Παναγιώτης Ν. Κρητικός

Κυρίως αποτελεί Εθνική αναγκαιότητα για την αποτροπή της πόλωσης των δύο μονομάχων ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ, που εκπορεύεται με διχαστικούς όρους από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (άκριτα και ανιστόρητα ή με ιστορική γνώση;) υποχρεώνοντας σε αντιπαράθεση τη Ν.Δ.
Αυτή η πολιτική πρέπει να σταματήσει.

Η Εθνική συμφιλίωση που έκανε πράξη ο Ανδρέας Παπανδρέου απειλείται. Απειλήθηκε και το βρώμικο 1989, με την ανίερη συμμαχία μεταξύ των ίδιων κομμάτων.

Απετράπη χάρις στη νηφάλια στάση του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. Στόχος ήταν ο διαμελισμός του ΠΑΣΟΚ. Τον ίδιο στόχο έχουν και τώρα οι δύο νεομονομάχοι (ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ).
Η ισχυροποίηση του ΚΙΝΑΛ αποτελεί τον κυματοθραύστη του νέου διχασμού.

Σ’ αυτό το διχαστικό λόγο υπάρχει ο λόγος της νηφαλιότητας, της Εθνικής συνεννόησης, του μέτρου και της ισορροπίας, ο οποίος εκφράζεται από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.

Η κ. Γεννηματά δεν διακρίνεται από βερμπαλισμό, και δημαγωγική έξαρση. Άλλωστε δεν της χρειάζονται. Έχει στο DNA της το ρεαλισμό, τη συναίσθηση της Εθνικής Ευθύνης και την εντιμότητα ενός Γιώργου Γεννηματά.

Έτσι, δεν είναι «μειονέκτημα» η συγγενική σχέση, αλλά πλεονέκτημα. Όποιος έχει αντίρρηση, να μας υποδείξει ένα τέτοιο λόγο και τέτοια υπεύθυνη στάση.

Στόχος της Δημοκρατικής Παράταξης, δεν πρέπει να είναι ο δήθεν «αριστερός» Τσίπρας, αλλά η δεξιά, η καραδεξιά πολιτική η οποία ασκείται από την τρικομματική κυβέρνηση ΚΑΡΑΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (Καραμανλή-Ανεξαρτήτων Ελλήνων-ΣΥΡΙΖΑ).

Πρέπει το ΚΙΝΑΛ να αναδείξει το μεγάλο και ανεπανάληπτο πολιτικό, κοινωνικό, πατριωτικό και φιλολαϊκό έργο του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και το μεταρρυθμιστικό έργο του Κώστα Σημίτη.

Άλλαξε όψη η χώρα στα χρόνια της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η κοινωνία τότε χαμογελούσε. Σήμερα είναι σε γενική κατάθλιψη.

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να καταγγείλει, όλους τους επίορκους που με τις ελεεινές πράξεις τους, αμαύρωσαν την Παράταξη, πρόδωσαν τον Ηγέτη τους και καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη του Λαού.

Ας ρίξουμε τώρα μερικές ματιές στην πρόσφατη ιστορία για να διδαχθούμε:

Ο κατακερματισμός του Κέντρου τη δεκαετία του 1950, κατέστησε την ΕΔΑ, το Μάιο του 1959, αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό 24,42% και 72 έδρες. Χρειάστηκε επανασυσπείρωση του κέντρου υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, για να επανέλθει η μεν ΕΔΑ στα φυσικά της όρια (14%) (εκλογές της 29/10/1961), και η Ένωση Κέντρου αξιωματική Αντιπολίτευση, παρά την ασκηθείσα βία και νοθεία από το Καραμανλικό κράτος.

Χρειάστηκε στη συνέχεια Ανένδοτος Αγώνας εναντίον του αστυνομικού κράτους του Καραμανλισμού.

Ένας 73χρονος ηγέτης, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ηγήθηκε αυτού του αγώνα στο όνομα της αποκατάστασης της Αληθούς Δημοκρατίας. Ενέπνευσε τη νεολαία η οποία πρωτοπόρησε και οδήγησε στην ήττα του αυταρχικού κράτους στις 3 Νοεμβρίου 1963, και στο θρίαμβο της Δημοκρατίας στις 16 Φεβρουαρίου 1964.

Αυτή την ιστορική διαδρομή οφείλει να έχει ως οδηγό του το ΚΙΝΑΛ και η ηγεσία του. Και να υψώσει σημαία Αντίστασης για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Γιατί και σήμερα η Δημοκρατία αλλοιώνεται, και υπονομεύεται. Η αληθής Δημοκρατία δεν υπάρχει. Τα κρούσματα αυταρχισμού στους θεσμούς (Δικαιοσύνη, Μ.Μ.Ε, Τύπος) είναι καθημερινά.
Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η Δημοκρατία δεν καταλύεται σήμερα από τα άρματα. Είναι πεπαλαιωμένη μέθοδος.

Καταλύεται δια της φαρμακείας (δηλητηρίασης). Αυτή τη μέθοδο χρησιμοποιεί σήμερα η Κυβέρνηση η οποία εξελίσσεται σε καθεστώς.
Ας διδαχθούμε από την Ιστορία μας, ας κινητοποιηθούμε όλοι. (Εξαιρούνται βεβαίως οι τυχοδιώκτες, οι επίορκοι και κάποια αδέσποτα).
Ο αγώνας της Δημοκρατικής Παράταξης πρέπει να είναι Διμέτωπος και Ανένδοτος.
Ιδεολογικό του πρόσημο: Η προστασία του Λαού από το νέο διχασμό.

*1 Ο Παναγιώτης Κρητικός υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, και Αντιπρόεδρος της Βουλής.