Θανάσης Μαυρίδης

Το κακό για μας είναι ότι οι Αμερικανοί μάς έβαλαν να παίξουμε ποδόσφαιρο με τους Γερμανούς και τσιγκουνεύτηκαν να «λαδώσουν» τον διαιτητή. Δυστυχώς, το ΔΝΤ δεν είναι με το μέρος μας… Ο Αλέξης Τσίπρας ποντάρει τα πάντα στη μείωση του χρέους. Πιστεύει πως έτσι και καταφέρει να έχει μια καλή συμφωνία θα έχει στη συνέχεια τα περιθώρια να αποδομήσει το μνημόνιο μέσω των «ισοδύναμων μέτρων» και με αυτόν τον τρόπο να διαιωνίσει την παραμονή του στην εξουσία. Το πρόβλημα είναι ότι η μείωση του χρέους απαιτεί να βάλει κάποιος βαθιά το χέρι στην τσέπη. Αν κοιτάμε προς την πλευρά των Γερμανών, καλό είναι να το ξεχάσουμε. Κι αν οι ελπίδες μας στρέφονται στους Αμερικανούς, περισσότερο πιθανό είναι να προσγειωθούν οι Αρειανοί στην πλατεία Ομονοίας από το να ξαναδούμε άμεση αμερικανική βοήθεια.

Οι Γερμανοί ξέρουν πολύ καλά τα τερτίπια της ελληνικής κυβέρνησης και εμφανίζονται καλά προετοιμασμένοι. Είναι ανοιχτοί σε κάθε πρόταση, αρκεί να μην πληρώσουν αυτοί το μάρμαρο. Εφόσον δεν βρεθούν καλοί Σαμαρείτες, το οποίο είναι και το πιθανότερο σενάριο, οι Γερμανοί έχουν έτοιμο το plan b: την εφαρμογή του σχεδίου του δόκτορος Σόιμπλε!

Είναι απλά και μόνο θέμα χρόνου να βρεθούμε εκεί όπου ήμασταν πριν από λίγο καιρό. Δηλαδή στη συζήτηση για... προσωρινή έξοδο από τη ζώνη του ευρώ. Το παράλληλο νόμισμα είναι η απάντηση της Γερμανίας στην άρνηση της Αθήνας να εφαρμόσει μεταρρυθμιστικές πολιτικές.

Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα προτιμά να στείλει τη χώρα στο 1950 από το να περικόψει κρατικές δαπάνες. Δεξιά και Αριστερά έχουν στην Ελλάδα μια ερωτική σχέση με το κράτος και τη διαπλοκή. Οτιδήποτε άλλο είναι διαβολικό και «νεοφιλελεύθερο» και αποκηρύσσεται μετά βδελυγμίας από οποιονδήποτε συνεπή λαϊκιστή.

Το πολύ-πολύ ο κ. Τσίπρας να αποφύγει το ενδεχόμενο να χρεωθεί προσωπικά την επιστροφή στη δραχμή και να παραδώσει στο σωστό timing την εξουσία σε μια νέα κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Το να αποφύγουμε, πάντως, τη δραχμή είναι πλέον πολύ δύσκολο. Μέρα με τη μέρα μοιάζει όλο και πιο απίθανο. Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι τους επόμενους μήνες θα ακολουθήσει ένας πυρετός επενδύσεων που θα φέρει στη χώρα ρυθμούς ανάπτυξης επιπέδου Κίνας. Δύσκολο...

Προς το παρόν ας προετοιμαστούμε να πέσουμε από τα σύννεφα, την ώρα ακριβώς που θα κληθούμε να πληρώσουμε φόρους και να διαπιστώσουμε ότι η κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων ήταν «μια αθώα παιδούλα» σε σύγκριση με όσα σκέφτονται και κάνουν οι μάγοι της Αριστεράς. Η ουσία είναι, πάντως, ότι με μια νέα αύξηση των οφειλών των πολιτών στην Εφορία και με το κάψιμο των τελευταίων εγκεφαλικών κυττάρων που μας έχουν απομείνει είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστούμε να εξελίσσεται το success story του Αλέξη.  Στην Ευρώπη οι μόνοι που επιμένουν ακόμα ότι ο κ. Τσίπρας μπορεί να μεταμορφωθεί στον όμορφο κύκνο του παραμυθιού και στον μεγάλο μεταρρυθμιστή της σύγχρονης Ευρώπης είναι οι Γάλλοι. Ο μεσιέ Μοσκοβισί έχει πάρει στον ώμο του τον Αλέξη και προχωρά. Το ερώτημα είναι αν ο μεσιέ έχει τη μέση να κρατήσει το ειδικό βάρος του κ. Τσίπρα. Ενός ανθρώπου δηλαδή που την επομένη της ορκωμοσίας της νέας του κυβέρνησης άλλαξε τον τρόπο εκλογής των πρυτάνεων στα πανεπιστήμια με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου! Μετά από έναν τέτοιο μεταρρυθμιστικό οίστρο...

Και το ΔΝΤ; Ερχόμαστε στα δύσκολα! Μην το ταυτίζετε με τους άλλους Αμερικανούς που θέλουν να αλλάξει πολιτική η Μέρκελ. Αυτοί είναι άλλοι και το μόνο που θέλουν είναι να πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Είναι το κρίσιμο σημείο που δεν υπολόγισαν σωστά ο Αντώνης και ο Αλέξης. Στον καπιταλισμό το χρήμα έχει αξία! Οι τριτοκοσμικοί πολιτικοί, όχι!