Τάκης Τρακουσέλλης

Αυτό είναι  θετικό, όμως επειδή διαβάζουμε διάφορα, αυτή η άνοδος, με τα μεγέθη όπως έχουν διαμορφωθεί στην αγορά, αφορά σχεδόν 500 περισσότερα αυτοκίνητα σε σχέση με πέρυσι. Παράλληλα, όπως και να το κάνουμε, στον μεγαλύτερο βαθμό οφείλεται στα… απόνερα της καλής τουριστικής περιόδου με τις εταιρείες ενοικιάσεως να σπεύδουν να ενισχύσουν τον στόλο τους για να ανταπεξέλθουν στην αυξημένη ζήτηση.

Ολοι όσοι όμως γνωρίζουν την ελληνική αγορά αυτοκινήτου, ξέρουν πολύ καλά ότι αυτή η αύξηση είναι παρηγοριά στην «κλινικά νεκρή» η αγορά αυτοκινήτου. Τα 3.814 πωληθέντα αυτοκίνητα τον Σεπτέμβριο είναι ένας όγκος για χώρες σαν το… Λιχτενστάιν και όχι για μια ευρωπαϊκή χώρα της τάξης των 10 εκατομμυρίων κατοίκων.

Για να καταλάβετε τι συμβαίνει σήμερα στην αγορά, οι πωλήσεις του Σεπτεμβρίου του 2008 ήταν 18.825 και αυτές του 2009 (αρχή κρίσης) πάνω από 11.000. Σε ό,τι αφορά τις πωλήσεις γεωγραφικά, οι 2.492 από τις 3.814 έγιναν στην Αττική, με την επαρχία να μη δείχνει καμία διάθεση για αγορά νέου αυτοκινήτου. Ετσι ο στόλος των οχημάτων που κυκλοφορούν στην ελληνική επαρχία ξεπερνάει τα 12 χρόνια, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ σε όλη την Ευρώπη. Αυτό βέβαια έχει περαιτέρω συνέπειες, τόσο στο περιβάλλον, όσο και στην επικινδυνότητα των δρόμων μας. 

Επίτης ουσίας όμως, αν οι πωλήσεις νέων αυτοκινήτων είναι ο καθρέπτης ευημερίας των κοινωνιών, τότε η κατάσταση στην επαρχία είναι πλέον στα όρια της ανέχειας. 

Εν κατακλείδι, η αγορά αυτοκινήτου κινείται σε οριακά επίπεδα. Μέχρι σήμερα, και χύνοντας πολύ αίμα (κυρίως εργαζομένων), οι ελληνικές εισαγωγικές κρατάνε, με τις τράπεζες να μην επιτρέπουν προς το παρόν το σκάσιμο της βόμβας, γνωρίζοντας το ντόμινο που θα επακολουθήσει. Από εκεί και πέρα είναι δεδομένο ότι σε περίπτωση που η αγορά κινηθεί λίγο πιο κάτω από τα σημερινά δεδομένα ή κάποια εταιρεία απολέσει μερίδιο από αυτό που έχει προϋπολογίσει, οι ειδήσεις θα είναι δραματικές για το επιχειρείν στην αγορά αυτοκινήτου. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία για το 2014.

Δεν ξέρω αν αυτή απορρέει από την ανθρώπινη ψυχική ανάγκη να διαφανεί το πολυπόθητο «φως στο τούνελ» ή αν αυτό το «φως» υπάρξει πραγματικά τους επόμενους μήνες. Το θέμα είναι ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις της αγοράς αυτοκινήτου, έχοντας ένα ιδιαίτερα ακριβό προϊόν στα χέρια τους, προσπαθούν να το πουλήσουν σε χρεοκοπημένους πελάτες…