Θέμος Αναστασιάδης

Είτε με την προηγούμενη μορφή των έντρομων «επισήμων» που κρύβονταν πίσω από την Αστυνομία για να σωθούν από τους διαδηλωτές, είτε με τη νέα, όπου θα στήσουν λέει γιορτές με νταούλια, τσαντίρια, σουβλάκια και δεν ξέρω γω τι άλλο πρόκειται να μοιράζεται, οι εθνικοί αγώνες των προγόνων μας δεν ΤΙΜΩΝΤΑΙ μ’ αυτόν τον τρόπο. Διασύρονται. Και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να καταργήσουμε τις παρελάσεις αφού δεν τις πιστεύουμε. Για σκεφτείτε το. Η ιδέα και μόνο ότι σε Κολοκοτρώνη και Καραϊ­σκάκη θα αποδίδονται τιμές από την όποια χθεσινή… Δούρου προκαλεί από ιλαρότητα και θυμηδία έως... ιλαρότητα και θυμηδία. Από πολιτικούς που δεν πιστεύουν ότι πρέπει να διδάσκεται η Ελληνική Ιστορία στα σχολεία, από θεω­ρητικούς της Αριστεράς που έχουν αμφισβητήσει την ίδια την πεμπτουσία του 1821 λέγοντας άλλοτε ότι επρόκειτο για «ταξική σύγκρουση» και άλλοτε για «παιχνίδι των ξένων δυνάμεων», ΠΟΤΕ ΤΟΥ ο λεγόμενος «προοδευτικός χώρος» δεν ένιωθε άνετα, -για λόγους που ο ίδιος καταλαβαίνει- με την ιδέα των παρελάσεων, αλλά και της 25ης Μαρτίου αυτής καθαυτής. Αρα γιατί παριστάνουν ότι την τιμούν; Είναι μια κοροϊδία στα μούτρα μας και προσβολή των νεκρών. 

Ατράνταχτη απόδειξη ότι το Συριζαίι­κο και οι συνοδοιπόροι του δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τα εν λόγω εθνικά θέματα είναι ότι ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ να βάλουν έναν δικό τους στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Αν δεν υπήρχε ο Πάνος Καμμένος, που με την ιδιαίτερη προσωπικότητά του και τη σαφώς πατριωτική (υπερπατριωτική κατ’ άλλους) ιδεολογία του είναι δεκτός και με το παραπάνω στο Πεντάγωνο, κανένας από τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να σταθεί εκεί. Και από μια άποψη είναι ευτύχημα το ότι δεν τους δίνεται η ευκαιρία να παίζουν και… με τα όπλα, όπως παίζουν με την οικονομία, γιατί θα μπορούσε να γίνει μεγάλη ζημιά. Οχι, προς Θεού, δεν αμφισβητώ ότι στο μυαλό τους είναι το ίδιο πατριώτες όσο και οι άλλοι, μόνο που η αντίληψή τους πάνω σε αυτό το θέμα είναι κάπως περίεργη, αφού άλλοι νομίζουν ότι οι πόλεμοι κερδίζονται δίνοντας λουλούδια στον απέναντι φαντάρο και άλλοι διακηρύττουν ότι θεωρούν εξίσου Ελληνα πια και τον κάθε περαστικό αλλοδαπό.

