Παν. Μπουσμπουρέλης

H επαναφορά της έκδοσης ευρωομολόγου στο προσκήνιο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή συγκεντρώνει το ενδιαφέρον καθώς για πρώτη φορά η Γερμανία θα αποσαφηνίσει υπό ποιούς όρους μπορεί να δεχτεί μια τέτοια λύση.

Έχει όμως τεράστια σημασία γιατί απαιτείται μια συγκεκριμένη πρόταση που θα αντιμετωπίσει την κρίση χρέους και την αύξηση του κόστους χρήματος, που οι αγορές επιβάλλουν στις περιφερειακές οικονομίες.

Είναι φυσικό οι Γερμανοί σε πρώτη φάση να αντιδρούν, γιατί μια τέτοια εξέλιξη θα επιδεινώσει για τους ίδιους, τους όρους δανεισμού και μάλιστα κατά πολύ. Εκεί, δηλαδή, που δανείζονται με επιτόκιο κάτω από 2% στην δεκαετία θα επιβαρυνθούν μα πιθανά κόστη πάνω από 3,5%.καθώς θα ανακατέψουν τα πρώτης τάξεως ομολογά τους  με αυτά της χαμηλής πιστοληπτικής ικανότητας των περιφερειακών χωρών.

Εξαρτάται για ποιό τμήμα του χρέους θα ισχύσει το ευρωομόλογο. Αν, για παράδειγμα, θα αφορά ποσοστό μεγαλύτερο του 60% του χρέους κάθε χώρας - μέλους, οπότε και αναλογικά θα επιβαρύνει ελάχιστα τους Γερμανούς.

Πάντως για να προχωρήσει κάτι τέτοιο θα πρέπει να ξεκαθαριστεί το σχέδιο για τον έλεγχο των  εθνικών προϋπολογισμών από τις Βρυξέλλες, που το Πρώτο Θέμα έχει αναφέρει σε κυριακάτική έκδοσή του, με πληροφορίες από εκθέσεις γερμανικών τραπεζών.

Ίσως, όμως, η ευθυγράμμιση των προϋπολογισμών των περιφερειακών χωρών, που βλέπουμε με πόσο επώδυνο τρόπο επιχειρείται στην χώρα μας,  ενδέχεται να αποτελεί και την πρώτη φάση για την υιοθέτηση του ευρωομολόγου.

Εάν οι Γερμανοί δεν θέλουν να παίξει η ΕΚΤ τον ρόλο πυροσβέστη και ο EFSF “καίγεται” εφόσον χάσει η Γαλλία το τριπλό Α στην αξιολόγηση της οικονομίας της, τότε η θεσμική προετοιμασία για ευρωομόλογο ίσως αποτελεί και την μόνη λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους.