Θανάσης Τσεκούρας

Αρκετές. Οταν όλες οι πολιτικές πρωτοβουλίες που σχεδιάζει καταλήγουν στο κενό. Οι συμμαχίες και οι συνεταιρισμοί που τη στήριζαν στην εξουσία κλυδωνίζονται. Η εσωτερική συνοχή θρυμματίζεται. Τα φαινόμενα διάλυσης του δημόσιου βίου σκάνε ανεξέλεγκτα. Στα εξωτερικά θέματα τα σύννεφα συσσωρεύονται. Για να μη μακρηγορούμε, όλα αυτά συμπυκνώνονται σε μια καταλυτική παραλυσία που καταλήγει σε καθαρή κρίση διακυβέρνησης της χώρας.

Μήπως όλα αυτά θυμίζουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η «τιμημένη» μας διακυβέρνηση; Ας τα δούμε ψύχραιμα. Η κυβέρνηση από το καλοκαίρι και μετά ανέλαβε αρκετές πολιτικές πρωτοβουλίες. Την καθαρή έξοδο από τα μνημόνια. Την επίλυση του Σκοπιανού. Τις συζητήσεις με τον Ερντογάν. Ολα κατέληξαν στο κενό. Σε όλα ξεκίνησαν μεγαλεπήβολα, με σκοπό να ανατρέψουν το δυσμενές πολιτικό κλίμα και να καλύψουν το χαμένο έδαφος από την αντιπολίτευση. Και γρήγορα το γύρισαν στη «σχολή Μουρίνιο»: σφιχτά στην άμυνα, μη φάμε πολλά γκολ.

Στην πορεία το έριξαν και στο «τσάμικο». Εφεραν τη Novartis στο προσκήνιο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη δουλειά τους και οι σεναριογράφοι του Δελφινάριου, αφού οι καλοκαιρινές επιθεωρήσεις είναι έτοιμες -και μάλιστα με χορηγία Novartis. Κάπου ο πρωθυπουργός προχώρησε και σε έναν ανασχηματισμό, που μάλλον τον έχει ξεχάσει και ο ίδιος.

Δεν έχει μεγάλο νόημα να επεκταθούμε στα υπόλοιπα στοιχεία που συνθέτουν την πλήρη εικόνα της αδυναμίας διακυβέρνησης. Ο συνεταιρισμός κλυδωνίζεται. Για λεπτομέρειες ρωτήστε τον Καμμένο, αν βέβαια τον εντοπίσετε πουθενά. Και για τα φαινόμενα διάλυσης του δημόσιου βίου απευθυνθείτε στο μακρινό Ροστόφ.

Για να συνοψίσουμε. Αν μιλάγαμε για μια κανονική χώρα και μια φυσιολογική κυβέρνηση, τότε τα πράγματα θα ήταν προβλέψιμα. Μια κυβέρνηση που υποφέρει από αδυναμία διακυβέρνησης δεν έχει κανένα άλλο φάρμακο εκτός από τις εκλογές. Διαλέγοντας τον πολιτικό χρόνο που θα της διασφάλιζε την καλύτερη (από τις χειρότερες) έξοδο από την εξουσία. Μια έξοδο που θα της άφηνε μια αξιοπρεπή εκλογική βάση και τη δυνατότητα να οργανώσει την επόμενη μέρα.

Δυστυχώς, η κανονικότητα μοιάζει είδος εν ανεπαρκεία στο σημερινό κυβερνητικό προσωπικό. Γι’ αυτό τον λόγο ο χρόνος των εκλογών παραμένει ακόμη ασαφής. Το μόνο σαφές είναι ότι η χώρα αυτή τη στιγμή δεν διαθέτει κυβέρνηση. Και με πλήρη ειλικρίνεια, δεν γνωρίζω αν αυτό είναι καλό ή κακό για τη χώρα.