Επί της ουσίας δηλαδή αφού δεν πιστεύουν σε ορισμένα πράγματα όπως στις παρελάσεις, στον θρησκευτικό όρκο και τα συναφή, είναι πολύ καλύτερο να μην ανακατεύονται μ’ αυτά. Και προτιμότερο και ειλικρινέστερο και τιμιότερο. Προς τι τόση υποκρισία; Γιατί πρέπει να το ξεφτιλίσουν τελείως κι αυτό σαν να ’ναι, ξέρω γω, Φεστιβάλ Στρατού; Ναι, ασφαλώς και οι προηγούμενες παρελάσεις της κατεστημένης αντίληψης είχαν χάσει το νόημά τους, αλλά εκείνοι που τις αποτελείωσαν, με τα ντου και τις αποδοκιμασίες τους σε ευπρεπείς Προέδρους Δημοκρατίας, είναι οι ίδιοι που σήμερα δήθεν τις τιμούν και τις αναβιώνουν! Κι αλήθεια, τι άλλαξε στο μεταξύ; Αν πριν από δύο χρόνια προσέβαλαν χυδαιότατα τον Παπούλια λόγω… Μνημονίου και Τρόικας (πάρ’ τ’ αυγό και κούρευ’ το), τι άλλαξε σήμερα και θα το ρίξουν σε χορούς και πανηγυρισμούς; Το… Brussells Group, οι «θεσμοί» και τα τεχνικά κλιμάκια είναι… εθνικοαπελευθερωτικά; Δεν σταματάνε καλύτερα να «διαστρέφουν» αρρωστημένα τα πάντα πριν πέσουν και τους πλακώσουν, όπως έγινε και με τα οικονομικά, που τελικά καταλήξαμε στα ίδια και χειρότερα και φτου κι απ’ την αρχή; 
Γι’ αυτό και λέμε ότι οι παρελάσεις δεν είναι για τα μούτρα τους.

Δεν είναι για τα μούτρα μας. Οι αγωνιστές του 1821 δεν ξεσηκώθηκαν για να… πετύχουν μεταρρυθμίσεις, ούτε γύρευαν… ανθρωπιστική βοήθεια από την Ευρώπη. Πείναγαν και ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ! Αλλες εποχές, ευτυχώς, ουδεμία σχέση, αλλά να μην τα μπλέκουμε και τα κάνουμε όλα ίσα κι όμοια. Οπως και τα εγκλήματα πολέμου των ναζί δεν παραγράφονται όσα ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ και να δώσουν τώρα οι απόγονοί τους. Είναι επίσης από μια άποψη ντροπή για μας και τα θύματα των ναζιστικών θηριωδιών να βγάζουμε και λογαριασμό για το πόσο κόστισε η σφαγή ενός νεογέννητου και το κάψιμο γυναικόπαιδων σε σχολεία. Κι αν η Γερμανία βρει την αξιοπρέπεια και την εντιμότητα που θα ’πρεπε να έχει και αποζημιώσει στοιχειωδώς οικονομικά το Δίστομο και τα Καλάβρυτα, τότε πράγματι τα χρήματα πρέπει να πάνε απευθείας και αποκλειστικά σ’ αυτούς τους μαρτυρικούς τόπους.

Οχι στα ταμεία του αδηφάγου κομματικού κράτους για να μονιμοποιεί χαραμοφάηδες και να κάνει κομματική πολιτική. Κι αυτές τις αποζημιώσεις έπρεπε ως Ελλάδα να τις διεκδικούμε διαχρονικά, όχι να τις θυμόμαστε όποτε μας βολεύει και να τις παζαρεύουμε κατά περίπτωση όπως έκαναν οι περισσότερες από τις προηγούμενες κυβερνήσεις μας. Σταθερή απαίτηση βρέξει-χιονίσει και θα είχαμε ήδη δικαιωθεί. Το κατοχικό δάνειο είναι άλλη υπόθεση. Εκεί δεν ξέρω αν χωράει το «σου ’δωσα, μου ’δωσες». Για τα θύματα των σφαγών όμως… ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Χρόνια τώρα έπρεπε να έχουν αποζημιωθεί και, ειλικρινά, απορώ πώς δεν ντρέπονται μ’ αυτό το θλιβερό κρυφτούλι οι Γερμανοί. Συμπέρασμα; Αν μπορούσαν να δουν το μέλλον με κάποιον τρόπο οι αγωνιστές του 1821 αλλά και οι ήρωες και τα θύματα της Εθνικής Αντίστασης, θα ψαχνόντουσαν αν άξιζε να χυθεί τόσο αίμα για τα μούτρα μας. 

ΥΓ.: Να δούμε σύντομα και τίποτα Συριζαίους να τιμούν τους Μακεδονομάχους και τον Παύλο Μελά, να γελάσει ο κάθε πικραμένος (ακόμα και ο Σαμαράς).