Θέμος Αναστασιάδης

Μέγα λάθος έκανε ο Παπούλιας και ρώτησε: «Ποιος είναι αυτός ο Σόιμπλε;». Γιατί τον εκνεύρισε και «κώλωσε»; Ας τον άφηνε να μας βρίζει κι άλλο. Να του στείλουμε και λουλούδια. Τώρα πια είναι σαφές, σε όλη τη Δύση τουλάχιστον, ότι οι Γερμανοί ξεκίνησαν το παλιό τους κόλπο: βάζουν στόχο μια μικρή χώρα, για την οποία κανείς δεν δίνει δεκάρα, προκειμένου να την ποδοπατήσουν ανελέητα και μετά έρχεται η επόμενη ολίγον μεγαλύτερη. Και η μεθεπόμενη. Εως ότου, εκμεταλλευόμενοι τη γενική χαλαρότητα και τον φόβο των λαών μην τους πάρει κι αυτούς η μπάλα, επιβάλουν το δικό τους «Γερμανικό Δίκαιο». Ολοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Η ανθρωπότητα, και ειδικά η Ευρώπη, το έχει πληρώσει πανάκριβα. Να ’ναι καλά ο Σόιμπλε και η Μέρκελ, που δίχως καμία ευγένεια και διπλωματία άφησαν τον άγριο πρωτόγονο κατακτητή Γερμανό να ξεπηδήσει από μέσα τους με στόχο τον «τεμπέλη Ελληνα». Οπως άλλοτε τον «σατανικό Εβραίο». Και οι μεν και οι δε υποτίθεται ότι τους ρουφάμε το αίμα!... Με κάθε σεβασμό στα μη συγκρίσιμα βάσανα που πέρασε ο εβραϊκός λαός, το σκεπτικό και η μεθοδολογία έχουν ομοιότητες που αποκαλύπτουν ότι οι Γερμανοί είναι αδιόρθωτοι.

Αν θέλουν να μας χρεοκοπήσουν, ας το κάνουν. Αν θέλουν να μας εξοντώσουν οικονομικά, είναι στο χέρι τους. Αν πάνε να μας τα πάρουν όλα τζάμπα, μπορεί με το νέο μνημόνιο να το καταφέρουν στα χαρτιά. Γιατί τα κτίρια, τα λιμάνια και τα οικόπεδα δεν έχουν ρόδες ή προπέλες να φύγουν. Εδώ θα μείνουν. Και είτε τα έχουν υπεξαιρέσει είτε όχι, θα πρέπει να τα δουλέψουν με υποταγμένους Ελληνες. Αυτό το τελευταίο το βλέπω λιγάκι απίθανο. Αν στο μυαλό τους είναι το μοντέλο ενός πειθαρχημένου λιτοδίαιτου λαού, που θα υπακούσει στις διαταγές τους για μια χούφτα ευρώ, πέφτουν εντελώς έξω. Ολα τα στραβά μπορεί να έχουμε ως ράτσα, όμως, δυστυχώς, για «εργατική μάζα», για δούλοι δηλαδή, δεν κάνουμε. Κάποιο ορθοπεδικό πρόβλημα έχουμε στον τράχηλο και δεν μπορεί να μας ζέψει κανείς. Αρα τζάμπα παιδεύονται και λάθος χώρα διάλεξαν για να ξεκινήσουν το Δ’ οικονομικό Ράιχ! Μια τρύπα στο νερό θα κάνουν και με τους επιτρόπους και με τους επόπτες.

Το καλό με το ανθελληνικό ξέσπασμα του Σόιμπλε και τα κόμπλεξ της Μέρκελ είναι ότι και τα γύρω έθνη, όσο κι αν προσπαθούν να διαχωρίσουν τη μοίρα τους από μας τους «αδιόρθωτους» -και καλά κάνουν-, τους κοιτούν με μισό μάτι. Εχουν πάρει το μήνυμα ότι οι Γερμανοί τούς έχουν στη σειρά. Τον Μόντι τον είδατε κάτι βλέμματα που ρίχνει στη Μέρκελ; Δεν είναι και χθεσινός για να μην ξέρει ότι οι Γερμανοί τα Σύμφωνα Ειρήνης τα έχουν για αποκριάτικες μάσκες και τους πρώην «συμμάχους» τους τούς σφαγιάζουν στο λεπτό αν τους βρουν αδύναμους. Κάπως έτσι πήγε στον πάτο και ο Σαρκοζί, ακολουθώντας σαν σκυλάκι τη Μέρκελ. Δεν έχει ξεχάσει ο Γάλλος τι προσβολή και τι διασυρμό έχει υποστεί από τον Γερμανό. Αλλωστε το Γαλλικό Δημόσιο και οι τράπεζές τους δεν είναι και γραμμή Μαζινό. Ο κατευνασμός που επιχείρησε να κάνει ο Νικολά έχει τόσες πιθανότητες επιτυχίας όσο και να στείλει την Κάρλα ηγουμένη σε μοναστήρι. Οσο για τον σοσιαλιστή Ολάντ, μακάρι να είναι η ελπίδα, γιατί μπορεί να αποδειχτεί και αχίλλειος πτέρνα αν δεν ξυπνήσουν και οι άλλοι λαοί. Αν η κυρία Μέρκελ είχε απέναντί της όλους τους μεσογειακούς λαούς από Γαλλία μέχρι Ελλάδα, θα ανακάλυπτε ξαφνικά μια ανθρωπιά μέσα της...

Τελικά μπορεί η ελληνική, μη συνειδητή ή έστω ετσιθελική, «αντίσταση» στη γερμανική οικονομική μπότα να αναδειχτεί σε έναυσμα ξεσηκωμού και άλλων λαών. Μπορεί και όχι, με αποτέλεσμα να πάμε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι. 

Τουλάχιστον να το ’χαμε κάνει επίτηδες, θα είχαμε και κάποια βάση για υστεροφημία να μας γράψει η Ιστορία. Ομως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε όχι επειδή κάναμε κάτι, αλλά επειδή δεν μπορέσαμε να κάνουμε οτιδήποτε! Λόγω ατολμίας, ασυνεννοησίας κ.λπ., απλώς δύο χρόνια τώρα σφάζουμε τον «κοσμάκη» χωρίς αντίσταση, αλλά και χωρίς αποτέλεσμα. Θα ήταν ευχής έργον αν από δω και μπρος οι θυσίες έπιαναν και λίγο τόπο. Αλλιώς καλοκαιριάτικα μένουμε στον τόπο.