Τάσος Καραμήτσος

Θέλετε να το πείτε μνημόνιο, θέλετε να το πείτε νέα συμφωνία, τρόικα ή θεσμούς, ένα είναι το δεδομένο: ότι το κέντρο παραγωγής πολιτικής, νομοθετικών αποφάσεων, ρυθμίσεων και κανόνων που επηρεάζουν τη ζωή μας θα συνεχίσει να μην είναι η Αθήνα και το Ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά οι Βρυξέλλες και φυσικά το Βερολίνο. Οσο χρωστάμε και ταυτοχρόνως δεν μπορούμε να δανειζόμαστε από τις αγορές, τόσο δεν θα αποφασίζουμε μόνοι μας - αν θέλουμε να είμαστε στο ευρώ, φυσικά.

Ασφαλώς, όμως, και παίζει σημαντικό ρόλο ο συσχετισμός της νέας Βουλής, δηλαδή η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛ., αφού η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να αποφασίζει σε πάρα πολλά ζητήματα, αρκεί να έχει τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών.

Οταν λοιπόν (με το καλό) υπάρχει μια οριστική συμφωνία και τρέχει το πρόγραμμα, είτε το ενδιάμεσο του τετραμήνου, είτε το οριστικό, η κυβέρνηση μπορεί να ασκήσει κοινωνική πολιτική σε σχέση με ό,τι ισχύει σήμερα, διαφοροποιώντας το μείγμα των μέτρων.

Δηλαδή μπορεί, αν έχει πολιτική βούληση, να «στείλει τον λογαριασμό» σε κάποιους πιο εύπορους Ελληνες και να ελαφρύνει τις τελείως ανίσχυρες κοινωνικές ομάδες.

Μπορεί με ψυχραιμία και νηφαλιότητα να επαναξιολογήσει την κατάσταση με βάση τα πραγματικά δεδομένα και όχι προεκλογικές αγκυλώσεις, και ρεαλιστικά να αναδιανείμει ό,τι μπορεί.

Μπορεί, για παράδειγμα, με γρήγορες και αποτελεσματικές διαδικασίες να μαζέψει από τη φοροδιαφυγή περί τα 2 δισ. ευρώ, περαιώνοντας φόρους από τις περίφημες λίστες παράνομου πλουτισμού που χρονίζουν στα συρτάρια των κυβερνητικών ντουλαπιών. Αν αρχίσουν και αυτοί τα... επικολυρικά, δεν θα εισπράξουν τίποτα, όπως και οι προηγούμενοι που έλεγξαν 700 περιπτώσεις από τις περίπου 50.000 που βρίσκονται στις διάφορες λίστες φοροδιαφυγής. Ετσι, θα δείξουν και τη διαφορά τους από τους άλλους, επιβάλλοντας φόρους στην πράξη και όχι στα λόγια στους πλούσιους που δεν πληρώνουν τους φόρους τους.

Μπορεί να επιβάλει λογικούς φόρους σε στοιχηματικές εταιρείες και να εισπράξει άμεσα μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο. Μπορεί ακόμα και να επιβάλει έναν τεράστιο σε απόδοση φόρο επί των τραπεζικών συναλλαγών, αντικαθιστώντας έτσι τις απώλειες εσόδων από τον ισοπεδωτικό ΕΝΦΙΑ που ρημάζει και οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική στην οικοδομική δραστηριότητα.

Λένε οι ίδιοι στην κυβέρνηση ότι υπάρχουν πολλά κρυμμένα λεφτά, πολλοί διαφυγόντες φόροι στην αποκαλούμενη διαπλοκή, στο λαθρεμπόριο τσιγάρων και καυσίμων, στα καρτέλ των εργολάβων κ.λπ. Δίκιο έχουν, αλλά ας μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω αν... θα τα βρουν αφού τα ακούμε δύο δεκαετίες τώρα.

Η συμφωνία ήταν αναγκαία πάση θυσία για να μείνουμε στο ευρώ. Ας πάμε τώρα να βελτιώσουμε τη ζωή των πολλών και, αφήνοντας τις αγκυλώσεις, να μιλήσουμε για ανάπτυξη.