Τάσος Καραμήτσος

Δεν θα διαφωνήσω ούτε καν με τον Τσίπρα που λέει ότι χρειάζεται πανεθνική και υπερκομματική συνεννόηση για να βγει η χώρα από την κρίση, αν και αυτός εννοεί να συνταχθούν όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί πίσω από αυτόν και χωρίς φυσικά τον Σαμαρά. Ας είναι, πρωθυπουργός θέλει να γίνει ο άνθρωπος και η φιλοδοξία δεν ήταν ποτέ κάτι πέρα από την ανθρώπινη φύση.

Αυτό που δεν βλέπω από τον Τσίπρα, όμως, όπως και από την υπόλοιπη αντιπολίτευση, είναι μια κανονική πολιτική πρόταση. Οχι τις κραυγές για να σκίσουμε τα μνημόνια, γιατί απλά και έντιμα όλοι ξέρουμε ότι αυτό ισοδυναμεί με έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη και το ευρώ.

Πέρα από την οργή που μας διακατέχει για τους φόρους που πληρώνουμε, την ανεργία, την πείνα και τη φτώχεια που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες, την αναγκαστική μετανάστευση των δικών μας ανθρώπων, υπάρχει πάντα η λογική. Και δυστυχώς ή ευτυχώς, η απλή -καθόλου συναισθηματική- σκληρή λογική λέει ότι η Ελλάδα ζούσε με δανεικά 40 χρόνια τώρα και κάποτε αυτό θα μας έσκαγε σαν βόμβα στα μούτρα. Το κακό έγινε και άλλος δρόμος από αυτόν που πήραμε σήμερα δεν υπάρχει. Ο άλλος δρόμος, της απομόνωσης σε ένα (εξαρχής) εθνικό νόμισμα, θα οδηγούσε σε τρομακτική εξαθλίωση πολύ χειρότερη από τη σημερινή.

Σήμερα έχουμε διανύσει το 1/3 του δύσβατου αυτού δρόμου, και σίγουρα το πιο δύσκολο κομμάτι του, και δεν αξίζει να κάνουμε πίσω με τίποτα. Τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, όποιον άλλον θέλετε, μπορεί στον δρόμο να τους πετάξουμε, αρκεί να βρεθούν  κάποιοι καλύτεροι που να κάνουν σωστά τη δουλειά για να ανακάμψει η Ελλάδα. Να είναι ειλικρινείς και όχι απλά... έτοιμοι για όλα μόνο και μόνο για να καβαλήσουν κι αυτοί την εξουσία. Τις θυσίες που έκανε ο κάθε Ελληνας μέχρι σήμερα για να συμμαζευτεί έστω και λίγο η κατάσταση δεν γίνεται να τις πετάξουμε ποτέ.