Παν. Μπουσμπουρέλης

Ακόμα και για την συνδιαχείριση με τις αρμόδιες εταιρίες όσων συνδέονται με την πρώτη κατοικία μπαίνουν εύλογα ερωτήματα.

Δηλαδή τι σημαίνει η συνδιαχείριση και γιατί είναι αναγκαία. Τι θα αλλάξει για τον δανειολήπτη και γιατί θα υπάρξει αυτή η εξέλιξη, όταν δεν θα πρέπει ο τελευταίος να περιέλθει σε δυσμενέστερη θέση;

Επίσης πώς θα γίνει η πώληση ή συνδιαχείριση σε «πράσινα» δάνεια και γιατί να τα πάρουν τα funds αν πράγματι δεν μπορούν να ζητήσουν περισσότερα πράγματα από τους δανειολήπτες σε σχέση με τις τράπεζες. Πώς θα αντιμετωπιστούν δάνεια που υπάγονται σε συνεπείς ρυθμίσεις είτε είναι συνδεδεμένα με την πρώτη κατοικία είτε όχι;

Μετά την χθεσινή παρέμβαση της Νουί εκ μέρους της ΕΚΤ όλα δείχνουν ότι η υπόθεση των «κόκκινων» δανείων εισέρχεται στην ώρα της αλήθειας και ότι τελικά για κάθε «κόκκινο» θα δοθεί μια μάχη. Μάχη που θα καθορίσει ένα κοινωνικό τοπίο, που θα επηρεάσει καταλυτικά τα πολιτικά δεδομένα σε πολλά επίπεδα.

Είναι άγνωστο επίσης πώς θα κινηθούν οι τράπεζες μεταξύ τους. Πώς δηλαδή θα αντιδράσουν τράπεζες για δανειολήπτες που είναι συνεπείς σε μια τράπεζα και ασυνεπείς σε άλλη. Το βέβαιο είναι ότι μέχρι να δούμε πού θα κάτσει η πρώτη φάση της μάχης που έρχεται, όλα τα όπλα θα πέσουν στο τραπέζι.

Υπάρχουν και οι αισιόδοξοι, οι οποίοι περιμένουν να τους ζητήσουν τα funds το 10% του αρχικού δανείου σύμφωνα άλλωστε με την εμπειρία της Ισπανίας για δάνεια καταναλωτικά χωρίς εξασφάλιση. Αλλοι φέρονται αποφασισμένοι να κοντράρουν μέχρι τέλους, θεωρώντας ότι οι μηδενικές θέσεις σε περιουσιακά στοιχεία θα τους απαλλάξει. Επί της ουσίας όμως, ό,τι και να πούμε, η επερχόμενη πραγματικότητα και τα νομικά πλαίσια θα είναι σκληρά για όλους.

Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει βέβαια ότι θα υπάρξουν και δάνεια τα οποία θα πάνε στα αζήτητα και ότι η κόντρα δανειοληπτών με funds θα είναι αγώνας τακτικής και αντοχής.

Όμως οι διαδικασίες δεν θα είναι απλές. Με 107 δισ. ευρώ «κόκκινα», 87 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμα στην εφορία, που περιλαμβάνουν βέβαια και την Πειραϊκή Πατραϊκή αλλά είναι αυξημένα κατά 4,3 δισ. ευρώ από την αρχή του χρόνου αλλά και 25 δισ. ευρώ προς τα ταμεία η ελληνική οικονομία εμφανίζει ένα εκρηκτικό εσωτερικό χρέος που ξεπερνά τα 200 δισ. ευρώ και είναι μεγαλύτερο του ΑΕΠ.

Είναι διαχειρίσιμο; Λέμε ότι ναι. Θα φανεί στην πράξη.