αλήθειες, όπως ότι ορισμένοι τρέφονταν από κρατικά κονδύλια και εργολαβίες, αλλά και για να το συγκρίνουμε με το σήμερα. Εστω, λοιπόν, ότι ΔΕΚΑ Οικογένειες διαφέντευαν τον τόπο εκείνη την εποχή. Ωραία. Και έτσι να ήταν, επρόκειτο για ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ οικογένειες με ουκ ολίγους εξαρτώμενους από αυτές στον περίγυρό τους. Και ολόγυρά τους μια απέραντη μεσαία τάξη, επιστήμονες, αγρότες, μηχανικοί, άνθρωποι οποιουδήποτε επαγγέλματος με γνώσεις, οι οποίοι είχαν καταφέρει να στήσουν με κόπο και θυσίες κάποια δική τους δουλειά, όπως καταστήματα και κάθε είδους μικροεπιχειρήσεις, από εκείνες που δυστυχώς έχουν εξαφανιστεί από την αγορά, και ζούσαν μια χαρά, άλλος καλά, άλλος καλύτερα, φτάνοντας ακόμη και το επίπεδο του μέσου Ευρωπαίου.

Σε καμία περίπτωση ΔΕΝ έπεσε έξω η ελληνική οικονομία από αυτές τις κατηγορίες εργαζομένων. Αντίθετα, οι εκατοντάδες χιλιάδες που διορίστηκαν διακομματικά στο Δημόσιο συνέβαλαν τα μέγιστα για να φτάσει σε αυτή την άθλια κατάσταση. Μάλιστα... 
Αν κάτσει και συγκρίνει κανείς την 20ετία που άνθησε η Ελλάδα, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως το 2009 που ξέσπασε η διεθνής και μετά η (άσχετη) ελληνική κρίση, ας αναρωτηθεί πότε ήταν πιο καλά. Δηλαδή, τι ακριβώς κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ; Να αντικατασταθεί η κάποτε ευημερούσα Ελλάδα, η οποία, στο κάτω-κάτω της γραφής, είχε ονοματεπώνυμο και απ’ όσα έτρωγε ΕΠΕΝΔΥΕ και στη χώρα, με τους Νέους Ολιγάρχες, τους οποίους προσκυνούν όλοι οι υπουργοί και όχι μόνο; Και τι εντέλει είναι αυτοί;

Απ’ ό,τι βλέπουμε, στην καλύτερη περίπτωση, επιχειρηματίες του ημινόμιμου τζόγου και Κινέζοι που βρήκαν το πιο ξέφραγο αμπελοχώραφο της Ε.Ε., και στη χειρότερη, αμφιλεγόμενοι τύποι, οι οποίοι μας έρχονται από άλλες χώρες, μέχρι και από την Τουρκία (περί τα τηλεοπτικά και τουριστικά), που συμπεριφέρονται σαν να είναι στην Αφρική - ούτε καν στη Βουλγαρία! Αυτοί δεν επενδύουν για να δημιουργήσουν ΚΑΤΙ νέο, όπως έκανε τόσες και τόσες δεκαετίες η όποια ελληνική αστική και μικρομεσαία τάξη, αλλά αρπάζουν -συνήθως φτηνά ή και κανονικά- ό,τι έχει ΗΔΗ δημιουργηθεί για να το αξιοποιήσουν για πάρτη τους.

Οσο για την Πρώτη Φορά «Αριστερή» κυβέρνηση, φέρεται εντελώς ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΑ και ξετσίπωτα υπέρ τους! Φανταστείτε στο παρελθόν επί Μητσοτάκη, Σημίτη, Καραμανλή ή Σαμαρά να εκφραζόταν στη Βουλή η άποψη: «Πώς θέλετε να γίνουν επενδύσεις αν δεν σβήνουμε τα πρόστιμα... λαθρεμπορίου»! Σκεφτείτε τι εμφύλιος θα ξέσπαγε αν ο όποιος πρωθυπουργός δήλωνε ότι δικαίως πρέπει να παίρνει τα πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός, ή παλαιότερα ο Παναθηναϊκός, και συνδυάστε τα όλα μαζί για να καταλάβετε ότι τώρα ζούμε το πιο άγριο νεο-καπιταλιστικό καθεστώς.

Με Ολιγάρχες άλλοτε ψιλοσοβαρούς και άλλοτε γκάνγκστερ με συμμορίες και ποικίλες άγνωστες δραστηριότητες, που... υμνούν δημόσια αυτή την κυβέρνηση, βρίζουν την αντιπολίτευση και θέλουν να γίνουν ο «μίστερ πάρ’ τα όλα». Με τους μισθούς να ’χουν πέσει στα μισά απ’ ό,τι ήταν στην κακιά Δεξιά.

Αυτή είναι η ξερή, απλή αλήθεια. Διώξαμε τους ικανούς Ελληνες, καταστρέψαμε όλη τη μικρομεσαία τάξη της χώρας (άστε στην άκρη τις «Δέκα Οικογένειες» που δεν έχουν και τόση ανάγκη) συν τους 500.000 επιστήμονες που έφυγαν στο εξωτερικό και μείναμε με κάτι ντόπιες «συμμορίες νεοσυριζολαμόγιων» και δυο-τρεις ξένους ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ και μάλιστα Γ’ κατηγορίας. Η Πρώτη Φορά Αποικιοκρατία Αριστερά στην ουσία καταργεί τη Δημοκρατία και αντί έστω μιας ψευδο-αριστερο-κρατίας εγκαθιστά μια βρωμερή ξενόφερτη ολιγαρχία. Δούλοι στον τόπο μας.